หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1361

เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อ อัญชสาก็เข่าอ่อนจนเธอทรุดนั่งลงที่บันได

เราเสียสละเพื่อภักดีสรวงไปมาก เพียงเพื่อจะยกให้พวกเขาไปง่ายๆ สินะ เลอศิลป์ไม่ต้องการฉันอีกต่อไปแล้ว และฉันก็ยื้อภักดีสรวงกรุ๊ปเอาไว้ไม่ได้ ตอนนี้ฉันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว!

ขณะที่เธอกำลังอยู่ในภาวะสิ้นหวังอยู่นั้น สิ่งที่เธอรู้สึกมีเพียงแค่ความเกลียดชังอย่างรุนแรงที่มีต่อรษิกา

ถ้าไม่ได้เพราะอีนั่น ฉันก็คงไม่เป็นแบบนี้!

ข่าวที่ครอบครัวฟ้าศิริสวัสดิ์ยกเลิกสัญญาการแต่งงานกับครอบครัวภักดีสรวงแพร่ไปราวกับไฟลามทุ่งในหมู่ชนชั้นสูงของเมืองหัสดิน

เมื่อสัญญาการแต่งงานถูกยกเลิกไปแล้ว เจตนินก็ได้รับรู้ถึงสถานการณ์นั้น

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเลอศิลป์ถึงได้ยกเลิกสัญญา และรู้สึกไม่สบายใจอยู่เล็กน้อย จึงขอให้ผู้ช่วยของเขาสืบเรื่องนี้ให้

เช้าวันต่อมา ผู้ช่วยของเขาก็รายงานว่า “คุณเจตนินครับ มีข่าวลือแพร่ออกมาในสื่อว่าคุณรษิกาเป็นแม่แท้ๆ ของลูกสาวคุณเลอศิลป์ คุณรษิกาเองก็เพิ่งจะรู้เรื่องนี้ ผมเองก็ไม่แน่ใจว่านี่คือเหตุผลที่ทำให้ท่าทีของคุณรษิกาซึ่งมีต่อคุณเลอศิลป์เปลี่ยนไปหรือเปล่า แต่พวกเขาใกล้ชิดกันมากขึ้นกว่าเดิมในช่วงนี้นะครับ”

เมื่อผู้ช่วยพูดจบแล้ว สีหน้าของเจตนินก็เคร่งเครียดมากขึ้น

งั้นไอรดาก็เป็นลูกสาวของเลอศิลป์กับรษิกาสินะ ไม่แปลกใจเลยที่ฉันได้ยินมาว่าไอรดามักจะกลัวคนอื่น แต่กลับดูสนิทกับรษิกามาก ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทำไมเลอศิลป์ยกเลิกสัญญากับอัญชสา กลายเป็นว่าพวกเขามีความสัมพันธ์แบบนี้กันนี่เอง ฉันรู้มาตลอดว่าพวกเขาเคยแต่งงานกันมาก่อน แต่ไม่รู้เลยว่าถึงขั้นมีลูกด้วยกัน แบบนี้ฉันก็ลำบากแล้วสิ

เจตนินเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

ตั้งแต่เขาได้ทำความรู้จักกับรษิกาเมื่อครั้งที่ไปให้คำปรึกษาทางการแพทย์ด้วยกัน และได้เห็นทักษะทางการแพทย์ที่น่าเหลือเชื่อของเธอไป เขาก็รู้เลยว่าเธอคือตัวเลือกที่ดีที่สุดที่จะมาเป็นคู่ชีวิตของเขา

แต่เธอก็มีลูกกับผู้ชายคนอื่นไปแล้ว

ด้วยความโมโห เจตนินจึงกวาดของที่วางอยู่บนโต๊ะร่วงลงมากองกับพื้นจนหมด

เขาแย่งมโหสถกรุ๊ปไปจากนั้น และยังแย่งรษิกาไปอีก!

เมื่อคิดถึงเรื่องของมโหสถกรุ๊ป เจตนินก็ยิ่งรู้สึกโมโห

เจตนินคือทายาทของตระกูลที่เก่งกาจไร้เทียมทานและไม่เคยล้มเหลว เขาเติบโตมาพร้อมกับคำชื่นชมจากคนรอบตัว

เรื่องราวของมโหสถกรุ๊ปนั้นเป็นครั้งแรกที่เขาต้องเผชิญหน้ากับใครบางคน และต้องตกอยู่ในตำแหน่งที่เสียเปรียบ

แล้วตอนนี้เขาก็มาแย่งอีกครึ่งทางของฉันไป ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยให้มันเกิดขึ้นได้! ฉันต้องได้รษิกากลับคืนมา! เธอกับฉันจะพิชิตโลกได้หากเราร่วมมือกันพัฒนาวงการแพทย์ให้ไปได้ไกลมากขึ้น เลอศิลป์เป็นหัวกะทิในโลกธุรกิจแล้วยังไงล่ะ? ถ้าเป็นเรื่องทางการแพทย์ เราสองคนก็เทียบกันไม่ติดหรอก!