หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1411

เป็นครั้งแรกที่อัญชสารู้สึกหวาดกลัวได้มากขนาดนี้ เธอหันหน้าไปมองจันทราเพื่อยืนยัน

“พ่อพูดจริงเหรอคะแม่? เราจะต้องย้ายออกจากที่นี่จริงๆ เหรอ?”

จันทราก็รู้สึกไม่ดีเช่นกันที่ต้องย้ายออกจากที่นี่ แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเผชิญหน้ากับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น เธอพยักหน้าตอบลูกสาวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ใช่ ฟังไม่ผิดหรอก เราจะไม่ได้อยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว”

หลังจากที่พูดเช่นนั้น จันทราก็พูดเสริมด้วยความจริงจังอีกว่า “ฟังพ่อไว้นั่นแหละดีแล้ว ลูกอย่าทำอะไรโง่ๆ อีกเข้าใจไหม ตอนนี้ตระกูลภักดีสรวงกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่แสนจะลำบาก เพราะฉะนั้นถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูกอีก เราจะไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้อีกแล้ว!”

ที่ผ่านมาคนอื่นๆ อาจจะให้ความเคารพตระกูลภักดีสรวงเพราะมีตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์คอยหนุนหลัง

แต่ในปัจจุบัน เรื่องราวระหว่างตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์กับตระกูลภักดีสรวงนั้นเลวร้ายเป็นอย่างมาก ในความเป็นจริงตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ไม่ได้ป่าวประกาศเลยว่าพวกเขาคือคนที่โค่นตระกูลภักดีสรวง

เพราะฉะนั้นจะไม่มีใครสนใจตระกูลภักดีสรวงอีกต่อไป และไม่ต้องพูดถึงในอนาคตถ้าหากตระกูลภักดีสรวงไม่มีเงินอีกต่อไปแล้ว

อัญชสาจ้องมองไปที่จันทราด้วยสีหน้าว่างเปล่าก่อนจะกวาดสายตามองรอบๆ ห้องนอนที่เป็นของเธอมาตั้งแต่เด็ก น้ำตาไหลอาบแก้มของเธอออกมาโดยไม่ทันตั้งตัวขณะที่ความเจ็บปวดบีบเข้าที่หัวใจ

“ช่วยยังไงเหรอ? ช่วยแล้วทำไมเราต้องเสียบ้านหลังนี้ไปล่ะคะแม่ เราต้องสูญเสียทุกอย่างไป แต่นังบ้านั่นยังได้ใช้ชีวิตต่อไปอย่างหรูหราน่ะเหรอ?”

เมื่อได้ยินสิ่งที่อัญชสาพูดออกมา จันทรารู้สึกตกใจขึ้นทันทีก่อนจะพูดว่า “ใจเย็นๆ นะลูก!”

สิ่งที่จันทราพูด ไม่ได้เข้าหูอัญชสาเลยแม้แต่น้อย เธอลุกขึ้นยืนและดันจันทราให้ออกไปจากห้อง

จากนั้นประตูห้องของอัญชสาก็ปิดลงต่อหน้าจันทราอย่างแรง

แม้ว่าจันทราจะพยายามเคาะประตูให้อัญชสาเปิดออกนานเท่าไร แต่เธอก็ไม่ได้รับคำโต้ตอบจากคนด้านในเลย ดังนั้นจันทราจึงทำได้เพียงแค่รออยู่หน้าห้องอย่างใจจดใจจ่อ

อัญชสาใช้มือทั้งสองข้างปาดน้ำตาของเธอจนแห้งสนิทก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฝนทิพย์ด้วยความร้อนใจ

ในช่วงไม่กี่วันมานี้ ฝนทิพย์รับรู้ถึงการกระทำของพี่ชายเธอ

ดังนั้นเธอจึงรู้สึกกังวลจนแทบบ้า

ฝนทิพย์รู้สึกผิดเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินคำสั่งจากอัญชสา เธอตอบกลับไปว่า “คือว่า… พี่ชายของฉันห้ามให้ฉันออกไปข้างนอกน่ะ ถ้ามีอะไรก็คุยกันทางโทรศัพท์ก็แล้วนะกัน!”

อัญชสาไม่ใช่คนโง่ที่จะไม่รู้ว่าฝนทิพย์กำลังหลบหน้าเธอ

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ฝนทิพย์เป็นเพียงคนเดียวที่อัญชสาเหลืออยู่

“ถึงแม้ว่าเธอจะออกไปไหนไม่ได้ แต่อย่าลืมนะว่าฉันทำได้! เธอไม่กลัวว่าฉันจะไปหาเลอศิลป์และบอกเขาทุกอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่เธอทำเหรอ? ตอนนี้ตระกูลคชาเรศกำลังทำเงินได้มากและใกล้ชิดกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปนี่ ถ้าเลอศิลป์รู้ว่าเธอเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับฉัน เขาจะยังไว้ใจเธอไหมนะ? แล้วต่อไปตระกูลคชาเรศก็จะเป็นแบบตระกูลภักดีสรวงหรือเปล่านะ?”

น้ำเสียงของอัญชสาเต็มไปด้วยการข่มขู่

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฝนทิพย์ก็รู้สึกเครียดขึ้นมาทันที เธอไม่กล้าหาข้อแก้ตัวอื่นอีกต่อไป “ฉันจะพยายามหนีพี่ชายของฉันดูก็แล้วกัน ใจเย็นๆ ก่อนนะอัญชสา ฉันจะรีบไปที่นั่นให้เร็วที่สุด!”

ถึงอย่างนั้น คำพูดของฝนทิพย์ไม่ได้ทำให้อัญชสาพอใจเลย “ถ้าเธอไม่มาภายในครึ่งชั่วโมง เธอเตรียมตัวไปหาฉันที่ฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปได้เลย!”

เมื่อพูดจบ อัญชสาก็วางสายไป