หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1528

เธอคงปฏิเสธคำขอของเลอศิลป์ที่ให้เธอช่วยเป่าผมให้เขาไปด้วยเช่นกัน

แต่น้ำเสียงของเขาก็เรียบเฉย ราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เธอจะทำเช่นนั้น

เรากำลังนอนอยู่ในห้องเดียวกัน เขาเตรียมชุดนอนของเราด้วย และฉันก็เป่าผมให้เขาด้วยไดร์นั้น…

ด้วยเหตุผลบางอย่าง รษิกาไม่รู้จะอ้างอะไรมาปฏิเสธเขา

เลอศิลป์เตรียมทุกอย่างเอาไว้อย่างสมบูรณ์แบบ

เช่นนั้นแล้ว ทุกอย่างจึงเป็นไปตามธรรมชาติโดยไร้ซึ่งอุปสรรค

...

เช้าวันต่อมา รษิการู้สึกราวกับว่าร่างกายของเธอกำลังพังพินาศไป

เธอมองดูเวลาแล้วเห็นว่าแปดโมงเช้าแล้ว เลยเวลาที่ฉันตั้งนาฬิกาปลุกมาหนึ่งชั่วโมงแล้ว

รษิกาทนต่อความเจ็บปวดตามข้อต่อขณะที่หยิบโทรศัพท์มาดูเวลาตั้งปลุก

เธอสังเกตเห็นว่านาฬิกาปลุกของเธอปิดไปหมดแล้ว เลอศิลป์คงเป็นคนปิดนาฬิกาให้เธอตอนที่เธอหลับอยู่

รษิกาลุกขึ้นนั่งบนเตียง ความเจ็บปวดที่เอวทำให้เธอหน้านิ่วคิ้วขมวด

เมื่อคืนนี้ พวกเขาป่าเถื่อนกันมาก…

เสียงของคติยาดังก้องมาจากข้างนอกห้องขณะที่เธอกำลังจะลุกจากเตียง “คุณรษิกาคะ ตื่นแล้วหรือยังคะ?”

รษิกาเอามือกุมหน้าผาก ผู้ใหญ่ทุกคนต้องรู้แน่ว่าเราทำอะไรกันเมื่อคืนนี้เพราะฉันตื่นสาย

เธอตอบไปว่า “มีอะไรเหรอคะ?”

คติยาตอบกลับมา “คุณเลอศิลป์บอกให้ฉันมาปลุกคุณตอนแปดโมงค่ะ มื้อเช้าพร้อมแล้ว คุณลงไปทานได้เลยนะคะ!”

รษิกาตอบตกลงและล้างหน้าล้างตาอย่างรวดเร็วแม้ว่าร่างกายเธอจะปวดมากก็ตาม

หลังจากนั้นพักหนึ่ง เธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำและเห็นว่าคติยารอเธออยู่ข้างนอกแล้ว

คุณเอกพลตื่นแล้วเหรอ?

คุณเอกพลจะคิดกับเด็กๆ ไม่ดีหรือเปล่าหากเขาลงมาเห็นเด็กๆ เล่นกันเสียงดังแบบนี้?

เสียงของเอกพลดังตามมาทันที “อ้าว ปู่เข้าใจแล้ว ปู่ไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน ก็เลยไม่คุ้นเคยกับมันเท่าไร แต่ตอนนี้ปู่เข้าใจแล้วล่ะ”

เมื่อได้ยินบทสนทนาของพวกเขา รษิกาก็งุนงงขณะที่เธอเร่งฝีเท้าขึ้นอีก

พอเธอลงมาถึงข้างล่าง ภาพของเอกพลที่กำลังเล่นตัวต่ออยู่กับเด็กทั้งสามคนก็ปรากฏให้เธอเห็นทันที

เมื่อรษิกาเห็นเบนนี่กำลังกอดเอกพลอยู่ เธอก็ตื่นตระหนก เธอรีบเรียกลูกๆ “อชิ เบนนี่!”

แม้พวกเขาจะได้ยินเสียงรษิกา แต่เด็กๆ ก็ไม่ยอมปล่อยเอกพลเลย พวกเขากลับหันมายิ้มและทักทายเธอแทน

“แม่! ตื่นสายจังเลยฮะ! ผมไม่มีคนเล่นด้วยเลย! โชคดีนะที่คุณปู่ตื่นแล้ว!”

แก้มของรษิกาแดงเรื่อเมื่อเธอได้ยินเด็กๆ พูดแบบนี้ต่อหน้าเอกพล เธอพยายามหาข้อแก้ตัว “แม่ตื่นนานแล้ว แต่ว่ากำลังคุยโทรศัพท์อยู่ข้างบนจ้ะ!”

จากนั้น เธอก็หันไปทักทายเอกพลอย่างเคอะเขิน “คุณเอกพล อรุณสวัสดิ์ค่ะ”

เอกพลยิ้มและพยักหน้าให้เธอ