หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1434

ทีแรกศศิตาไม่ได้ตั้งใจจะหาเรื่องรษิกาในเวลากลางดึกแบบนั้น

แต่เธอก็ไม่คิดว่าลูกชายของเธอจะประกาศเรื่องชวนตะลึงในอินเตอร์เน็ต ซึ่งเธอเพิ่งรู้ตอนกำลังกินมื้อเย็น

ศศิตาโกรธจนกินต่อไม่ลง หลังจากกระแทกช้อนส้อมด้วยความโมโหแล้วก็ขับรถบึ่งมาบ้านของรษิกา

เธอตั้งใจจะทำให้เลอศิลป์และไอวี่ตัดขาดกับรษิกาโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

พอเห็นไอรดาติดรษิกาแจก็ยิ่งเดือด

“รษิกา จารุวิทย์ คืนหลานของฉันมา” ศศิตาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบราวกับหญิงสาวขโมยไอรดาไปจากเธอ

รษิการู้สึกได้ถึงความกังวลของไอรดา เธอบีบมือเด็กน้อยให้คลายกังวล จากนั้นเงยหน้าเพื่อเผชิญกับผู้หญิงที่อยู่ตรงข้าม

ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อก่อน เธอคงไม่รู้ว่าจะโต้ตอบข้อเรียกร้องนี้อย่างไร

แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้เธอคือแม่ของไอรดา เธอมีสิทธิที่จะเก็บเด็กหญิงไว้ข้างตัวและเผชิญกับศศิตาที่ไร้เหตุผลได้อย่างมั่นใจ

“ไอวี่คือลูกสาวของฉันที่ห่างกับฉันไปหลายปี เธออยู่กับฉันก็ถูกต้องแล้ว คุณพยายามจะทำอะไรคะ คุณศศิตา?”

รษิกายังคงสู้สายตากับอีกฝ่ายโดยไม่มีทีท่าจะถอย

คำพูดของเธอทำให้ศศิตาหน้าเปลี่ยนสี “รู้ตัวด้วยเหรอว่าตัวเองเป็นแม่ของไอวี่? แล้วหลายปีมานี้เธอหายหัวไปไหน? ตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ทุ่มเทเลี้ยงดูไอวี่มา ส่วนเธอน่ะทำอะไร? พอกลับมาปุ๊บก็อ้างว่าตัวเองเป็นแม่และพรากไอวี่ไปจากพวกเรา เคยคิดถึงความรู้สึกของพวกเราบ้างไหม?”

ศศิตาพูดราวกับทำไปเพื่อประโยชน์ของไอรดาเท่านั้น

หญิงสาวหันกลับไปมองไอรดา “ไอวี่จ๊ะ ลูกอยากกลับไปกับคุณย่าไหม?”

ไอรดาส่ายหน้าทันควัน

เด็กหญิงผ่านอะไรมามากมายจนท้ายที่สุดก็ได้อยู่กับแม่ เป็นธรรมดาที่เธอจะไม่อยากแยกกับรษิกา

ศศิตาหน้าบึ้งกว่าเดิมเมื่อหลานสาวปฏิเสธโดยไม่ลังเล เธอกล่าวหา “ใครจะรู้? บางทีเธออาจจะบอกอะไรกับไอวี่ก็ได้ ระหว่างที่ไอวี่อยู่กับเธอน่ะ”

หลังจากถลึงตาใส่อชิกับเบนนี่อีกรอบ ศศิตาพูดต่อ “จะเป็นยังไงถ้าไอวี่ใช้เวลาอยู่กับเธอมากไปและกลายเป็นเหมือนเจ้าเหลือขอสองคนนี้ที่เธอดูแล?”

รษิกาทำหน้าถมึงทึงทันที “รักษามารยาทของคุณกับเด็กๆ ด้วย พวกเขาเข้าใจสิ่งที่คุณกำลังพูด!” หญิงสาวเตือน รังสีดุดันอบอวลอยู่รอบตัวเธอ