เช้าวันรุ่งขึ้น อาการบาดเจ็บของอัญชสากลายเป็นที่พูดถึงกันไปทั่ว
ศศิตาติดต่ออัญชสาเพราะเป็นห่วงเธอ
“อัญชสา ฉันได้ยินมาว่าเธอได้รับบาดเจ็บ เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”
อัญชสานั่งอยู่ตรงขอบเตียงและจ้องมองข้อเท้าที่บาดเจ็บของเธอ สีหน้าของเธอดูเย็นชา แต่เธอก็ตอบด้วยน้ำเสียงน่ารักว่า “เผอิญฉันล้มค่ะ แต่ฉันไม่เป็นไร คุณไม่ต้องกังวลหรอกนะคะ คุณศศิตา”
ศศิตาขมวดคิ้ว “ล้มได้ยังไง? เมื่อวานเธอไม่ได้ไปเยี่ยมเลอศิลป์เหรอ? เขารู้ไหมว่าเธอบาดเจ็บ?”
อัญชสามีน้ำเสียงเหมือนขัดแย้งในใจขณะที่เธอตอบว่า “คุณศศิตา คุณไม่ควรเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้หรอกค่ะ”
“เขารู้เรื่องนั้นแล้วใช่ไหม?” ศศิตาเดาได้ทันที
ทุกครั้งที่เลอศิลป์พูดถึงความสัมพันธ์ของเขากับอัญชสา เขาจะบอกฉันว่าอย่ายุ่งเรื่องนี้ ตอนนี้แม้แต่อัญชสาก็พูดแบบเดียวกัน!
เมื่อคิดเช่นนั้น ศศิตาก็โกรธจนแน่นหน้าอก “บอกฉันมาว่าบาดเจ็บได้ยังไง”
ดวงตาของอัญชสาฉายแววพอใจในตัวเองขณะที่ศศิตาใกล้จะรู้ความจริงแล้ว
เธอแสร้งทำเป็นลังเลอยู่ครู่หนึ่งราวกับกำลังอึดอัดใจกับสิ่งที่จะพูด “เมื่อวานฉันตกบันไดตอนกำลังจะออกจากบ้านของเลอศิลป์ค่ะ ก็เลยบาดเจ็บที่กระดูกข้อเท้า”
จากนั้น ราวกับว่าเธอกังวลว่าศศิตาอาจจะต้องให้เลอศิลป์รับผิดชอบต่ออาการบาดเจ็บของเธอ จึงกล่าวเสริมอย่างรวดเร็วว่า “โชคดีที่เลอศิลป์ให้หมอไกรสรรักษาอาการบาดเจ็บของฉันได้ทันเวลา”
จันทราบังเอิญเข้าไปในห้องของเธอในขณะนั้น ดังนั้นอัญชสาจึงส่งสัญญาณให้แม่อย่างรวดเร็ว
จันทราเข้าใจคำใบ้และพูดทันทีว่า “ฉันกับสุเมธตกใจมากตอนที่ได้รับโทรศัพท์จากเลอศิลป์เมื่อคืนนี้”
จันทราตระหนักอย่างช้าๆ ว่ามันเป็นเพียงการล่าถอยเชิงกลยุทธ์แต่มีประสิทธิภาพต่ออัญชสา
อัญชสายิ้มอย่างยินดีและจงใจตอบว่า “คุณศศิตาคะ คุณเข้าใจผิดแล้ว มันเป็นการตัดสินใจของฉันเอง ที่จะ…”
“เลิกพยายามปกป้องเขา ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนดี ไม่ต้องห่วงนะ ตราบใดที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอต้องทนทุกข์ทรมาน” เมื่อพูดจบ ศศิตาก็วางสายทันที
หลังจากวางสาย อัญชสาก็หัวเราะคิกคักและโยนโทรศัพท์ทิ้งไป จากนั้นก็หันไปมองข้อเท้าของเธอที่ใส่เฝือกอยู่
เธอคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะได้รับบาดเจ็บเพราะศศิตากำลังจะปกป้องเธอ
จันทราซึ่งยืนอยู่ด้านข้างผ่อนคลายทันทีเมื่อแผนของพวกเธอสำเร็จ
ทันใดนั้นเมื่อนึกถึงสาเหตุที่เธอขึ้นมาข้างบน เธอก็พูดว่า "อัญชสา ฝนทิพย์มาเยี่ยมลูกที่นี่"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...