“อัญชสา!”
ฝนทิพย์ตั้งสติได้หลังจากอัญชสาฮึดฮัดออกไป
เสียงประตูปิดกระแทกดังลั่นไปทั่วชั้นล่างของบ้าน
ฝนทิพย์รีบออกไปที่ระเบียงบ้านก็เห็นอัญชสาเดินดุ่มๆ ไปที่รถของเธอและขับออกไปอย่างรวดเร็ว
ภาพนั้นทำให้ฝนทิพย์กำหมัดด้วยความหงุดหงิด
วันนี้ฉันมาที่นี่ก็เพื่อโน้มน้าวให้อัญชสาอย่าทำอะไรบุ่มบ่าม! แทนที่จะสำเร็จ กลับกลายเป็นว่าฉันทำให้เธอหาทางแก้แค้นรษิกาไปเสียอีก ถ้าเธอไปที่นั่นคนเดียว เธอจะต้องไปก่อความวุ่นวายขึ้นแน่ๆ!
ฝนทิพย์รีบลงมาและขับรถตามอัญชสาไป ซึ่งทิศทางนั้นคือทางไปบ้านรษิกา
...
ในอีกด้านหนึ่ง รษิกากับเด็กๆ ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นที่บ้านของอัญชสา
รษิกากำลังเตรียมมื้อเที่ยงให้เด็กๆ อยู่ในครัว
“แม่ครับ คุณเลอศิลป์จะอยู่กินข้าวเที่ยงกับเราวันนี้ไหมครับ?” เบนนี่ที่อยู่ตรงประตูครัวถามด้วยความกระตือรือร้น
เด็กๆ สังเกตเห็นความทุ่มเทของเลอศิลป์เพราะเขามาหาทุกวัน แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกว่ามันไม่แน่นอนเท่าไรนัก
เมื่อได้ยินอย่างนั้น รษิกาก็ชะงักไป เธอเพิ่งมารู้ตัวว่าเลอศิลป์กับเด็กๆ เริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้นในช่วงนี้
พวกเขาใกล้ชิดกันมากจนเด็กๆ คิดเอาเองว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เลอศิลป์จะอยู่ทานมื้อเย็นที่บ้านเธอด้วยกัน
“แม่ขอให้คุณเลอศิลป์เอาเค้กก้อนเล็กๆ มาให้ผมด้วยได้ไหมครับ?” เบนนี่เปลี่ยนคำถาม
รษิกาตั้งสติและส่งยิ้มให้เขา “ไม่รู้เหมือนกันนะ หนูไปโทรบอกคุณเลอศิลป์เองก็ได้”
เบนนี่ตาเป็นประกาย เขาวิ่งไปด้วยความตื่นเต้นก่อนจะหยิบนาฬิกาอัจฉริยะของเขามาโทรหาเลอศิลป์
อชิกับไอรดาก็รออยู่ข้างๆ ด้วยความกระตือรือร้น
พักหนึ่งต่อมา เธอก็ดึงมือกลับไปและจ้องมองเด็กๆ “รษิกาอยู่ที่ไหน?”
เด็กๆ มองเธออย่างระแวดระวัง “แม่ไม่อยู่บ้าน ไม่ต้องมาที่นี่อีกนะ”
พวกเขาถอยหลังไปและเตรียมจะปิดประตู
เมื่อรู้เจตนาของพวกเด็กๆ อัญชสาจึงผลักประตูอย่างแรงและเดินเข้ามาในบ้านทันที
เด็กๆ อยากขวางเธอเอาไว้ แต่พวกเขาไม่ได้มีกำลังมากพอจะทำเช่นนั้น จึงทำได้แต่มองเธอเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น
“รษิกา นังสารเลว ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!” อัญชสาตะโกนเสียงดัง
อัญชสากวาดตามองไปทั่วห้องนั่งเล่น แต่เมื่อเธอพบว่าไม่มีคนอื่นอยู่ที่นั่น เธอก็เดินไปที่ห้องอื่นเพื่อตามหารษิกา
ในห้องครัว รษิกาได้ยินเสียงวุ่นวายข้างนอก เธอใจหายขณะที่เดินออกมาจากครัวเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อเธอออกมาแล้ว เธอก็เห็นเด็กๆ ยืนล้อมรอบอัญชสาที่กำลังโกรธขึ้งอยู่ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าอัญชสามาที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...