หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1484

ระหว่างนั้นในบ้านฟ้าศิริสวัสดิ์ ศศิตารู้สึกคลื่นไส้เมื่อเห็นรูปถ่ายที่ว่อนไปทั่วอินเทอร์เน็ต

เมื่อก่อนนี้ อัญชสาเคยบอกศศิตาเอาไว้หลายต่อหลายครั้งว่าเธอหลงรักเลอศิลป์

ผ่านไปแค่ไม่กี่วันนับจากที่ทั้งสองตระกูลยกเลิกการหมั้นหมาย ศศิตาจึงแปลกใจและขยะแขยงเมื่อได้เห็นอัญชสาเข้าโรงแรมไปกับชายอื่น

อัญชสาถึงกับไปร่วมรักกับเขาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น! เธอจะต้องยินยอมพร้อมใจทำแบบนั้นแน่ๆ! คราวนี้มีคนถ่ายรูปเอามาแพร่ในอินเทอร์เน็ตไปทั่ว ใครจะรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอได้ซื่อสัตย์ต่อการหมั้นกับเลอศิลป์บ้างหรือเปล่า? คำที่เธอบอกว่า “รัก” เลอศิลป์มันไม่มีค่าเลย เป็นแค่คำโกหกก็เท่านั้นเอง!

เมื่อคิดว่าเธอโดนอัญชสาปั่นหัว ศศิตาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอับอาย

ทันใดนั้น การสนับสนุนที่ศศิตามีต่ออัญชสาก็ดูเหมือนจะเสียเปล่าไปในทันที

หากเธอยอมให้คนอย่างอัญชสาแต่งเข้ามาในตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ คนก็จะคิดเอาว่าเธอเป็นคนโง่เง่า

ขณะที่เธอกำลังเดือดดาล ศศิตาก็ได้รับสายจากจันทรา

เธอตัดสายไปในทันทีโดยไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย

“นังผู้หญิงบ้า! กล้าดียังไงที่มาโทรหาฉันในเวลาแบบนี้? ช่างหน้าด้านเสียจริง!”

เธอไม่อยากเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลภักดีสรวงอีกต่อไปแล้ว ศศิตาโยนโทรศัพท์ของเธอออกไปด้วยความโกรธขึ้ง ไม่ต้องมาเห็น ไม่ต้องคิดถึงกันอีกต่อไป นับจากวันนี้ ฉันจะไม่คบค้าสมาคมกับตระกูลภักดีสรวงอีก! ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวนั้น ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันอีกต่อไป!

สีหน้าของศศิตาเข้มเครียดขณะที่เธอเข้าใจความหมายแฝงในคำพูดของเขา “แค่เพราะอัญชสาไม่เหมาะก็ไม่ได้แปลว่ารษิกาจะเหมาะสม! เธอยังไม่เหมาะที่จะแต่งงานกับเลอศิลป์อยู่ดี!” ดวงตาของศศิตาเต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม “อัญชสาอาจจะนอนกับผู้ชายอื่นไปทั่ว แต่อย่างน้อยที่สุดเธอก็ไม่ได้ตั้งท้อง! แล้วรษิกาล่ะ? ลูกสองคนของเธออายุไล่เลี่ยกับไอวี่ นั่นแปลว่าเธอนอนกับผู้ชายคนอื่นตั้งแต่เธอออกจากประเทศนี้ไป! ตอนนี้เธอวางแผนจะเอาไอ้เด็กสองคนนั่นเข้ามาอยู่ในตระกูลเรา ถ้าฉันยอม คนอื่นคงจะเห็นครอบครัวเราเป็นตัวตลก!”

แม้เลอศิลป์จะบอกใครต่อใครว่าเด็กทั้งสองเป็นลูกของเขา แต่ความจริงก็ต้องเผยออกมาในที่สุดอยู่ดี ไม่มีอะไรที่ปิดบังเป็นความลับได้ตลอดกาล

ศศิตาไม่อยากกลายเป็นที่หัวเราะเยาะของใครต่อใครเมื่อเวลานั้นมาถึง

เมื่อเห็นว่าศศิตายังยืนกรานเช่นนั้น เอกพลก็ทำได้แค่ถอนหายใจอย่างหนัก “ลองคิดดูอีกทีนะ โอเคไหม? เราไม่ได้ยังหนุ่มยังสาวเหมือนเมื่อก่อนแล้วนะ มันจะไม่ดีกว่าเหรอถ้าเราสนใจแต่ชีวิตของตัวเอง? ทำไมถึงยังยืนยันจะเข้าไปยุ่งกับเรื่องของพวกเขาล่ะ? ถึงสิ่งที่คุณกลัวมันจะเป็นจริงในอนาคต คุณกับผมก็ไม่มีหน้าที่ดูแลตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์อีกต่อไปแล้ว ทีนี้คุณจะต้องห่วงอะไร?”

เมื่อพูดเช่นนั้น เขาก็ตบบ่าของภรรยาเบาๆ ก่อนจะหันหลังเดินกลับขึ้นไปข้างบน