พวกเขาขึ้นรถไปหลังเดินออกมาจากร้านอาหาร เลอศิลป์นั่งอยู่เฉยๆ บนรถพักใหญ่โดยไม่ได้สตาร์ทเครื่องยนต์
รษิกามองเขาด้วยสายตาสับสน
นาทีที่เธอเงยหน้ามามองเขา เธอก็ได้สบตากับเขาทันที
รษิกาอึ้งไปพักหนึ่ง แต่ด้วยเหตุผลแปลกๆ เธอก็รู้สึกประหม่าไปเล็กน้อย
หลังจากนั้นพักหนึ่ง ใบหน้าของเลอศิลป์ก็ฉายแววความผิดหวัง “ถ้าตอนนี้จะมีฝนตกลงมาสักหน่อยล่ะก็นะ”
คำพูดของเขาทำให้รษิกาประหลาดใจ
เด็กๆ มองเลอศิลป์ด้วยความสงสัย “แต่เราจะกลับบ้านไม่ได้ถ้าเกิดมีฝนตกหนักนะครับ!”
เลอศิลป์ยิ้มตอบ เขาไม่ได้พูดอะไรและสตาร์ทเครื่องรถ
เด็กๆ ยังคงงุนงงเพราะพ่อของพวกเขาไม่ได้ตอบคำถามเลย
ในทางกลับกัน รษิกากลับเข้าใจเจตนาของเลอศิลป์ได้ในทันทีหลังจากเด็กๆ พูดเช่นนั้น
จะพูดอีกอย่างก็คือ เขากำลังบอกเธอว่าคืนนี้เขาไม่อยากกลับบ้าน
ใบหน้าของเธอแดงก่ำ และเธอก็ไม่กล้ามองหน้าเขา “เริ่มจะค่ำแล้ว เรากลับบ้านกันเถอะค่ะ เด็กๆ คงจะเหนื่อยกันมากแล้ว”
เด็กๆ กะพริบตาด้วยความสับสนเมื่อได้ยินคำพูดของรษิกา พวกเขารู้สึกได้ว่าผู้ใหญ่ทั้งสองคนกำลังบอกบางอย่างเป็นนัยๆ ที่พวกเขาไม่อาจเข้าใจได้ กระนั้น พวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ระหว่างทางกลับบ้าน รษิกาไม่แน่ใจว่าเลอศิลป์จงใจขับรถช้าๆ เพื่อให้เด็กๆ ผล็อยหลับไปหรือเปล่า
รษิกาก้มหน้าลงและจ้องมองไปยังพื้นที่ว่างๆ ขณะที่เธอเองก็เหนื่อยล้าเล็กน้อย
ขณะที่เธอตั้งสติกลับสู่โลกความจริงได้ พวกเขาก็มาถึงบ้านเธอแล้ว
รษิกาหันกลับไปปลุกอชิกับเบนนี่เพื่อจะได้ลงจากรถ
“อารษิกาคะ”
ไอรดาจะกลับบ้านกับเลอศิลป์ในตอนนี้ เธอจึงไม่อยากจะแยกจากรษิกาไป
รษิกาลูบหัวเธอและพูดว่า “หนูอยู่ที่นี่มานานแล้ว ได้เวลากลับบ้านแล้วจ้ะ”
เลอศิลป์พยักหน้าและหันไปมองรษิกา เขารอให้เธอพูดอะไรบางอย่างออกมา
ราิกายังคงรู้สึกเขินอายเพราะสิ่งที่เขาพูดเมื่อครู่นี้
เมื่อสบตาเขา เธอก็หน้าแดงเรื่อ ก่อนจะพึมพำว่า “ลาก่อนค่ะ”
เลอศิลป์เลิกคิ้ว เขาไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
รษิกาขมวดคิ้วด้วยความเขินอายและลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ไว้เจอกันวันจันทร์ค่ะ”
ถ้าเธอจำไม่ผิด พวกเขาจะต้องเจอกันอีกเพราะต้องไปรับเด็กๆ ในวันจันทร์
เลอศิลป์ยิ้มอย่างพอใจ “ไว้เจอกันวันจันทร์ครับ”
เช่นนั้นแล้ว เขาก็เหยียบคันเร่งรถและขับออกไปยังบ้านฟ้าศิริสวัสดิ์
ในตอนที่เลอศิลป์ขับรถไกลออกไป รษิกาก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในบ้านพร้อมอชิและเบนนี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...