หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1014

เลอศิลป์มองอชิและเบนนี่อย่างเฉยเมย

ความรู้สึกแปลกๆ ปะทุขึ้นภายในใจอชิและเบนนี่อย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อพวกเขาสบตากับเลอศิลป์

แววตาของพ่อที่มองเราดูเปลี่ยนไป

ในความเป็นจริง เด็กๆ รู้สึกว่าชายคนนั้นดูเหมือนจะไม่อยากมองพวกเขาเป็นเวลานาน สายตาของเขาจ้องมองพวกเขาเพียงชั่วครู่ก่อนที่จะละสายตาไปในวินาทีต่อมา

"คุณเลอศิลป์ครับ” เบนนี่อดไม่ได้ที่จะลองถามดู

เลอศิลป์เพียงแต่เอียงศีรษะเล็กน้อย "ครูพิมมพ์รภาจะรออยู่กับเธอทั้งคู่นะ”

เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็ยื่นมือออกไปหาไอรดาอีกครั้ง

ไอรดาลังเลที่จะกลับบ้าน แต่เธอมองออกว่าพ่อของเธอดูโกรธ

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเธอก็เอื้อมมาจับมือเขา

ในทางกลับกัน อชิและเบนนี่ทำได้เพียงสงบใจลงและมองดูอย่างหมดหนทางขณะที่เลอศิลป์จากไปพร้อมกับไอรดา

“พ่อโกรธแม่หรือเปล่า? อชิ” เบนนี่จ้องมองพี่ชายของเขาอย่างน่าสงสาร

อชิยังคงไม่แสดงท่าทีใด แต่ความผิดหวังปรากฏอยู่ในแววตาของเขา

นั่นคือความเป็นไปได้เดียวที่เขาคิดได้

ไม่ว่าอย่างไร เลอศิลป์ก็คอยมาอยู่เป็นเพื่อนรษิกาทุกครั้งที่เธอป่วย

แต่คราวนี้เขาป่วย เธอกลับไม่ได้สนใจจะสอบถามอาการของเขาด้วยซ้ำ

พ่อคงจะผิดหวังมาก...

ในขณะเดียวกัน เลอศิลป์ก็พาไอรดาขึ้นรถ

เขากวาดตามองอชิและเบนนี่ที่ประตูโรงเรียน จากนั้นเขาก็ค่อยๆ สตาร์ทรถ

พอพวกเขาขับรถออกไปไกล ไอรดาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “โกรธคุณรษิกาเหรอคะ? พ่อ”

คิ้วของเลอศิลป์ขมวดแน่น และเขาไม่ตอบอะไร

เขาเดาได้ว่าเธออยากพูดอะไร แต่ตอนนั้นเขาไม่มีอารมณ์จะฟัง

คุณรษิกากำลังหลบหน้าเราอยู่แล้ว ถ้าพ่อโกรธเธอมากกว่านี้ ฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคืนดีกันเมื่อไร

พ่อคงโกรธคุณรษิกามาก หรือถึงขั้นโกรธจัดเลยล่ะ ฮืม... ต้องทำยังไงพวกเขาถึงจะคืนดีกันได้?

เลอศิลป์ลงจากรถก่อนจะหันหลังมาอุ้มไอรดาลงไป

ขณะที่ทั้งสองกำลังจะมุ่งหน้าเข้าไปในคฤหาสน์ ประตูก็เปิดออกจากด้านใน ซึ่งอัญชสากำลังเดินออกมา

เมื่อเห็นเธอ ท่าทีของเลอศิลป์ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ไอรดาก็ตกตะลึงเช่นกัน และใบหน้าของเธอก็ซีดเผือด

อย่าบอกนะว่าจู่ๆ พ่อก็โกรธคุณรษิกาเพราะนางปีศาจคนนี้!

“เลอศิลป์ ไอวี่ คุณกลับมาแล้ว”

อัญชสาเดินเข้ามาหาพวกเขาด้วยรอยยิ้มที่สดใสราวกับมองไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าพวกเขา

ข้างหลังเธอ คติยาซึ่งมีสีหน้าขุ่นเคืองกำลังเดินตามมา

อัญชสามาที่นี่โดยไม่มีใครคาดคิดในบ่ายวันนั้น โดยอ้างว่าเธอต้องการมาดูว่าเลอศิลป์หายแล้วหรือยัง

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคติยาไม่มีอำนาจที่จะไล่ผู้หญิงคนนั้นออกไป จึงทำได้แค่ปล่อยให้เธออยู่ต่อ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม