หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1485

การตอบโต้ทางออนไลน์เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและรุนแรง แต่ก็ลดลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน ใช้เวลาเพียงไม่กี่วัน ทุกคนก็หันไปสนใจข่าวอื่น อย่างไรก็ตาม อัญชสาไม่ยอมปล่อยให้เรื่องนี้เลื่อนลอยไปเช่นนั้น เธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะทำให้คนที่ปองร้ายต่อเธอต้องชดใช้!

เธอกับฝนทิพย์ใช้เวลาทั้งวันดูภาพจากกล้องวงจรปิดอยู่ในบาร์ แต่ก็ไม่เห็นภาพใบหน้าของคนที่ทำผิดเลย พวกเธอไม่มีทางยืนยันตัวตนของคนคนนั้นได้

ด้วยความรู้สึกที่ยังหงุดหงิดอยู่หลังกลับมาถึงบ้าน อัญชสาก็ติดต่ออรภัทรทันที ฉันอาจจะแก้แค้นรษิกาตรงๆ ในตอนนี้ไม่ได้ เพราะฉันไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร แต่ฉันยังทำตามแผนเดิมแล้วสั่งสอนรษิกาได้นี่นา!

อรภัทรรอฟังข่าวคราวจากอัญชสาอยู่ที่โรงแรมมาหลายวันแล้ว เธอยังได้เห็นความคิดเห็นทางออนไลน์ในช่วงสองสามวันมานี้ด้วย จากนิสัยของอัญชสา ไม่มีทางที่เธอจะปล่อยคนที่เผยแพร่รูปนั้นหลุดมือไปแน่ แต่ฉันก็ยังไม่ได้รับข่าวคราวจากเธอเลยหลังจากผ่านไปหลายวันแล้ว เธอคงจะยุ่งอยู่กับการหาตัวคนทำผิดเลยไม่มีเวลามาคุยกับฉัน

ขณะที่เธอกำลังจะเข้านอน เธอก็ได้รับสายจากอัญชสา อรภัทรรีบรับสายแล้วพูดว่า “ว่ายังไงคะ? อัญชสา ฉันช่วยอะไรคุณได้บ้าง?”

อัญชสาตอบเสียงเยือกเย็น “ไปหารษิกาตามแผนเดิมของเรา นังนั่นกล้าจัดฉากฉันอย่างนี้ ฉันจะทำให้มันต้องเสียใจ!”

อรภัทรอึ้งไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น “คุณกำลังบอกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมาเมื่อสองวันก่อนเป็นเพราะรษิกางั้นเหรอ?”

“สำคัญด้วยหรือไง? คุณไม่เชื่อฉันเหรอ? ฉันเคยบอกแล้วไง นังนั่นมันเล่นลูกไม้สกปรกได้ทุกรูปแบบแหละ มันพยายามจะเอาคืนฉัน!” อัญชสาขู่ฟ่อลอดไรฟัน

ในความเป็นจริง อรภัทรไม่ได้รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับรษิกา สิ่งที่เธอได้ยินมาจากอัญชสาก็มีแค่ว่า รษิกาเป็นคนทำลายชีวิตที่หรูหราของอัญชสา ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะเล่นลูกไม้ชั่วๆ แบบนี้!

เลอศิลป์เห็นใบหน้าของเธออย่างชัดเจนและจำได้ว่าเธอเป็นครูของเด็กๆ ที่เพิ่งลาออกเมื่อสองวันก่อน เธอมาทำอะไรที่นี่? อาการบาดเจ็บของเบนนี่เกือบจะหายดีแล้ว จึงไม่มีเหตุผลเลยที่เธอจะมาตรวจดูเขา

เขาสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติแต่ไม่อยากแหวกหญ้าให้งูตื่น เขาจึงโทรหาครรชิตและสั่งให้คนติดตามอรภัทร เขาตั้งใจที่จะค้นหาว่าเธอปกปิดอะไรไว้

หลังจากตกลงกันได้แล้ว เขาก็ขับรถเบนท์ลีย์เข้าไปในหมู่บ้านและจอดอยู่หน้าบ้านของรษิกา

เด็กทั้งสามคนนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นอย่างเบื่อหน่าย เช่นเคย เบนนี่เป็นคนที่ลุกขึ้นมาดูว่าเป็นใครเมื่อกริ่งประตูดังขึ้น และดวงตาของเขาก็เป็นประกายขึ้นทันทีที่เห็นคนที่ยืนอยู่ที่ประตู “คุณเลอศิลป์!”

สีหน้าของอชิและไอรดาเปลี่ยนไปเล็กน้อย พวกเขากระโดดขึ้นจากโซฟาแทบจะในทันที แล้ววิ่งไปที่ประตูพร้อมกับมีสีหน้าคาดหวัง