หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 188

“ข้าคิดว่าท่านเรียกข้าออกมาเพื่ออะไรบางอย่าง ที่แท้ก็อยากจะเตือนข้านี่เอง”

เซี่ยเชียนฮวันหัวเราะออกมา

เซี่ยเหยียนมองนางอย่างไม่อยากจะเชื่อ สีหน้าของเขาจริงจังมาก “ฮวันฮวัน เจ้าอย่าเพิ่งวางใจไป ตอนนี้องค์ชายรองเพียงสูญเสียอำนาจไปชั่วขณะหนึ่ง เบื้องหลังของเขายังมีเฉิงกุ้ยเฟย มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาที่เขาจะกลับมาอีกครั้ง”

“พี่ชายของข้าเป็นคุณชายที่ไม่สนใจการเมืองมิใช่หรือ? แล้วทำไมวันนี้ถึงได้พูดเรื่องเหล่านี้อย่างมีเหตุผลได้”

เซี่ยเชียนฮวันตบไหล่เซี่ยเหยียน ปล่อยให้เขานั่งทานอาหารอย่างสบายใจต่อ

เซี่ยเหยียนร้องหึออกมา แสร้งทำตัวสูงส่งลึกล้ำ “ที่ตอนนี้พี่ชายเจ้าเป็นคุณชายสำอาง นั่นก็เพราะว่ายังไม่ถึงเวลาเปิดเผยโฉมหน้า”

“พอเถอะ พวกเกาะพ่อเกาะแม่ทุกคนก็ชอบพูดแบบนี้”

เซี่ยเชียนฮวันกลอกตาใส่เขา

ที่ไม่มีใครเห็นคุณค่า ก็เพราะยังไม่ถึงเวลา หรือโชคไม่ดี...

ผู้ชายมักจะชอบหาเหตุผลให้กับตัวเองเวลาไม่ได้รับความสนใจ

เมื่อเห็นท่าทางรังเกียจของน้องสาว เซี่ยเหยียนก็แค่หัวเราะฮิฮะ “เกาะพ่อเกาะแม่? ฮวันฮวัน คำพูดของเจ้าแปลกใหม่มาก พี่ชายชอบมันนะ”

“ท่านก็ทราบดีว่าข้ารู้ขอบเขตตัวเองดี นอกจากนี้มีคนมากมายจับตามองข้าอยู่ ถึงจะเพิ่มองค์ชายรองเข้ามาคนหนึ่ง หรือลดลงไปคนหนึ่ง มันก็ไม่ส่งผลกระทบอะไรกับข้า”

เซี่ยเชียนฮวันจิบน้ำเล็กน้อย

ในความคิดของนาง องค์ชายรองเหมือนจะมีเพื่อนฝูงที่มีฐานะมากมาย แต่ความจริงแล้วการเมืองไม่ได้ลึกมากขนาดนั้น เช่นเดียวกับมารดาของเขาเฉิงกุ้ยเฟย พวกเขาเป็นคนประเภทหากทำเรื่องเลวร้ายลงไปก็สามารถถูกมองออกได้อย่างง่ายดาย

พวกที่ซ่อนตัวอยู่ฉากหลังคอยสร้างปัญญา และมีตัวตนที่ลึกลับ คนแบบนี้สิถึงน่ากลัวที่สุด

“อย่างไรก็ตามเจ้าต้องรู้วิธีใช้ประโยชน์จากผู้ชายข้างกายของเจ้าบ้าง เรียนรู้จากซูอวี้เออร์ให้ดี เมื่อตกอยู่ในอันตรายจะได้มีเซียวเย่หลันคอยช่วย นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้าแต่งงานกับเขาตั้งแต่แรก”

เซี่ยเหยียนได้ยินว่าน้องสาวสงบนิ่งมาก จึงไม่ได้โน้มน้าวมากนัก

เขาใช้มือขวาประคองศีรษะแล้วมองออกไปที่นอกหน้าต่าง ก่อนจะชนแก้วในมือของเซี่ยเชียนฮวัน

“มีอะไร ท่านแอบมองออกไปข้างนอกตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว ท่านมองอะไรกัน?” เซี่ยเชียนฮวันเอ่ยถามด้วยความสงสัย

เมื่อนางมองตามสายตาของเซี่ยเหยียนไป

เซี่ยเหยียนส่ายหัวอย่างเสียใจ

หยวนหลี่ หยวนหลี่...

เซี่ยเชียนฮวันรู้สึกว่า ทำไมชื่อนี้ช่างฟังดูคุ้นเคยนัก?

ทันใดนั้น นางก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้!

ท่านหญิงหยวนหลี่ที่เซี่ยเหยียนพูดถึง ก็คือหมอที่เซียวเย่หลันเคยไปหาก่อนหน้านี้!

“ฮวันฮวัน เจ้าอยากเทียบทักษะทางการแพทย์ของเจ้ากับท่านหญิงหยวนหลี่หรือไม่ มาดูสิว่าใครเหนือกว่ากัน ใครที่คู่ควรกับฉายาเทพธิดา?” เซี่ยเหยียนเห็นเซี่ยเชียนฮวันทำท่าแปลกๆ จึงล้อเลียนขึ้นมา

เมื่อเซี่ยเชียนฮวันได้สติกลับคืนมา นางจึงกล่าวอย่างไม่ใส่ใจว่า “ไม่สนใจ ทักษะแพทย์มีไว้เพื่อช่วยชีวิตคน ไม่ใช่ไว้ใช้แสดง”

“จริงเหรอ? ข้าได้ยินมาว่าท่านหญิงหยวนหลี่เป็นลูกศิษย์เพียงคนเดียวของหมอผี ทักษะแพทย์ค่อนข้างร้ายกาจ”

เซี่ยเหยียนยิ้ม

เมื่อได้ยินคำว่า “หมอผี” สองคำนี้ เซี่ยเชียนฮวันก็อดสะดุ้งด้วยความตกใจไม่ได้!