หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 298

“พระสนมกุ้ยเฟย อย่าโทษพวกข้าที่ทำกับท่านเช่นนี้ เป็นท่านที่ไร้เมตตาก่อน”

“กลอุบายที่ท่านใช้กับเซี่ยเหยียนนั้นร้ายแรงเกินไป หากพวกเขาเข้ามาเห็นเซี่ยเหยียนกอดกับท่าน ท่านคงจะบอกว่าหลังจากที่เขาดื่มจนเมา ก็บุกเข้ามาทำมิดีมิร้ายท่าน”

เซี่ยเชียนฮวันจ้องไปที่เฉิงกุ้ยเฟย

เมื่อเรื่องนี้ถูกรายงานต่อฮ่องเต้ สถานเบาคือตัดหัวเซี่ยเหยียน สถานหนักคือเก้าชั่วโครต

ไม่ว่าเป็นกรณีใดพี่ชายของนางก็จะไม่รอด

เฉิงกุ้ยเฟยแสดงท่าทางดูถูกเหยียดหยาม ก่อนพ่นหายใจออกมา แสดงท่าทีเย้ยหยันเซี่ยเชียนฮวัน

นางไม่เชื่อว่าสองพี่น้องจะกล้าทําอะไรกับนาง

“ข้ารู้ว่าการต่อสู้ในวังหลังนั้นน่ากลัวมาก หลายปีที่ผ่านมาเกรงว่าคงมีนางสนมและทายาทมังกรจำนวนไม่น้อยที่ถูกท่านจัดการไป ในความคิดของท่าน ชีวิตของเซี่ยเหยียนนั้นไม่มีค่าอะไรเลย อย่างมากก็เป็นหินรองเท้าให้ท่านและโอรสของท่านเหยียบขึ้นไป”

เซี่ยเชียนฮวันลุกขึ้น และหยิบจอกเหล้าที่เซี่ยเหยียนเคยดื่มขึ้นมา

จากนั้นก็ดึงขวดยาขนาดเล็กออกมาจากอก ก่อนจะเทผงยาลงไปในเหล้า และกล่าวเสียงเรียบว่า “แต่เซี่ยเหยียนเป็นพี่ชายเพียงคนเดียวข้า ข้าไม่อาจปล่อยให้ท่านทำร้ายเขาได้”

“อื้ออื้ออื้อ?”

เฉิงกุ้ยเฟยขมวดคิ้วหลิว ส่งสายตาเป็นเชิงถาม

นางไม่รู้ว่าเซี่ยเชียนฮวันคิดจะทำอะไร

“พี่ชาย มาช่วยข้าเร็วเข้า”

หลังจากเซี่ยเชียนฮวันเทผงยาลงในเหล้าเสร็จ ก็กลับมาคุกเข่าตรงหน้าเฉิงกุ้ยเฟย

เซี่ยเหยียนไม่เข้าใจ “ฮวันฮวัน เจ้าอยากให้ข้าช่วยทำอะไร? อีกอย่าง เจ้าเพิ่งใส่อะไรลงไปในจอก?”

“ยาปลุกอารมณ์ประเภทหนึ่งนะ ถ้าหากมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น พวกเราก็จะบอกว่าพอเฉิงกุ้ยเฟยเห็นท่าน ก็จงใจวางยาท่าน”

“หึ”

พอเฉิงกุ้ยเฟยฟังเซี่ยเชียนฮวันพูดจบ ก็ส่งสายตาดูแคลนอีกรอบ

ช่างอ่อนด้อยยิ่งนัก

“ยังไม่เสร็จอีกหรือ?”

ปกติแล้วเซี่ยเหยียนเป็นคนเสเพล แต่ยามนี้กลับรู้มารยาท เขาหลับตา และไม่กล้ามองอะไรมากมาย

แน่นอนเขาอาจจะคิดว่าเฉิงกุ้ยเฟยแก่ขนาดนี้แล้ว คงไม่มีอะไรให้น่ามองนัก

เซี่ยเชียนฮวันปัดมือพลางกล่าวยิ้มๆ ว่า “เสร็จแล้ว! พระสนมกุ้ยเฟย ข้ารู้ว่าแค่เหล้าจอกเดียวคงไม่อาจพิสูจน์ความบริสุทธ์ของเซี่ยเหยียนได้ ดังนั้นข้าก็ทำได้เพียงลากท่านลงไปในน้ำด้วยกัน ถ้าจะตายก็ตายด้วยกัน ท่านคิดว่าอย่างไร?”

เฉิงกุ้ยเฟยพูดไม่ออก แต่จากสายตาที่โกรธแค้นของนาง เซี่ยเชียนฮวันสามารถเข้าใจได้ว่าในใจของนางตอนนี้คงสาปแช่งนางอยู่แน่ๆ คาดว่าคงแทบจะขุดโคตรเหง้าของนางขึ้นมาด่า

“อีกสักพักพวกข้าจะแก้มัดให้ท่าน หากท่านอยากจะร้องก็สามารถร้องได้ แต่ท่านในสภาพเช่นนี้ ทั้งยังดื่มเหล้ากับเซี่ยนเหยียนตามลำพังอีก ข้าคิดว่าทุกคนคงจะเข้าใจว่าท่านถูกเซี่ยเหยียนแตะต้องแล้ว และด้วยนิสัยของฝ่าบาท ท่านคิดว่าเขาจะรู้สึกสงสารท่าน หรือจะฆ่าท่านกันล่ะ?”

เซี่ยเชียนฮวันมองเฉิงกุ้ยเฟยด้วยรอยยิ้ม

คําตอบสําหรับคําถามนี้ เห็นได้ชัดว่า เฉิงกุ้ยเฟยที่ติดตามฮ่องเต้มาหลายปีย่อมรู้ดีกว่านาง

“เยี่ยมมาก ฮวันฮวัน” เซี่ยเหยียนหัวเราะ “ในเมื่อกุ้ยเฟยอยากให้หัวข้าหลุดออกจากบ่า เช่นนั้นพวกเราก็ขอให้พระสนมร่วมเดินทางไปปรโลกด้วยกันเถอะ เป็นสหายร่วมทางกัน!”

ได้ยินเสียงหัวเราะของเซี่ยเหยียนแล้ว ทันใดนั้นดวงตาของเฉิงกุ้ยเฟยก็แปรเปลี่ยนเป็นหวาดกลัว ตอนนี้ นางเริ่มกลัวว่าการเคลื่อนไหวภายในเต็นท์จะดึงดูดคนอื่นเข้ามา!