หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 152

สีหน้าของสุวิทย์หม่นหมองลง หลังจากวางสายแล้ว เหมือนกับร่างไร้วิญญาณอย่างนั้น

โศภิตาเขยิบเข้ามาใกล้ ถามเขาว่า “เกิดเรื่องอะไร สีหน้าคุณไม่สู้ดีเลยนะคะ”

สุวิทย์แสร้งทำเป็นสงบนิ่งลง แต่ยิ่งปิดก็ยิ่งอยากรู้มากขึ้น โศภิตาเริ่มรู้สึกผิดปกติในใจ

เขาพูดว่า “จู่ๆบริษัทของตระกูลธราภักดิ์ก็ถูกตรวจสอบ ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใคร เงินทั้งหมดของบริษัทอาจจะต้องถูกอายัด”

ข่าวนี้เหมือนกับฟ้าถล่มดินทลายอย่างนั้น! สีหน้าโศภิตาขาวเป็นกระดาษ เธอไม่เชื่อว่านี่เป็นความจริง

เธอเสียงสั่น “คุณกำลังหลอกฉัน ใช่หรือไม่ สุวิทย์ คุณบอกสิ! ว่านี่ นี่ไม่ใช่เรื่องจริง นี่ไม่ใช่เรื่องจริง……”

สุวิทย์หน้าเศร้า ยิ้มไม่ออกจริงๆ

สีหน้าเขาเคร่งเครียด “เป็นเรื่องจริง! บริษัทของตระกูลธราภักดิ์จะเจ๊งแล้ว!”

สีหน้าไรยาเปลี่ยนไปทันทีเช่นเดียวกับโศภิตา

ธุรกิจนี้พวกเขาลงทุนสูงมาก แล้วยังไปกู้กับธนาคารมาด้วย ถ้าหากถูกอายัดไว้ตรวจสอบ ก็หมายถึงว่าธุรกิจจะล้มครืน ตระกูลธราภักดิ์จะต้องตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายเสี่ยงที่จะล้มละลาย!

ไรยาร้อนใจจนไม่สนใจภาพลักษณ์อะไรแล้ว ท่าทางตื่นตระหนกมาก ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เธอจะแย่งธีภพกลับมาได้ ตอนนี้ตระกูลธราภักดิ์ก็เกิดเรื่องอีก! ธีภพจะคิดอย่างไร เขาจะแต่งงานกับผู้หญิงที่สิ้นเนื้อประดาตัวหรือไม่

เธอวิ่งไปตรงหน้าของธีภพ เอ่ยขอร้องว่า “ภพ ทำยังไงดี ฉันควรทำยังไงดี คุณรีบช่วยพ่อคิดหาวิธีสิคะ ธุรกิจนี้จะเกิดปัญหาไม่ได้นะ ไม่เช่นนั้นตระกูลธราภักดิ์ของพวกเราต้องพังพินาศแน่!”

โศภิตาเองก็ตื่นตระหนก

อายัดเงินทุน สวรรค์! นี่ไม่ใช่ว่าจะต้องกลายเป็นยาจกหรอกเหรอ

ความอู้ฟู่ร่ำรวยหมดสิ้นแล้ว เธอก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว!

โศภิตาถามสุวิทย์ว่า “คุณสุวิทย์ คุณไปทำอะไรมา ทำไมบริษัทถึงถูกตรวจสอบ! คุณไปทำอะไรผิดใจใครหรือเปล่า หรือว่าถูกนักต้มตุ๋นหลอกเอา ชีวิตฉันทำไมถึงทุกข์ยากลำบากแบบนี้ อยู่กับคุณมานานหลายปีขนาดนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้เสพสุขมาจนถึงปูนนี้ ถ้าหากวันนี้บริษัทถูกอายัด แล้วยังเป็นหนี้ธนาคารก้อนหนึ่ง ตลอดชีวิตนี้ของพวกเราอย่าคิดว่าจะใช้หนี้ได้หมดเลย! ฮือๆๆๆ……”

พูดจบ โศภิตาก็ร้องไห้ออกมา

ไรยารีบก้าวเข้าไปปลอบโยน น้ำตาตัวเองก็ไหลตามออกมาด้วย

ธีภพขมวดคิ้ว “คุณพ่อตาคุณแม่ยายวางใจเถอะนะครับ ผมจะไปสืบให้ ผมจะช่วยพวกคุณ พวกคุณอย่ากังวลไปเลย รักษาสุขภาพสำคัญกว่านะครับ”

สุวิทย์เองก็รู้สึกผิดมาก

แต่ว่า เรื่องนี้เกิดขึ้นมาอย่างกะทันหันมากจริงๆ ธุรกิจใหญ่โตขนาดนี้ เขาจะไม่ระวังได้อย่างไร เขายังตรวจสอบรายละเอียดของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน และไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ก็ถูกตรวจสอบ และเงินกองทุนก็ถูกอายัดทันที

