หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1133

“ถ้าเป็นอย่างนั้น…”

ฝนทิพย์งุนงง “เราจะต้องใช้รูปพวกนี้เมื่อไรกันล่ะ?”

อัญชสาหรี่ตา “ฉันกำลังรอโอกาสที่เหมาะสมอยู่ อันที่จริง ฉันโทรเรียกคุณมาที่นี่ก็เพื่อคุยเรื่องนี้แหละ

โอกาสที่เหมาะสม

ฝนทิพย์ขมวดคิ้วเมื่อตระหนักได้ถึงความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของอัญชสา

เธอคิดว่าแค่รูปถ่ายนั้นไม่เพียงพอที่จะพิสูจน์อะไร เธอจึงต้องการสร้างสถานการณ์ที่จะทำให้รษิกาไม่สามารถโต้แย้งเพื่อปกป้องตัวเองได้เลย

แต่แผนที่ว่านั้น พูดง่ายกว่าทำ

ถ้าพวกเธอมีความสัมพันธ์ที่ดีไม่ว่าจะกับรษิกาหรือเจตนิน โอกาสที่จะสำเร็จก็ยิ่งมีมากขึ้น

น่าเสียดายที่พวกเธอไม่ได้ชอบหน้ากันเลยไม่ว่าจะกับรษิกาหรือเจตนิน กับเจตนินนั้นยิ่งไม่คุ้นเคยกันเลยด้วยซ้ำ

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ฝนทิพย์ก็คิดอะไรไม่ออกเหมือนกัน

“คุณมีไอเดียอะไรบ้างไหม?” อัญชสาเริ่มจะหมดความอดทน

ความสัมพันธ์ของเธอกับไอรดาเริ่มดีขึ้นเพราะคำแนะนำของฝนทิพย์ เธอคิดว่าอีกฝ่ายน่าจะให้ความคิดดีๆ กับเธอได้บ้าง

โชคไม่ดีที่เธอได้รับแต่ความเงียบ หลังจากรอมาเป็นเวลานาน

ฝนทิพย์ดูสับสน “ดูจากความสัมพันธ์กับพวกเขา มันน่าจะยากที่จะไม่ทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้ ถ้าคุณยืนยันจะทำแบบนี้ เราก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องสร้างอุบัติเหตุบางอย่างขึ้นมา”

โดยเฉพาะอุบัติเหตุที่เกี่ยวข้องกับรษิกา เมื่อเจตนินแสดงความเป็นห่วงต่อเธอ มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เรื่องนี้วุ่นวายมากขึ้น

จะกล่าวอีกอย่างก็คือ แผนการนี้ก็เพื่อจับคู่พวกเขา ถึงเลอศิลป์จะรู้ แต่มันก็อธิบายออกมาได้ง่ายๆ อยู่ดี แผนนี้เสี่ยงน้อยมากๆ

ตอนนี้เธอมีแผนการแล้ว จิตใจของอัญชสาก็เริ่มฟุ้งซ่านขณะที่ทั้งสองคนยังเดินซื้อของกันต่อไป

เมื่อฟ้าเริ่มมืด ฝนทิพย์ก็ดูเวลาและเตือนอัญชสาว่า “คุณควรจะไปรับไอวี่ที่โรงเรียนแล้วไม่ใช่เหรอ? ถ้าไม่ไปตอนนี้เดี๋ยวจะสายนะ”

เธอคิดไปเองว่าอีกฝ่ายลืมเวลา

แต่อัญชสาก็ทำให้เธอแปลกใจเพราะตอบมาอย่างจริงจังว่า “ทำไมต้องรีบร้อนด้วยล่ะ? ถ้าฉันไปสาย ครูก็จะรออยู่กับเธออยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าเธอจะหายตัวไปนี่นา”

คำตอบของเธอทำให้ฝนทิพย์งุนงงอีกครั้ง

เราอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนของไอวี่เลย แล้วนี่อัญชสาคิดจะทำอะไรอีก?

อัญชสาไม่อธิบายอะไร จนกระทั่งพวกเธอซื้อของกันต่ออีกพักใหญ่ เธอจึงตัดสินใจขับรถไปที่โรงเรียนอย่างไม่แยแส