หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1491

จุดเริ่มต้นจากการจูบเบาๆ กลายเป็นการพลอดรักกันอย่างเข้มข้น

รษิกาหายใจไม่ออก เธอตั้งสติได้แล้วมองขึ้นไปข้างบน เด็กๆ อยู่ข้างบน พวกเขาอาจจะเห็นเราก็ได้!

รษิกาผลักเลอศิลป์ออกไปอย่างกังวล

เลอศิลป์คลายมือออกเล็กน้อย

“อย่า…” ปากของรษิกาถูกรุกรานอีกครั้งก่อนที่เธอจะทันได้พูดจนจบ

เห็นได้ชัดว่าเลอศิลป์เพียงแค่ให้เวลาเธอพักหายใจแค่ครู่เดียว

ในขณะนั้น รษิกาใกล้จะถูกอุ้มขึ้นมาจากโซฟา

ขณะที่เขาขยับมือ รษิกาก็รู้สึกว่ามือของเขาขยับไปที่หน้าอกของเธอทันที

รษิกาตกใจเมื่อรู้ว่าเลอศิลป์กำลังจะทำอะไร

เธอกังวลว่าเด็กๆ จะมาเห็นพวกเขาทำแบบนี้ และในเวลาเดียวกัน เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

ด้วยความสิ้นหวัง เธอรีบเอื้อมมือไปบีบเส้นเอ็นบนแขนของเลอศิลป์

ชายหนุ่มชะงักทันที

รษิกาถือโอกาสผลักเขาออกไปและลุกขึ้นนั่งบนโซฟา ฉันอยากจะไปซ่อนอยู่หลังโซฟาจริงๆ!

ดวงตาของเลอศิลป์หม่นลงทันที และเขาก็มองเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“อย่าทำแบบนี้ เด็กๆ อยู่ข้างบน จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขามาเห็นเข้า?” รษิกาหลบสายตาของเขาอย่างสับสน เมื่อก่อนนี้เด็กๆ ก็เคยเห็นเรากอดกันแล้ว

เลอศิลป์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหมดหนทางเมื่อเห็นว่ารษิการะมัดระวังตัวมากเพียงใด เราเคยใช้ชีวิตคู่สามีภรรยากัน และเราก็มีลูกด้วยกันด้วย แม้ว่าเราทั้งสองต่างแสดงความรู้สึกต่อกัน แต่ทำไมเธอยังไม่ยอมรับฉันเลย? ตั้งแต่เรากลับมาพบกัน เธอก็มักจะหลีกเลี่ยงฉันเสมอ ยกเว้นตอนที่เธอเมา

เลอศิลป์ไม่อยากบังคับให้เธอทำอะไร เขาจึงระงับความต้องการแล้วอธิบายออกไปว่า “ผมไม่ได้จะทำอะไรคุณ ถ้าคุณเหนื่อย ก็ขึ้นไปพักผ่อนก่อน ผมจะนั่งอยู่ตรงนี้สักพักก่อนจะกลับบ้านไป”

รษิกายังคงรู้สึกไม่สบายใจ “ตอนนี้มันก็ดึกแล้วนะ คุณแน่ใจเหรอว่า…”

เลอศิลป์โบกมือข้างที่ชาอยู่แล้วพูดว่า “ไม่ต้องห่วงหรอก ผมจะไม่เอาเปรียบคุณแน่ๆ แค่ว่าแขนผมยังชาอยู่ ผมขับรถไม่ได้”

ดูเหมือนเธอจะบีบแขนของเขาแรงไปตอนที่กำลังตกใจ

รษิกาเม้มปากก่อนจะยิ้มออกมาอย่างรู้สึกผิด แต่เธอยังคงไม่กล้าเข้าใกล้เขา เธอแค่พยักหน้าและพูดว่า “ฉันจะขึ้นไปก่อนแล้วกัน ถ้าคุณกลับแล้วก็บอกฉันด้วยนะ”

เช่นนั้นแล้ว เธอก็วิ่งออกไปโดยไม่หันกลับมามอง

เลอศิลป์กำหมัดเล็กน้อยขณะที่มองรษิกาเดินห่างออกไป ในตอนนั้น เขายังคงรู้สึกได้ถึงผิวอันอ่อนนุ่มของเธอที่ฝ่ามือของเขา ฉันสงสัยจริงว่าเมื่อไรเธอจะลดกำแพงในใจลง…