หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1440

ในตอนนั้นเลอศิลป์มีสีหน้าเศร้าหมองขณะที่มองดูจอคอมพิวเตอร์

เขากำลังดูวิดีโอของนักข่าวที่ไปรวมตัวกันหน้าบ้านของรษิกาและที่สถาบันวิจัย

เลอศิลป์ไม่คิดว่าการกระทำของเขาจะสร้างปัญหาให้รษิกาได้มากมายถึงเพียงนี้

เมื่อประตูห้องทำงานเปิดออก เขาก็หลุดออกจากความตึงเครียดนั้นทันที

เลอศิลป์มองไปทางประตูด้วยความไม่พอใจ เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่เมธินีก็ตะโกนมาก่อนว่า “มานี่เลยเลอศิลป์! คุณต้องอธิบายให้ฉันเข้าใจถึงเรื่องที่คุณแถลงข่าวออกไปทางออนไลน์!”

จากนั้นเธอก็เดินตรงเข้าไปหาเลอศิลป์ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างตบลงบนโต๊ะพร้อมกับจ้องหน้าเขาไม่ละสายตา

เลอศิลป์ขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะมองเมธินีด้วยความสงสัย

หลังจากใช้เวลาไม่นานเขาก็จำได้ว่าเมธินีคือเพื่อนสนิทของรษิกา เขาจึงระงับความโกรธและผายมือให้เมธินีนั่งลงด้วยความสุภาพ “เชิญนั่ง”

แน่นอนว่าในตอนนั้นเมธินีไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่อยากจะนั่ง “ไม่ คุณอธิบายฉันมาก่อน! ลูกทูนหัวของฉันทั้งสองคนกลายไปเป็นลูกคุณตั้งแต่เมื่อไร?”

เธอตั้งใจจะถามเลอศิลป์ว่าเขารู้ตัวตนที่แท้จริงของเด็กๆ ได้อย่างไรและใช้วิธีไหนเอาชนะใจรษิกา

อย่างไรก็ตาม คำตอบของเลอศิลป์ทำให้เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะตอบเช่นนี้ มันทำให้เธอถึงกับพูดไม่ออก

“พวกเขาไม่ใช่ลูกทางสายเลือดของผมหรอก แต่ตอนนี้พวกเราแค่รอให้เวลาผ่านไป พวกเขาก็จะเรียกผมว่าพ่อได้อย่างเต็มปาก ผมจะดูแลพวกเขาทั้งสองคนเหมือนลูกแท้ๆ ของผม ดังนั้นคุณไม่ต้องกังวลอะไรเลย” เลอศิลป์พูดอย่างอดทนขณะที่เอามือนวดหน้าผากไปด้วย

คำตอบของเลอศิลป์ทำให้เมธินีถึงกับชะงัก

ฮะ? เขาหมายความว่ายังไงนะ? เขายังไม่รู้เหรอว่าอชิกับเบนนี่เป็นลูกแท้ๆ ของเขา? แล้วเรื่องประกาศจากฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปนั่นหมายความว่ายังไง…

นั่นคือตอนที่เมธินีจำได้ว่าเธอค้นหาชื่อของรษิกาทางอินเทอร์เน็ต

ชาวเน็ตส่วนใหญ่ตั้งคำถามถึงความสัมพันธ์ของรษิกากับเจตนิน และตัวตนที่แท้จริงของอชิกับเบนนี่มากกว่า

เลอศิลป์ประกาศออกไปแบบนั้นเพื่อปกป้องพวกเขาเฉยๆ หรือเปล่า?

เมธินีกับเลอศิลป์เข้าใจเรื่องที่เขาพยายามจะพูดแม้ว่าเขายังพูดไม่จบก็ตาม

“รษิกากับลูกๆ จะทำยังไง? พวกเขาอยู่บ้านกันไม่ได้แล้วนะ!” เธอพูดออกมาอย่างกังวลใจ

“ผมจะไปรับพวกเขาเอง” เลอศิลป์ตอบด้วยสีหน้าเคร่งเครียดขณะที่ยืนขึ้นคว้าเสื้อคลุมของเขา

เวลาผ่านไปครู่หนึ่งกว่าที่สติของเมธินีกับครรชิตจะกลับมาได้ พวกเขาทั้งสองก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อห้ามเลอศิลป์

“นักข่าวพวกนั้นแค่ต้องการคำตอบ ไม่ว่าจะจากผมหรือจากรษิกา พวกเขาจะออกไปจากตรงนั้นทันทีหากได้รับความกระจ่าง” เลอศิลป์พูดขณะจ้องมองทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้า

ครรชิตรู้ว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้เลอศิลป์ทำอย่างนั้นได้ แต่เขาก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรจึงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเมธินี

“คุณคิดว่าคำตอบคือสิ่งที่พวกเขาต้องการงั้นเหรอ? รษิกาเป็นจุดสนใจหลักของเหตุการณ์นี้ ดังนั้นต่อให้คุณไปปรากฏตัวที่นั่น พวกนักข่าวก็ไม่ไปไหนหรอก!” เมธินีตอบ