หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1529

รษิกาประทับใจเมื่อเห็นว่าเอกพลใจดีต่อเธอ แต่ก็รีบตั้งกำแพงในใจเอาไว้ก่อนเผื่อว่าเธอจะไม่ทันตั้งตัว

“เมื่อคืนหลับสบายดีไหม? เธอดูหน้าซีดๆ หรือเปล่า?” เอกพลถามด้วยความเป็นห่วง

รษิกาตัวแข็งทื่อไปเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน “ฉันยังไม่ชินกับที่นี่เพราะเพิ่งย้ายกลับมาค่ะ เมื่อคืนก็เลยนอนไม่ค่อยหลับเท่าไร อีกอย่าง งานฉันก็ยุ่งมาก อีกสองวันก็คงจะดีขึ้นค่ะ”

เอกพลพยักหน้ารับรู้ “งานก็สำคัญนะ แต่สุขภาพของเธอก็สำคัญเหมือนกัน สาวน้อย”

เช่นนั้นแล้ว เขาก็ก้มหน้าลงมองไอรดา เบนนี่และอชิ “ไปกินข้าวกัน เลิกเล่นได้แล้ว”

เด็กๆ พยักหน้าอย่างว่าง่าย “โอเคครับ/ค่ะ คุณปู่!”

เอกพลยิ้มอย่างดีใจเมื่อได้ยินเด็กๆ เรียกเขาว่าคุณปู่

แม้ศศิตาจะบ่นเรื่องอชิกับเบนนี่ให้เขาฟังอยู่เสมอ แต่เขาก็คิดว่าเด็กทั้งสองน่ารักและเขาก็ชอบอชิกับเบนนี่

รษิกาถอนหายใจโล่งอกเมื่อเธอเห็นว่าเอกพลชอบอชิกับเบนนี่มากแค่ไหน

“ใครใช้ให้พวกเธอเรียกเขาว่าปู่?”

จู่ๆ ศศิตาก็ลงมาจากบันไดและจ้องมองพวกเขาด้วยความหงุดหงิด

สีหน้าของรษิกา อชิ และเบนนี่เศร้าหมองไปทันที

ศศิตาไม่ได้เหลือบมองทั้งสามคนเลยขณะที่เธอเดินลงมาแล้วไปหาเอกพล

ศศิตาจำต้องกลืนความหงุดหงิดลงไปขณะที่นั่งข้างๆ เขาด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

เมื่อเธอเห็นรษิกา อชิ และเบนนี่นั่งลงตรงข้ามเธอ ศศิตาก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตัวเอง “ทำไมต้องทำเหมือนพวกนี้เป็นคนในครอบครัว ทั้งที่เห็นๆ กันอยู่ว่าไม่ใช่? คนพวกนี้ก็แค่สู้เพื่อจะสืบทอดมรดกของพวกเราเมื่อพวกเขาโตขึ้นเท่านั้นแหละ”

ศศิตาคุมอารมณ์ไม่อยู่และแสดงออกว่าเธอโกรธอยู่ตลอดระหว่างทานอาหาร ราวกับเธอกลัวว่าจะไม่มีใครรู้ว่าเธอโมโห

รษิกาอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมาบ้าง “มั่นใจได้เลยนะคะ คุณนายศศิตา เราทั้งสามคนจะไม่ใช้เงินของตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์เลยแม้แต่นิดเดียวในระหว่างที่เราอยู่ที่นี่ ถ้าคุณไม่รังเกียจ ฉันโอนเงินให้คุณไว้ล่วงหน้าในตอนนี้เลยก็ได้นะคะ”

ศศิตารู้สึกเหมือนถูกทำเป็นตัวตลกและตอบไปว่า “เราดูเหมือนเป็นพวกที่สนใจเงินจำนวนน้อยๆ พวกนั้นงั้นเหรอ?”

รษิกาสบตาเธอแล้วพูดว่า “ฉันรู้ค่ะว่าคุณไม่ได้ตระหนี่ ดังนั้นก็ทำเหมือนเราเป็นแขกในระหว่างที่เราอยู่ที่นี่เถอะค่ะ ฉันแน่ใจว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะทำต่อแขกของคุณแน่ๆ”