หลังจากออกมาจากบ้านตระกูลคชาเรศ ฝนทิพย์ก็ขับรถไปที่บ้านตระกูลภักดีสรวงทันที
ขณะที่เธอกำลังขับรถเข้าไปในบ้าน ฝนทิพย์เห็นว่าบริเวณนั้นมีรถขนย้ายของจอดอยู่
แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่าตอนนี้ตระกูลภักดีสรวงกำลังตกที่นั่งลำบากและตกเป็นเป้าหมายของหลายฝ่าย แต่เธอก็ไม่รู้เลยว่ามันเลวร้ายถึงเพียงนี้
เมื่อเธอนึกถึงน้ำเสียงของอัญชสาก่อนหน้านี้ในสายโทรศัพท์ เธอก็คิดขึ้นมาได้
ไม่แปลกใจเลยที่อัญชสาไม่ติดต่อฉันในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา แต่จู่ๆ เธอก็โทรหาฉันในวันนี้ คงเป็นเพราะเธอหมดหวังสินะ
เมื่อคิดได้เช่นนั้น ฝนทิพย์จึงรู้สึกเสียใจขึ้นมาทันที
ถ้าขึ้นไปหาอัญชสาตอนนี้ มันคงจะไม่เป็นผลดีต่อเธอสักเท่าไร เพราะอัญชสาคงจะระบายอารมณ์โกรธใส่เธออย่างแน่นอน
ย้อนกลับไปในอดีต ที่ตระกูลภักดีสรวงมีชื่อเสียงขึ้นมาได้ก็เพราะได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์
ไม่มีใครคาดคิดว่าตระกูลภักดีสรวงจะลงเอยเช่นนี้!
ถ้าหากว่าชะตากรรมทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับตระกูลคชาเรศล่ะ…
ฝนทิพย์ตัวสั่นขึ้นมาด้วยความกังวลเมื่อนึกถึงความคิดนี้
ไม่! ฉันคงจะร่วมมือกับอัญชสาไม่ได้อีกแล้ว! ใครจะไปรู้ว่าในอนาคตเธอจะใช้ให้ฉันทำอะไรอีกเพื่อให้ตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ต้องขุ่นเคืองน่ะ?
เมื่อคิดได้เช่นนั้นสีหน้าของเธอจึงเปลี่ยนไป ฝนทิพย์เดินเข้าไปในบ้านของตระกูลภักดีสรวงด้วยท่าทางแข็งทื่อ
“ฝนทิพย์ หนูมาหาอัญชสาเหรอจ๊ะ?”
ดวงตาของจันทราเป็นประกายขึ้นเมื่อเห็นฝนทิพย์ เธอพูดด้วยความยินดีว่า “ช่วยฉันอธิบายอะไรกับอัญชสาหน่อยสิ บอกเธอว่าต้องมีเหตุผลและยอมรับในสิ่งที่ทำลงไป”
ฝนทิพย์ยิ้มก่อนจะตอบกลับไปว่า “จะลองพูดดูนะคะ”
ฝนทิพย์เดินขึ้นไปข้างบนโดยไม่หันกลับมามองจันทราอีกเลย
เมื่อเธอเดินมาถึงหน้าห้องอัญชสา เธอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังขึ้น
เห็นได้ชัดว่าอัญชสาเพิ่งจะร้องไห้มา ดวงตาของเธอยังคงเป็นสีแดงก่ำ ขนตาเปียกไปด้วยน้ำตา และผมของเธอแม้จะจัดทรงมาแล้ว แต่ก็ยังมีความยุ่งเหยิงอยู่
ฝนทิพย์สังเกตเห็นรอยฝ่ามือบนใบหน้าของอัญชสาอีกด้วย
เธอขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเพราะทนไม่ได้ที่จะเห็นเพื่อนของตัวเองอยู่ในสภาพนี้
แม้ว่าเธอจะเห็นแล้วว่าอัญชสาโหดร้ายขนาดไหน แต่ทั้งสองก็เป็นเพื่อนกันมาหลายปี ความเกลียดชังและความกลัวก็หายไปทันทีเมื่อเห็นอัญชสาอยู่ในสภาพนี้
“อัญชสาใจเย็นๆ นะ เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ถ้าเธอยังเป็นแบบนี้อยู่ มีแต่จะแย่ลงนะ”
เธอพยายามปลอบและทำให้อัญชสาสงบลง
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เธอพูดจบ ของบางอย่างที่อยู่ในห้องก็ถูกโยนมาหาเธอทันที!
หัวใจของฝนทิพย์แทบหยุดเต้นลง เธอตกใจจนไม่สามารถควบคุมร่างกายได้เลย
ของสิ่งนั้นกระทบเข้ากับผนังห้องก่อนจะกลิ้งตกลงมาที่เท้าของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...