หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 574

การที่เฉินผิงสามารถจะสร้างอาคมไฟที่เหรียญได้อย่างง่ายดายทำให้หยวนเป่าจินประหลาดใจ

โจวจ้าวหลงถามกระซิบเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าหยวนเป่าจินมีสีหน้าแปลกๆ “คุณหยวน เป็นอะไรไหมครับ”

“เจ้าเด็กนั่นเชี่ยวชาญเวทมนต์มาก เราประเมินเขาต่ำไป”

คิ้วของหยวนเป่าจินขมวดเป็นปมแน่น

การที่หยวนเป่าจินยกย่องเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าคนคนหนึ่งมีความสามารถแล้ว และการที่ได้รับคำชมนี้ตั้งแต่ยังหนุ่มแน่นหมายความว่าเฉินผิงนั้นฝีมือไม่ธรรมดาเลย

“เราจะทำอย่างไรดีครับ” โจวจ้าวหลงถาม สุ้มเสียงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

“เราให้เขาดูปากัวไม่ได้ เราต้องเอามันออกไปจากที่นี่” หยวนเป่าจินกลาวด้วยความเคร่งเครียด

โจวจ้าวหลงพยักหน้าหงึกๆเห็นด้วย “ได้ครับ”

ขณะเดียวกัน เฉินผิงไม่ได้ใส่ใจคำเย้ยหยัน เขาหยิบเหรียญนั้นขึ้นแล้วใช้นิ้วถูมันเพื่อดับไฟแล้วเก็บมันลงในประเป๋าอย่างใจเย็น

“คุณหยวน ได้โปรดเอาปากัวมาให้ผมเพื่อที่เราจะได้ทดสอบว่ามันเป็นแค่ไม้ผุๆ จริงๆ หรือเปล่า”

เฉินผิงมองตรงไปยังหยวนเป่าจิน รอยยิ้มผุดขึ้นบนริมฝีปากของชายหนุ่ม

ถึงอย่างนั้นหยวนเป่าจินก็หยิบปากัวขึ้นมาแล้วบอกปฏิเสธ “หยุดการโต้เถียงโง่ๆ นี้ไว้แค่นี้เถอะ ฉันเหนื่อยที่จะเถียงแล้วว่านี่เป็นเครื่องรางหรือเป็นแค่ไม้ผุๆ กันแน่ ฉันมั่นใจว่าทุกคนรู้ว่าเครื่องรางมีอายุการใช้งาน และจะมีการใช้พลังของเครื่องรางทุกครั้งที่ปลุกขึ้นมา ฉันไม่อยากจะเปลืองพลังอันมีค่าไปกันการพิสูจน์บ้าๆ นี้”

ฝูงชนงุนงงกับเหตุการณ์ที่เปลี่ยนไปแบบนี้ คุณหยวนเพิ่งจะสั่งให้เด็กนี่พิสูจน์ แล้วทำไมเขาถึงจู่ๆ ถึงกลับคำเสียอย่างนั้น

หรือว่าอาจจะเป็นไปได้ว่าเฉินผิงพูดถูกเกี่ยวกับปากัวว่ามันเป็นเพียงแค่ไม้ผุๆ

ในตอนนั้นเอง ฉินเสี่ยวเทียนแทรกขึ้นมา “คุณยวนพูดถูก พลังของเครื่องรางมีจำกัด และมันก็คงจะแย่แน่ๆ ถ้าหากว่ามันถูกคนไร้ความสามารถทำให้เสียหาย จะอย่างไรก็เถอะ ฉันยังอยากได้เครื่องรางอยู่ดี”

คำประกาศกร้าวของฉินเสี่ยวเทียนดึงให้ทุกคนออกจากภวังค์ ถึงอย่างไร ผู้คนไม่ได้เอะอะโวยวายเหมือนตอนแรกด้วยปากัวไม่ได้ดูน่าสนใจเหมือนเดิม พวกเขากลัวว่าพวกเขาจะเสียเงินไปกับของปลอม

“ทุกท่าน ที่เด็กนี่พูดก็มีเหตุผลนะ เครื่องรางทุกอันเป็นเพียงวัตถุธรรมดามาก่อนที่มันจะถูกปลุกเสก หากไม่ใช่เพราะเวทมนต์ ปากัวชิ้นนี้มันก็เป็นเพียงแค่ไม้ชิ้นหนึ่ง แต่ตอนนี้มันไม่ได้มีเพียงมนตรา แต่มันยังเต็มไปด้วยพลังฮวงจุ้ย ผมเชื่อว่าใครก็ตามที่ได้รับพลังจากมันจะมีชีวิตที่มั่งคั่งและยืนยาว”

หยวนเป่าจินรีบเสริมเมื่อเห็นว่าฝูงชนเริ่มเมินเฉยกับปากัว

กลยุทธนี้ใช้ได้ผลราวกับเวทมนต์ ดวงตาของทุกคนเปล่งประกายความโลภขึ้นมาทันที แม้ว่ามันจะเป็นเพียงไม้ชิ้นหนึ่ง มันกลายเป็น-ของมีค่าขึ้นมาเมื่อคุณหยวนใส่พลังฮวงจุ้ยให้กับมัน

โจวจ้าวหลงและหยวนเป่าจินมองหน้ากันเมื่อฝูงชนเริ่มตื่นเต้น ความรู้สึกของผู้ชนะฉีดพล่านอยู่ในตัวพวกเขา

“คุณโจว ของสิ่งนี้เป็นของคุณ เพราะฉะนั้นคุณตั้งราคาได้เลย” ฉินเสี่ยวเทียนเสริม

เฉินผิงที่กำลังจะโต้แย้งหยุดตัวเองไว้เมื่อเขาเห็นความกระตือรือร้นของฉินเสี่ยวเทียน ถ้าคนเต็มใจจะโดนหลอกขนาดนี้ก็ควรที่จะปล่อยให้พวกเขาโดนหลอกไป

“เอาล่ะ ในเมื่อทุกท่านได้เห็นพลังของปากัวแล้ว ผมจะเริ่มที่หนึ่งร้อยล้าน การประมูลจะเพิ่มขึ้นครั้งละสิบล้าน คนที่เสนอราคาสูงสุดจะได้เครื่องรางนี้ไปครอง” โจวจ้าวหลงกล่างพลางยกนิ้วขึ้น