หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 577

“หึ ที่รักไม่ต้องขอบคุณหรอกนะ”

หลังจากพูดจบธนพัตก็เดินเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกาย

เหลือเพียงสาริศาอยู่ในห้องรกคนเดียว

สาริศาอึ้งอยู่พักหนึ่งก่อนจะได้สติ รู้ว่าตัวเองทำเรื่องโง่ๆ มากมาย จึงก้าวไปซ่อนตัวใต้ผ้าห่ม ไม่มีหน้าจะเจอใคร

แต่หลังจากธนพัตล้างหน้าเสร็จ พบว่าสาริศาหลับไปแล้ว! ธนพัตอ่อนใจ ก้าวไปยกชายเสื้อของสาริศาและเรียกปลุก แล้วโยนสาริศาเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย

แม้ว่าการกระทำจะดูหยาบคาย แต่ธนพัตก็อ่อนโยนมากตลอดการกระทำทั้งหมด เพราะธนพัตรักสาริศามาก จึงกลัวว่าจะทำร้ายเธอ

แม้ว่าตอนเช้าจะมีเรื่องตลกเล็กน้อย แต่โชคดีที่ไม่มีข้อผิดพลาดร้ายแรง สาริศาสวมชุดแต่งงานและแต่งหน้าอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เห็นธนพัตกับธีร์ยืนอยู่ด้วยกัน มีความรักอบอวล

หลังจากเตรียมตัวเสร็จแล้วพวกเขาจึงออกไป เมื่อเดินทางไปถึงโบสถ์ ด้านล่างก็เต็มไปด้วยผู้คนแล้ว

ทั้งสองต่างไปประจำตำแหน่ง และในที่สุดงานแต่งงานที่สวยงามโรแมนติกและน่าจดจำก็เสร็จสมบูรณ์

เมื่อเสียง “ญาติและเพื่อนทั้งหมดเริ่มชื่นชมยินดี” ดังออกมา สาริศารู้สึกว่าภาระทั้งหมดบนร่างกายของตัวเองถูกยกออก

ธนพัตพาสาริศาไปพักผ่อนที่ห้อง ธีร์ก็เดินตามไปด้วย

คนข้างนอกทานของอร่อยและพูดคุยกัน บางคนถึงกับเริ่มเต้น

วันนี้มีคนได้รับเชิญมากมาย ในงานมีบางส่วนเป็นคนที่พวกเขาสนิทคุ้นเคย

หลังจากพนักงานของสำนักพิมพ์รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของสาริศา แต่ละคนต่างตกตะลึงนิ่งค้าง ถ้าพวกเขารู้ว่าเป็นภรรยาของประธาน พวกเขาก็คงจะคุยด้วยดีๆ ไปแล้ว

สาริศากับธนพัตและธีร์อยู่ในห้อง ผู้คนภายนอกต่างสนุกสนานรื่นเริง งานแต่งงานนี้จัดขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบ

ในตอนเย็น เมื่อทุกคนบอกลาเพื่อจะกลับบ้าน สาริศาก็พบจุดที่น่าสนใจ

พี่ชายของตัวเองอยู่กับมิลิน และดูเหมือนว่าจะไปส่งมิลินกลับบ้านด้วยใช่ไหม

เมื่อรู้เรื่องนี้ สาริศาก็ชะงักไปเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าต้นไม้เหล็กอายุ 10,000 ปีอย่างพี่ชายจู่ๆ จะผลิดอกบาน

“คิดอะไรอยู่ มีความสุขมากขนาดนี้” เห็นสาริศามองบางสิ่งในระยะไกลและยิ้มอย่างมีความสุข

ธนพัตจึงเดินเข้ามาสอบถาม

ตอนนี้เป็นคืนวันวิวาห์ ใครต่างบอกว่าคืนเข้าหอมีค่าเท่ากับทองพันชั่งไม่ใช่เหรอ ทำไมภรรยาของตัวเองถึงมาหัวเราะโง่ๆ อยู่ตรงนี้

“พี่วาลกับมิลิน” สาริศาตอบสั้นๆ แล้วจูงธีร์พากลับบ้านพร้อมกับธนพัต

หลังจากกลับถึงบ้าน สาริศาให้ธีร์กลับไปพักผ่อนที่ห้องตัวเอง วันนี้เป็นวันที่ยุ่งมาก ธีร์เองก็เหนื่อยมากแล้ว ไม่นานจึงผล็อยหลับไป

