หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 469

อีกด้านหนึ่ง ที่บ้านตระกูลไป๋ในจิงตู

ไป๋จ่านถังยืนตรงนั้นด้วยสายตาเยือกเย็น ใจกลางห้องมีคนเจ็ดคนนั่งรายล้อม ทุกคนคือผู้อาวุโสแห่งตระกูลไป๋ ไป๋จ่านถังที่อายุน้อยที่สุดในหมู่พวกเขาได้แต่ยืน

“ไป๋จ่านถัง เล่าให้เราฟังเรื่องที่เกิดขึ้นในเจียงเป่ยอีกทีสิ!”

ผู้อาวุโสเคราขาวที่นั่งตรงกลางเอ่ยปาก

เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไป๋เสี่ยวซาน ผู้นำแห่งตระกูลไป๋

“ได้ครับ ท่านปู่!” ไป๋จ่านถังพยักหน้า “มีชายหนุ่มอายุยี่สิบจากเจียงเป่ย ชื่อของเขาคือเฉินผิง เขาแข็งแกร่งมาก เขาเพิ่งจะฆ่าเจี่ยงเจิ้งเต๋ออย่างไม่ยากเย็นที่งานชุมนุมศิลปะการต่อสู้ พวกปรมาจารย์ที่ฉินเฟิงพามาก็ถูกฆ่าหมดด้วย อีกอย่างคือเขารู้จักวิธีปรุงยา เขามีสูตรลับที่แม้แต่พวกที่มาจากตำหนักยายังไม่รู้ว่าเขาปรุงยาได้ยังไง”

ที่สำคัญที่สุดคือจี้หยกของตระกูลหยินที่เขากำลังครอบครอง พวกตระกูลฉินที่ถูกฆ่าเพราะพยายามชิงจี้หยกมาจากเขา โชคดีที่ผมไหวตัวทันจึงไม่ได้ปะทะกับเขา ยังไงก็ตาม เขาขู่ให้ตำหนักยาส่งสมุนไพรมาให้ ไม่อย่างนั้นเขาจะทำลายตำหนักให้สิ้น”

ฝูงชนตะโกนเอะอะหลังไป๋จ่านถังเล่าจบ

“คนหนุ่มที่มีพลังขนาดนั้นหาไม่ได้ง่ายๆ เขาเป็นอัจฉริยะรึ? ไป๋จ่านถัง ลูกได้หาข้อมูลของชายคนนี้มาหรือเปล่า?” ไป๋จ้านพ่อของไป๋จ่านถัง

“ใช่ครับพ่อ ข้อมูลทุกอย่างอยู่นี่แล้ว!”

ไป๋จ่านถังหยิบเอาเอกสารออกมาสองสามแผ่นแล้วแจกจ่ายให้คนอื่นๆ

พวกเขาขมวดคิ้วขณะอ่านเอกสาร เขาเป็นแค่มือใหม่ ไม่มีประสบการณ์ต่อสู้ด้วยซ้ำ จู่ๆ เขากลับแข็งแกร่งขึ้นขนาดนี้ได้ยังไง

“ท่านพ่อ ดูนี่สิครับ”

ไป๋จ้านส่งเอกสารให้ไป๋เสี่ยวซาน แล้วพูดอย่างไม่เข้าใจ “ภูมิหลังของเขาก็ดูปกติ ยกเว้นแค่เรื่องที่เขาติดคุกอยู่สามปี เขาไม่น่าจะแข็งแกร่งได้ขนาดนั้น”

ไป๋เสี่ยวซานกวาดสายตาดูเอกสารและเจอเข้ากับปัญหาในทันใด “สังเกตเห็นกันหรือเปล่า? ชีวิตเขาพลิกจากหน้ามือเป้นหลังมือหลังออกมาจากคุก มีบางอย่างที่ไม่ธรรมดาเกิดขึ้นกับเขาตอนอยู่ในคุก!”

“บางอย่างที่ไม่ธรรมดา? มันจะเป็นอะไรไปได้ เขาไม่มีทางฝึกพลังลมปราณได้ภายในสามปี!

ทุกคนมีสีหน้ามึนงงหลังจากได้ยินคำนั้น

“ท่านปู่ อะไรคือผู้ที่ใช้การบำเพ็ญฌานหรือครับ?” ไป๋จ่านถังถาม

“มันคือผู้บำเพ็ญเพียร!” ไป๋เสี่ยวซานตอบ สายตาแฝงแววนับถือปนอิจฉา

“ผู้บำเพ็ญเพียร?”

ฝูงชนอุทานอย่างประหลาดใจ

“ท่านปู่ หมายความว่าเฉินผิงเป็นอมตะหรือครับ ในโลกนี้มีคนที่ฆ่าไม่ตายอยู่ด้วย?”

ไป๋จ่านถังตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่ ถ้าในโลกนี้มีผู้เป็นอมตะอยู่จริง ฉันจะมีโอกาสเป็นได้หรือเปล่า? ฉันจะได้มีชีวิตอยู่ตลอดกาล