หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 528

“ช่างร้ายกาจจริงๆ!” เฉินผิงประหลาดใจมากที่เฉียนเฟิงถึงขนาดยอมเสียโฉมเพื่อเป้าหมายของเขา

“เพราะแบบนั้นคุณถึงไม่อนุญาตให้เซินเมิ่งเฉินไปที่หุบเขาซีหนานส๋วนเยว่เพียงลำพังสินะครับ? แล้วก็เพราะว่าผม ครั้งนี้คุณถึงอนุญาตเธอไปใช่ไหม?” เฉินผิงถามขึ้นมา

เซินเตี้ยนซานพยักหน้ารับเล็กน้อย “ครับ ผมเชื่อมั่นในตัวคุณ อีกอย่างมันก็ถึงเวลาแล้วที่จะสะสางเรื่องนี้ ผมเกรงว่าผมคงจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินครึ่งเดือน”

“คุณป่วยงั้นหรือ? ผมพอจะรู้เรื่องยาอยู่บ้างนิดหน่อย บางทีผมอาจจะช่วยตรวจให้คุณได้!” เฉินผิงเอ่ยขึ้นกับเขา

เซินเตี้ยนซานส่ายหน้า “ผมเปิดเผยความลับมากมายเกินไป ตอนนี้แม้แต่สวรรค์ก็คงช่วยอะไรผมไม่ได้ คุณเฉิน คุณไม่ต้องเป็นห่วงผม แต่ว่าผมมีเรื่องบางอย่างที่จะต้องเตือนคุณก่อนที่ผมจะตาย”

“คุณเซิน เชิญบอกมาได้เลยครับ!”

“คุณเฉิน คุณเป็นคนพิเศษ แน่นอนมีคนมากมายที่อยากติดตามคุณแต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีใจภักดี ส่วนใหญ่แล้วพวกเขามีจุดมุ่งหมาย ตัวอย่างเช่น ไป๋จ่านถัง…”

“ผมเข้าใจ ระหว่างผมกับไป๋จ่านถังเรามีเพียงผลประโยชน์ร่วมกันเท่านั้น!” เฉินผิงคลี่ยิ่ม ที่เขาต้องการจากตระกูลไป๋มีเพียงยาสมุนไพรจากตำนักยาเท่านั้น ส่วนข้อแลกเปลี่ยน หากมีอะไรเกิดขึ้นกับตระกูลไป๋เขาจะต้องช่วยเหลือพวกเขา ถ้าหากตระกูลไป๋ล้มลงก็จะไม่มีใครจัดหายามาให้เขาได้อีกแล้ว พูดอีกอย่างก็คือ ระหว่างพวกเขานั้นคือการมีผลประโยชน์ร่วมกัน

“คุณเฉิน สิ่งที่ลูกสาวพูดในวันนี้นั้นเป็นความจริง คุณจะต้องเจอกับเรื่องร้ายแรงเร็วๆ นี้ แต่เพราะว่าตัวตนของคุณนั้นลึกลับมากเกินไปผมจึงไม่สามารถมองเห็นได้ทั้งหมด ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณเพื่อทำนายว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น” เซินเตี้ยนซานยังคงอธิบายเรื่องราวให้กับเขา

“ผมจะช่วยคุณได้อย่างไร?” เฉินผิงถามเขา

“ผมต้องการเลือดหนึ่งหยดจากคุณ!”

“ไม่มีปัญหา!” เฉินผิงกัดนิ้วของเขาโดยไม่ลังเลแล้วแค้นหยดเลือดออกมา

เซินเตี้ยนซานใช้นิ้วมือแตะหยดเลือดของเฉินผิงแล้วนำมาแตะเบาๆ ที่หน้าผากของเขา เขาจ้องเฉินผิงใกล้ๆ โดยไม่กระพริบตา

ใบหน้าของเซินเตี้ยนซานเริ่มซีดเผือด หลังจากนั้นก็มีเหงื่อเย็นผุดขึ้นมาที่หน้าผาก

พร๊วด!

เฉินผิงตกตะลึงที่ได้ยินแบบนั้น นั่นไม่ใช่วันที่ตาเฒ่ามังกรชวนเขาไปที่เกาะไร้นามหรอกหรือ? หรือว่าถ้าเขาไปที่นั่นมันจะเกิดเรื่องร้ายแรงอะไรขึ้น?

ช่างมันเถอะ ถึงอย่างไรวันนั้นเขาก็จะไปที่เกาะไร้นาม

“คุณเซิน คุณมั่นใจได้เลย ผมสัญญาว่าจะทำลายหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่!” เฉินผิงพูดอย่างมุ่งมั่น

เซินเตี้ยนซานคลี่รอยยิ้มด้วยสีหน้าโล่งใจ หลังจากที่เขาพูดคุยกับเฉินผิงอีกสักพัก ไป๋จ่านถังและเซินเมิ่งเฉินก็กลับมา พอได้เห็นใบหน้าซีดเซียวของเซ้นเตี้ยนซานแล้ว เซินเมิ่งเฉินก็ถามทันทีว่า “พ่อคะ เกิดอะไรขึ้นกับพ่อ?”

“พ่อไม่เป็นไร” เซินเตี้ยนซานตอบพร้อมยิ้มให้เธอด้วยท่าทางอ่อนแรง

“คุณเซิน ถ้าเช่นนั้นพวกเราคงต้องขอตัวก่อน!” เฉินผิงเอ่ยปากบอกกับเซินเตี้ยนซาน

“ได้ ไปเถอะ!” เซินเตี้ยนซานพยักหน้าให้กับเฉินผิง

“ไป๋จ่านถัง พรุ่งนี้ฉันจะขับรถไปรับคุณนะคะ เราจะไปเที่ยวที่หุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ให้สนุกไปเลย!” เซินเมิ่งเฉินบอกกับไป๋จ่านถังด้วยความสนุกสนาน

ไป๋จ่านถังยิ้มและพยักหน้าให้เธอ หลังจากนั้นเขาจึงจากไปพร้อมกับเฉินผิง