ธีภพเดินมาที่ด้านหน้าของหน้าต่าง โทรออกไปหลายสาย

สาริศาเองก็รู้สึกตกใจในการเปลี่ยนแปลงของครอบครัว

โศภิตาผู้หยิ่งทะนงอยู่เมื่อครู่ยังโอ้อวดชีวิตที่มั่งคั่งสุขสบายกับลูกเขยผู้ร่ำรวยอย่างธีภพคนนี้กับตัวเองอยู่เลย วินาทีต่อมาเธอกลับต้องเผชิญกับความอับอายที่ต้องไปนอนบนถนน ชะตากรรมชีวิตช่างคดเคี้ยวเลี้ยวลดยากจะคาดเดาได้จริงๆ

โศภิตายังนั่งร้องไห้อยู่ที่นั่น ไรยาและสุวิทย์ต่างก็ไม่มีจิตวิญญาณ

ไรยาถามว่า “ฉันถามเธอหน่อย เธอจงใจให้ธนพัตมาสั่งสอนตระกูลธราภักดิ์ ปิดบริษัท อายัดเงินกองทุน ทำลายธุรกิจของตระกูลธราภักดิ์ใช่ไหมพ่อฉันก็เป็นพ่อแท้ๆของเธอนะ ทำไมเธอหน้าด้านแบบนี้! เพราะฉันแย่งธีภพของเธอมา ดังนั้นก็เลยมาล้างแค้นพวกเรา ใช่มั้ย”

นี่ไปเอาเรื่องพวกนี้มาจากไหน เธอไม่เคยพูดเรื่องแบบนี้กับธนพัตมาก่อนเลย เธอจะไม่มีทางทำเรื่องพวกนี้เพื่อมาระบายความแค้นแน่!

สาริศาคิดว่าตนเองบริสุทธิ์ เธอพูดว่า “เธออย่าเอาความชั่วมาโยนให้คนอื่น ฉันไม่ได้เลวร้ายแบบที่เธอพูด เธอคิดว่าฉันเหมือนกับเธอ ว่างมากจนทำเรื่องพวกนี้เหรอ ไรยา ฉันจะบอกเธอให้ ฉันไม่ได้ทำ! ฉันไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้”

ไม่ว่าสาริศาจะปฏิเสธอย่างไร แต่ไรยาก็ยังปักใจเชื่อว่า คือเธอยุแยงให้ธนพัตทำเรื่องชั่วร้ายพวกนี้

น้ำเสียงเธอยิ่งร้ายกาจมากขึ้น “เธอมายั่วว่าที่สามีฉันไม่พอ ตอนนี้ยังให้สามีเธอมาทำลายธุรกิจของตระกูลธราภักดิ์อีก อยากจะตัดหนทางสู่ความร่ำรวยของพวกเรา ให้พวกเราใช้ชีวิตยากจนข้นแค้นแบบเดียวกันกับเธอ ใช่มั้ย สาริศานะสาริศา ฉันประเมินเธอต่ำเกินไป! เธอรีบโทรหาธนพัต ให้เขาหยุดเดี๋ยวนี้! เร็ว เร็วสิ!”

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคำด่าทออย่างคลุ้มคลั่งของไรยา สาริศาทนไม่ไหวแล้วจริงๆ สีหน้าอึ้งตะลึง

ทำไมเธอถึงได้มีน้องสาวแท้ๆที่ปากคอเราะร้ายขนาดนี้นะ

สาริศาพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกว่า “ไรยา กรุณาพูดจาให้เกียรติกันหน่อย! ฉันไม่เคยยั่วธีภพ และก็ไม่ได้ให้ธนพัตมาแก้แค้นพวกคุณด้วย นี่เป็นสิ่งที่เธอคิดเอาเอง ! ฉันไปแล้ว แต่คิดเสียว่าฉันไม่เคยรู้จักพวกคุณมาก่อนแล้วกัน ฉันเองก็เสียใจมาก ”

“เธออย่าคิดหนี!” ไรยารั้งตัวสาริศาเอาไว้ ไม่ยอมให้เธอก้าวขาไปได้

“สาริศา วันนี้ถ้าเธอไม่จัดการแก้ไขเรื่องราวให้เรียบร้อยก็อย่าคิดว่าจะไปไหนได้ เธอกลับมานะ ! นังตัวดีนี่!”

สาริศาและไรยายื้อยุดฉุดกระชากกันอยู่ในสวนหย่อม ไรยาไม่ทันระวังล้มลง สาริศาก้าวเข้าไปช่วยพยุงเธอตามสัญชาตญาณ แต่กลับถูกเธอสะบัดแขนออก

“ฉันไม่ต้องให้เธอมาพยุง! สาริศา เธอตอแหลให้มันน้อยๆหน่อย!” ไรยากรีดร้อง “เธออย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ว่าในใจเธอมีความอิจฉาริษยาอยู่มากแค่ไหน เธอทนดูไม่ได้ที่ฉันกับภพจะแต่งงานกัน ก็เหมือนตอนเด็กๆ ที่เธอแอบทำชุดกระโปรงเจ้าหญิงของฉันขาดอย่างนั้น!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