หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 116

เดิมทีหลิวหรูซวี่ต้องการจะแอบฟังต่อ

แต่แม่ของนางกำลังโบกมืออยู่ไกลๆ ส่งสัญญาณให้นางเข้าไปหา

“ดูเหมือนวันนี้คงไม่ได้พบจ้านอ๋อง ไว้คราวหน้าแม่จะหาโอกาสให้เจ้าอีกครั้ง รอเจ้ากับเขาเปลี่ยนข้าวสารให้กลายเป็นข้าวสุกเสียก่อน ถึงตอนนั้นต่อให้ลูกพี่ลูกน้องของเจ้าจะไม่ยินยอม แต่นางก็ทำอะไรเจ้าไม่ได้”

สายตาของน้าเซี่ยลอกแลกไปมาขณะเริ่มวางอุบาย

“ข้ารู้แล้ว” หลิวหรูซวี่กำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่นางแอบฟังเมื่อครู่

อนุภรรยาแซ่ซูกับอดีตนายประตูของเซี่ยเชียนฮวันกำลังสมรู้ร่วมคิดกัน พวกนั้นคิดจะทำอะไรกันนะ?

มันต้องไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม หลิวหรูซวี่ก็ไม่คิดจะบอกเซี่ยเชียนฮวันเกี่ยวกับเรื่องนี้

ก็ใครให้เซี่ยเชียนฮวันไม่ไว้หน้านางล่ะ!

ด้วยแผนร้ายของอนุภรรยาผู้นั้น หึหึ ลูกพี่ลูกน้องของนางจะต้องทนทุกข์อย่างแน่นอน

...

เซียวเย่หลันไม่ได้มาทานข้าวในคืนนี้

เซี่ยเชียนฮวันจึงเพลิดเพลินไปกับช่วงเวลาสบายๆ

ในขณะที่นางอาบน้ำเสร็จและเตรียมที่จะเข้านอน ทันใดนั้น ก็เหมือนมีหินเล็กๆ ถูกปามาชนกับหน้าต่าง ส่งเสียงดัง “ตึกๆๆ” อยู่สามรอบ

เซี่ยเชียนฮวันยื่นมือออกไปผลักหน้าต่างเพื่อตรวจดูว่ามีอะไรผิดปกติ แต่กลับเห็นเงาร่างของชายผู้หนึ่งเดินออกมาจากเงาร่มไม้ ชายผู้นั้นคือเฟิงเยว่

“เจ้าเข้ามาได้อย่างไร” เซี่ยเชียนฮวันตกใจมาก

ถึงแม้ว่าหอหลันเซียงจะอยู่ไกล แต่เมื่อเร็วๆ นี้เซียวเย่หลันได้เพิ่มการลาดตระเวนของยาม แต่ทําไมคนนอกถึงแอบเข้ามาได้?

หรือว่าที่พักของนางคือโรงแรม ใครจะมาก็มา ใครจะไปก็ไป?!

เฟิงเยว่ทำท่าทำทางให้นางออกมา

เซี่ยเชียนฮวันลังเลอยู่สักพัก

จากความทรงจำของนาง เฟิงเยว่ผู้นี้ภักดีต่อนางโดยแท้จริง ครั้นยังเด็ก ตอนที่นางพบโจรภูเขา เขาพยายามปกป้องนางด้วยชีวิต ดังนั้นเขาไม่มีทางทำร้ายนางอย่างแน่นอน

บางทีเขาอาจวางแผนออกจากเมืองหลวง และอยากบอกลานางก่อนออกเดินทาง

เสี่ยวตงนอนอยู่ห้องโถงด้านนอก เซี่ยเชียนฮวันจึงค่อยๆ ย่องเดินออกไป จากนั้นก็เดินมายังลานบ้าน

“เซียวเย่หลันนิสัยไม่ดีจริงๆ ทั้งยังเกือบฆ่าข้า แต่....”

เซี่ยเชียนฮวันเม้มปาก

นางรู้ว่าเซียวเย่หลันเป็นชายที่โหดร้ายและโหดเหี้ยม แต่ช่วงนี้ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดีขึ้นมาก อีกทั้งนางก็เริ่มคุ้นเคยกับเขาแล้ว

และการอยู่เคียงข้างเซียวเย่หลัน ก็ดูเหมือนไม่เป็นอันตรายอย่างที่พวกเขาพูด

ยิ่งไปกว่านั้น การแต่งงานของนางกับเซียวเย่หลันก็เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของครอบครัว....

ทันใดนั้น

เซี่ยเชียนฮวันก็มองเห็นเงาร่างหนึ่งสั่นไหวอยู่ในความมืด

สีหน้าของนางก็พลันเปลี่ยนไป

เมื่อเซี่ยเชียนฮวันเพ่งมองอีกครั้ง ก็มองเห็นดวงตาที่เย็นชาจ้องมองมาที่นาง เขาอยู่ด้านหลังเฟิงเยว่ และค่อยๆ ก้าวเท้าเข้ามา

“พูดต่อสิ เหตุใดถึงไม่กล่าวต่อไปล่ะ?”

เซียวเย่หลันค่อยๆ เดินมาออกมาใต้แสงจันทร์ ราวกับปีศาจร้าย