หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 474

“คุณเฉินถ้าคุณฝึกฝนต่อไปเรื่อยๆ คุณจะกลายเป็นอมตะในท้ายที่สุดหรือไม่? มันจะทำให้คุณสามารถบินได้และมีชีวิตที่ยืนยาวหรือเปล่า?”

ไป๋จ่านถังถามด้วยความสงสัยเหมือนเด็กนักเรียนที่ต้องการศึกษาหาความรู้

เฉินผิงยิ้มพร้อมกับส่ายหัวของเขา “มันยังมีอีกหลายสิ่งที่ฉันยังไม่เข้าใจในการจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียร ฉันยังไม่รู้ถึงขีดจำกัดของมันดีนัก”

ไป๋จ่านถังรู้สึกว่าตัวเองช่างถามมากจนเกินไป เขารีบเอ่ยคำขอโทษในทันที “คุณเฉินฉันแค่สงสัยใคร่รู้ ต้องขออภัยถ้านั่นเป็นการเสียมารยาท”

เฉินผิงตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไรหรอก!”

หลังจากที่พวกเขาพูดคุยกันได้สักพัก ไป๋จ่านถังตะโกนออกคำสั่งแก่คนที่อยู่ด้านนอก “ทุกคน โปรดเข้ามาได้”

ซุนซือเหมี่ยวเข้ามาพร้อมกับลูกน้องของเขา

“ซุนซือเหมี่ยวฟังนะ สมุนไพรทั้งหมดในตำหนักยาแห่งนี้ จะอยู่ภายใต้การดูแลของคุณเฉินทุกอย่างจะต้องได้รับความเห็นชอบจากเขา ใครก็ตามที่ไม่เชื่อฟังบทลงโทษคือตายสถานเดียว” ไป๋จ่านถังเปล่งวาจาอย่างเท่าเทียมแก่ซุนซือเหมี่ยวและผู้ใต้บังคับบัญชาคนอื่นๆ

“รับทราบครับคุณไป๋”

ซุนซือเหมี่ยวพยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง

“นำเหล่าสมุนไพรมามอบแก่คุณเฉิน เอาพวกมันไปใส่ไว้ในรถ” ไป๋จ่านถังออกคำสั่ง

ซุนซือเหมี่ยวหันไปหาพ่อบ้านในทันที “พ่อบ้านกัว คุณช่วยจัดเตรียมคนให้มาขนสมุนไพรทั้งหมดไปใส่ไว้ในรถด้วยนะ!”

หลังจากนั้นซุนซือเหมี่ยวจ้องมองไปที่ไป๋จ่านถัง แล้วก็หันไปมองยังเฉินผิงเขาดูเหมือนต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง

เฉินผิงวางแผนที่จะไปยังเขาเหิงชานสองถึงสามวัน เขาคิดว่ามันจะเป็นการปลอดภัยกว่าสำหรับซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ เมื่ออยู่ในการดูแลของไป๋จ่านถัง ยิ่งไปกว่านั้น ไป๋จ่านถังนั้นแข็งแกร่งกว่าชื่อเฟิ่ง เฉินผิงเป็นกังวลว่าฉินเฟิงอาจจะกลับมาเพื่อล้างแค้นเขาได้ ฉันไม่ควรให้กู่หลิงเอ๋อร์ ปล่อยเขาไปตั้งแต่แรกเลย

“คุณเฉินขออย่าได้เป็นกังวล ตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจอยู่ จะไม่มีใครมาทำร้ายครอบครัวของคุณได้” ไป๋จ่านถังให้คำสัญญาอย่างมั่นใจ

เมื่อกลับมาจากตำหนักยาเฉินผิงก็รีบติดต่อไปยังอู่ตง ทันที อู่ตงนั้นมัวแต่ยุ่งอยู่กับการตามหาศิลาที่เขาเหิงชาน เมื่อเขาได้รับสายจากเฉินผิงหลังจากที่เขาทราบว่า เฉินผิง ได้กลับมาแล้วนั้น เขารีบมุ่งหน้ากลับไปที่เสิ่งเฉิงในทันที

เฉินผิงใช้เวลาในการปรุงยาต้าหวนตันให้กับหลินเทียนหู่ ไม่เพียงเท่านั้น เขายังปรุงยารวบรวมจิตวิญญาณไว้สำหรับตัวของเขาเองเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของเขากลับดูเหมือนว่าไม่ค่อยเพิ่มขึ้นมากนักหลังจากที่กินยานั่นเข้าไป เขาต้องการพลังจิตที่มากขึ้นไปพร้อมกับระดับที่เพิ่มขึ้นของเขา

วันต่อมาอู่ตงได้มาถึง และพร้อมที่จะเดินทางไปเขาเหิงชานกับ เฉินผิง

เขาเหิงชานนั้นอยู่ไม่ไกลจากเจียงเป่ย มันห่างออกไปเพียงแค่ไม่กี่ร้อยไมล์เท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นภูเขาลูกนั้นกลับมีอาณาเขตทอดยาวไปหลายพันไมล์ มีพื้นที่ครอบคลุมมากมายในหลายเมือง

มีเมืองเมืองหนึ่งตั้งอยู่ใต้เชิงเขาเขาเหิงชาน มันมีชื่อว่าเมืองเฟิง แรกเริ่มเดิมที ที่นั่นมีประชากรอาศัยอยู่ไม่มาก และมีความเป็นอยู่ที่แร้นแค้น แต่เมื่อชื่อเสียงของศิลาจากเขาเหิงชานนั้นมีมากขึ้น พวกมันมีราคาที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้เมืองเฟิงจึงค่อยๆ เจริญรุ่งเรือง