หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1595

ไอรดาตัวแข็งและกะพริบตาเพื่อไม่ให้ร้องไห้ เธอยิ้มให้อชิกับเบนนี่จนดวงตาของเธอเป็นประกายสดใส

เมื่อเห็นว่าไอรดาพึงพอใจมากแค่ไหน พวกเขาก็ขมขื่นใจอยู่เล็กน้อย

พวกเขารู้ว่าศศิตาไม่ได้ชอบพวกเขาเลย และเธออาจจะทำลายความสนุกได้แม้ว่าเธอยอมให้พวกเขาไปด้วย

แต่พวกเขาก็ได้แต่ทำตามเพราะมันเป็นสิ่งที่ไอรดาต้องการ

อชิกับเบนนี่มองหน้ากันและยิ้มปลอบใจเธอ “ได้ๆ งั้นก็ไปด้วยกันนะ! อย่าร้องไห้เลย”

ไอรดาพยักหน้ารัวๆ “ฉันไม่ร้องไห้แล้ว ฉันดีใจมากเลย! ที่สวนสนุกจะต้องสนุกมากๆ แน่เลยล่ะ!”

ศศิตาเดินเข้ามาพาเธอออกไป ไอรดาไม่ได้ขัดเขินอะไรแล้วในคราวนี้ เธอแค่เหลือบมามองอชิและเบนนี่บ้างเป็นครั้งคราว

“มองอะไร?” ศศิตาถาม เธอก้มลงมามอง

ไอรดาพึมพำไม่พอใจ “ช้าหน่อยค่ะคุณย่า! รอพี่หนูด้วย”

สีหน้าของศศิตาแข็งทื่อ มือเธอที่จับจูงไอรดาอยู่บีบแน่น “ระวังคำพูดด้วยนะ พวกเขาไม่ใช่พี่ของหนู หนูไม่มีพี่น้อง”

ไอรดาเบะปาก สีหน้าเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “ย่าโกหก! หนูอยากอยู่กับอชิและเบนนี่!”

เธอดิ้นรนจนหลุดจากมือศศิตาและพยายามเดินไปหาเด็กชายทั้งสอง

ศศิตาปิดบังความรังเกียจของเธอเอาไว้ โดยอดทนต่ออารมณ์ฉุนเฉียวของไอรดาชั่วคราว

“โอเค ย่าผิดเอง พวกเขาเป็นพี่ของหนูนะ” เธอกล่าวพลางกอดไอรดาเอาไว้เพราะกลัวว่าไอรดาจะหนีไป

อชิกับเบนนี่อยู่ข้างหลังพวกเธอเพียงสองสามก้าวและบังเอิญได้ยินทุกคำพูด

“พวกเขาอาจจะยังอยู่ข้างนอก พวกเขาอาจไม่ชอบที่นี่ก็เลยไปที่อื่น สวนสนุกนี้มีความปลอดภัยมาก ทั้งสองคนจะไม่หายไปหรอกน่า” เธอตอบอย่างไม่กังวล

จากนั้น เธอก็หันไปมองผู้คนที่เข้าแถวอยู่ข้างนอก

ช่วงนี้มีคนมาก แล้วคิวก็ยาวด้วย ฉันหวังว่าพวกเขาจะต้องรอคิวไปนานๆ!

ขณะที่เธอพาไอรดาเข้าไปข้างใน ไอรดาก็ดิ้นจนหลุดจากมือเธอได้ เด็กหญิงวิ่งกลับไปอย่างเร็วที่สุดเท่าที่ขาสั้นๆ เล็กๆ ของเธอจะทำได้ “หนูจะไปหาอชิกับเบนนี่!”

ศศิตาวิ่งไล่ตามเด็กหญิงและกอดเธอไว้ไม่ให้เธอหนีไป “พวกเขาจะมาหาหนูเองแหละน่า เป็นเด็กดีนะ แล้วหนูจะสนุกมากเลยล่ะ”

ไอรดามองไปทางฝูงชนที่ทางเข้า แต่เธอหาเด็กชายไม่พบ ดวงตาของเธอแดงก่ำด้วยความปั่นป่วน และน้ำตาก็ไหลออกมาขณะที่เธอพูดว่า “หนูอยากอยู่กับอชิและเบนนี่…”

จะทำยังไงถ้าอชิกับเบนนี่หายไป? พ่อกับแม่จะเป็นห่วงมากแน่ๆ เลย!