สาริศาถอยออกไปเงียบๆ และกลับไปที่ห้องตัวเอง แต่ทันทีที่เข้าไป สาริศาก็ถูกเงาร่างหนึ่งกดทับ ทั้งห้องมืดสนิท หลังจากนั้นสาริศาก็รู้สึกชาๆ ที่ลำคอของตัวเอง จึงรู้ว่าเป็นธนพัต

ธนพัตยิ่งเลยเถิดไปเรื่อยๆ ขยับปากไปตรงหน้าอกของสาริศา สาริศาทนไม่ไหว อยากผลักธนพัตออก แต่คิดไม่ถึงว่าธนพัตจะยิ่งเหิมเกริม ถอดชุดของสาริศา และเริ่มกระทำอย่างเอาแต่ใจ หลังจากแปดปีในที่สุดพวกเขาก็ได้แต่งงานกัน หลังจากแปดปีแห่งการรอคอยอย่างหนัก ในที่สุดพวกเขาก็บรรลุผล

ในที่สุดพวกเขาก็กลายเป็นคู่สามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ธนพัตมีความสุข สาริศาเองก็ย่อมมีความสุขเช่นกัน และแล้วการเคลื่อนไหวก็เริ่มเป็นจังหวะด้วยกันกับธนพัต

ทั้งคืนไม่ได้นอน กระทั่งถึงเช้าวันรุ่งขึ้น พวกเขาถึงได้นอนหลับไหลกันไปบนเตียง

ด้วยเหตุที่เป็นคู่แต่งงานใหม่ หลังจากสาริศากับธนพัตตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น ต่างก็รู้สึกมีความสุขอย่างมาก

บางทีนี่อาจเป็นความรัก

“คุณภรรยา”

“หือ? คุณชัชวาลไปส่งฉันกลับบ้านเท่านั้นเอง”

เมื่อมิลินได้ยินสาริศาพูดถึงชัชวาล ตอนแรกรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่แล้วก็เริ่มเกิดอาการเขิน

เมื่อเห็นสีหน้าของมิลิน สาริศาก็รู้ว่าต้องมีอะไร

“ถ้าสารภาพโทษจะเบา ถ้าปฏิเสธโทษจะหนัก”

สาริศาหยิบปากกาบนโต๊ะ ชี้ปลายปากกาไปที่มิลิน และพูดอย่างข่มขู่

“อือๆๆ ฉันบอกแล้วๆ”

เมื่อมิลินเห็นท่าทีของสาริศาก็พลันเกิดอาการหลบเลี่ยงไม่ได้ ได้แต่ยอมแพ้แล้วบอกเล่าเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบ

มิลินกับชัชวาลพบกันที่งานเลี้ยงงานแต่งงานเมื่อวานนี้ คุยกันแค่ไม่กี่คำ ระหว่างนั้นไม่มีอะไรพิเศษเกิดขึ้น

เมื่อถึงตอนเลิกงานเลี้ยงงานแต่งงาน ชัชวาลบอกว่าเขาจะไปส่งมิลินกลับบ้าน มิลินชอบชัชวาล แล้วจะไม่ตกลงได้อย่างไร

ดังนั้นทั้งสองจึงขึ้นรถไปด้วยกันอย่างเป็นธรรมชาติ

“ที่นี่คือบ้านของคุณเหรอ” ชัชวาลมองดูบ้านที่ทรุดโทรมของมิลินแล้วไม่แน่ใจเล็กน้อย

สุภาพบุรุษอย่างชัชวาลนั้นเดิมทีไม่ได้อยากถามออกไป แต่สุดท้ายด้วยความสนใจ ดังนั้นถึงได้พูดออกมา และเห็นว่ามิลินไม่ได้มีท่าทีน้อยเนื้อต่ำใจ แต่พยักหน้ารับด้วยใจที่ยินดี เมื่อเขาเห็นสิ่งนี้ ในใจชัชวาลก็นึกชื่นชมมิลิน

เป็นผู้หญิงที่ดีมาก ร่าเริง รู้เหตุรู้ผล ไม่หลงใหลของนอกกาย

“ว้าว ดีจังเลย”

หลังจากสาริศาได้ยินสิ่งที่มิลินพูด ก็ตบแขนของมิลินอย่างมีความสุข ที่จริงถ้ามิลินกับพี่ชายของเธอคบกันจะดีมาก