ฝนทิพย์ชำเลืองมองของที่แตกเป็นเสี่ยงๆ อยู่ข้างเธอด้วยความหวาดกลัว
ถ้าหากว่าฉันหลบไม่ทันมันคงจะโดนหัวฉันจนแน่นิ่งไปแล้ว!
“หุบปาก! อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าครอบครัวของเธออยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดน่ะ!” อัญชสากรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง “เธอรอดมาได้โดยไม่เป็นอะไรเลย ตระกูลของเธอเอาทรัพย์สินของครอบครัวฉันไปหมด ฉันพนันได้เลยว่ามันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก เพราะฉะนั้นอย่ามาโกหกอะไรให้ฉันฟังอีก!”
ฝนทิพย์ตกใจที่อัญชสาโกรธได้มากถึงเพียงนี้ ตอนนี้เธอไม่สามารถระงับอารมณ์ของตัวเองได้อีกแล้ว “เธอก็รู้ว่าฉันไม่มีสิทธิ์จะไปตัดสินใจอะไรอยู่แล้ว พี่ชายฉันเป็นคนทำ มันไม่ถูกต้องเลยนะที่เธอจะมาโทษฉันเพียงคนเดียว!”
ฉันคงไม่ถูกไล่ออกจากบอร์ดบริหารของคชาเรศกรุ๊ปหรอกถ้าหากฉันไม่ยื่นมือเข้าไปช่วยอัญชสาทำร้ายรษิกาน่ะ!
เมื่อคิดได้เช่นนั้น ความรู้สึกเสียใจก็ถาโถมเข้าใส่ฝนทิพย์
อัญชสายืนแข็งทื่อ ความบ้าคลั่งก่อตัวขึ้นภายในตัวเธอขณะที่เธอพูดออกมาว่า “ฉันทนเห็นครอบครัวของตัวเองมาถึงจุดจบแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ! ฉันอยากให้เธอหาทางทำให้ตระกูลคชาเรศเอาทุกอย่างที่พรากไปจากเรามาคืนให้หมด!”
ฝนทิพย์ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน “คำพูดของฉันไม่สำคัญอะไรต่อตระกูลคชาเรศหรอก และไม่มีทางอย่างแน่นอนที่พี่จักรภพจะฟังฉัน ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้!”
“เธอต้องทำ! ไม่อย่างนั้นฉันจะบอกเลอศิลป์ว่าเธอเป็นคนเอาเชื้อแบคทีเรียมาให้ฉันเอาไปใช้กับไอวี่!” อัญชสารีบพูดตัดอย่างไม่สนใจฝนทิพย์
เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของฝนทิพย์เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
หลังจากที่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับตระกูลภักดีสรวง ฝนทิพย์ก็รู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง เธอทำพลาดที่สุดในชีวิตด้วยการช่วยเหลืออัญชสา มิหนำซ้ำเธอยังกังวลว่าอัญชสาจะเปิดโปงเรื่องที่เธอทำผิดอีกด้วย
หลังจากนั้นไม่นานฝนทิพย์ก็ข่มใจตัวเองเอาไว้ก่อนจะพูดว่า “ได้โปรดอย่าเป็นแบบนี้เลยนะอัญชสา ตอนนี้ฉันยังเป็นคนของตระกูลคชาเรศอยู่ ฉันสามารถช่วยเหลือเธอได้ทุกอย่าง แต่ถ้าในอนาคตฉันถูกขับไล่จากตระกูลล่ะ ฉันคงจะช่วยเหลืออะไรเธอไม่ได้อีกเลย”
ที่ผ่านมา เงินหนึ่งหมื่นไม่เคยมีความหมายอะไรกับเธอเลย
มันทำให้เธอยิ่งผิดหวังไปมากกว่าเดิม แต่เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธเงินหนึ่งหมื่นนั้นได้
“เอาน่า เอาเงินไปก่อน แล้วถ้าเธออยากได้เพิ่มอีก เราค่อยมาว่ากันทีหลัง” ฝนทิพย์รีบโน้มน้าวใจอัญชสาทันทีเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเหมือนจะลังเลเล็กน้อย
หลังจากเงียบไปสักพัก อัญชสากัดฟันพลางหันหลังให้ฝนทิพย์ “เดี๋ยวนะ! แค่ตระกูลภักดีสรวงตกต่ำก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะกำจัดฉันได้หรอกนะ จำใส่สมองไว้ซะว่าฉันเก็บความลับของเธอไว้อยู่ เพราะฉะนั้นเธอต่างหากที่ต้องเป็นคนฟังฉัน!”
เนื่องจากการหมั้นหมายของเธอกับเลอศิลป์ถูกยกเลิกไป เพราะฉะนั้นอัญชสาจึงไม่ลังเลที่คิดจะทำอะไรอีกต่อไป เธอไม่จำเป็นต้องปกปิดเรื่องที่ฝนทิพย์ช่วยเธอไว้ด้วยซ้ำ
ฝนทิพย์รู้ว่าเธอต้องปิดปากของอัญชสาไว้ จึงได้แต่กัดฟันแล้วยิ้มออกมาก่อนจะพูดว่า “ฉันรู้ เรื่องนั้นเธอไม่ต้องห่วง” ฝนทิพย์พูดรับรองกับอัญชสา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...