หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 428

เขามอบยาทั้งหมดให้กับชื่อเฟิ่งและหลินเทียนหู่หลังจากที่ปรุงเสร็จ หลินเทียนหู่ได้มากกว่าเนื่องจาก เขานั้นอ่อนแอกว่าชื่อเฟิ่งมากนัก

ขณะที่ถือยาเหล่านั้นไว้ในมือ ชื่อเฟิ่งและหลินเทียนหู่รู้สึกตื้นตันเพราะพวกเขารู้ว่ายานี้ราคาเท่าไหร่ ด้วยเหตุนี้เอง เฉินผิงได้รับความภักดีจากทั้งสองมากกว่าเดิม

“หลินเทียนหู่ ผมว่าจะปรุงยาเพิ่มกำลังอีก เพราะฉะนั้นช่วยเอารายการส่วนผสมนี้ไปดู แล้วจัดหาสมุนไพรที่มีอยู่ในรายการให้ด้วย” เฉินผิงสั่ง

“ได้ครับ” หลินเทียนหู่ก่อนจะเดินจากไปพร้อมชื่อเฟิ่ง

เฉินผิงอยากจะปรุงยาเพิ่มพลังเผื่อไว้ใช้ในยามฉุกเฉิน ในเมื่อตอนนี้เขาไม่มีเงิน เขาวางแผนที่จะแลกเปลี่ยนมันกับอะไรก็ตามที่เขาสนใจในงานชุมนุมวรยุทธ

ในตอนเย็น กู่หลิงเอ๋อร์ชวนเฉินผิงและซูอวี่ฉีไปทานอาหารค่ำเพื่อเป็นการขอบคุณที่เขาตกลงจะสอนวิทยายุทธให้กับเธอ

“เลือกเลย บอกฉันมาได้เลยว่าอยากกินอะไร ไม่ต้องเขินหรอก” กู่หลิงเอ๋อร์เสนอ

“เธอเลือกสิ เธอต้องรู้มากกว่าเราอยู่แล้วว่าเสิ่งเฉิงมีอะไรอร่อย” ซูอวี่ฉีกล่าว

“อย่างนั้นก็ได้ ไปกินเทปัันยากิกัน ฉันรู้จักร้านเด็ดอยู่”

กู่หลิงเอ๋อร์กล่าวพลางเปิดประตูรถ

จู่ๆโทรศัพท์ของเธอดังขึ้นขณะที่เธอกำลังจะก้าวเข้าข้างในรถ ปลายสายคือครอครัวของเธอที่โทรมาบอกให้เธอกลับไปรับประทานอาหารค่ำที่บ้านราวกับว่ามีเรื่องสำคัญ

เมื่อเห็นสีหน้าของกู่หลิงเอ๋อร์กลายเป็นกระอักกระอ่วน ซูอวี่ฉียิ้มให้หญิงสาว “ไม่ต้องห่วง เธอกลับบ้านไปเถอะ เดี๋ยวพวกเราหาอะไรกินแถวนี้เอง”

“ทำไมไม่ไปบ้านฉันล่ะ ความจิรงแล้วพ่อแม่ฉันตั้งตารอที่จะได้เจอเฉินผิงเลยนะ” กู่หลิงเอ๋อร์เสนอ

“พ่อแม่เธออยากเจอเฉินผิงเหรอ” ซูอวี่ฉีตะลึง

เมื่อตระหนักว่าคำพูดของตัวเองฟังดูแปลกๆ กู่หลิงเอ๋อร์รีบอธิบายด้วยใบหน้าที่แดงจากความเขินอาย “ความผิดของกู่เฟิงนั่นแหละ เขาอวยเฉินผิงทั้งวันทั้งคืนจนพ่อแม่ฉันอยากจะรู้จักเฉินผิง”

วินาทีที่กู่หลิงเอ๋อร์เปิดประตูเข้าบ้านของเธอ เธอสังเกตเห็นว่ามีแขกในบ้านสองคน นอกจากนั้นแล้ว บรรยากาศอึมครึมดูจะครอบคลุมบ้านของเธออยุ่อีกด้วย

เพียงแค่เดินเข้ามาด้านใน เฉินผิงและซูอวี่ฉีก็สัทผัสได้ถึงความอึกอัดที่ลอยอยู่ในอากาศ

เมื่อเฉินผิงมองไปที่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟา เขารับรู้ได้ทันทีจากพลังฉีที่แผ่ออกมาจากชายหนุ่มผู้นี้ว่า เขามีความแข็งแกร่งของปรมาจารย์กำลังภายใน ที่จริงแล้ว เขาทรงพลังกว่าเจี่ยงเจิ้งจงเสียอีก

ชายวัยกลางคนร่างใหญ่ท่าทางเข้มงวดยืนอยู่หลังชายหนุ่มผู้นี้ เขาแผ่รังศีที่ืรงพลังกว่าชายหนุ่มผู้นี้ออกมา

ทั้งสองคือจอมยุทธมือฉมังของเสิ่งเจิง ตอนนั้นเอง เฉินผิงเข้าใจแล้วว่าทำไมอู่ลิ่วอีถึงอยากจะส่งลูกชายของเขาออกไปเผชิญโลก ด้วยมีตัวอย่างให้เห็นมานักต่อนักในโลกยุทภพนี้ว่าเหนือฟ้าย่อมมีฟ้า

ขณะเดียวกัน เมื่อชายหนุ่มคนนั้นสัมผัสได้ถึงรังศีของเฉินผง เขาเหลือบไปมองที่เฉินผิงก่อนจะมองไปที่อื่นอย่างรวดเร็ว

“พ่อคะ แม่คะ เขามาที่นี่ทำไม” กู่หลิงเอ๋อร์ถามด้วยความโกรธเคืองเมื่อเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่บนโซฟา