หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1616

เมื่อออกมาจากบ้านดำรงกุลแล้ว เจตนินก็ขับรถกลับไปที่ดำรงกุลกรุ๊ป

ระหว่างทางกลับมา เขาเปิดดูการถ่ายทอดสดงานแถลงข่าวนั้นอีกครั้ง

ภาพที่รษิกากับเลอศิลป์รักกันมาก ทำให้เขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิด

เมื่อมาถึงดำรงกุลกรุ๊ปแล้ว เขาก็เห็นสายตาแปลกๆ ที่พนักงานมองมาอย่างรวดเร็ว

เห็นได้ชัดว่า ข่าวที่รษิกาเป็นหุ้นส่วนกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปกลายเป็นเรื่องที่รู้กันโดยทั่วไป

“มองอะไร? กลับไปนั่งทำงานกันสิ!” เจตนินตะคอก

ทุกคนค่อยๆ ละสายตาขณะที่กลับไปนั่งประจำที่ของตนเอง

เมื่อเข้าไปในห้องทำงานแล้ว เจตนินก็ปิดประตูกระแทกตามหลัง

“คุณเจตนิน…” กวินเข้ามาอย่างระแวงระวัง “เรื่องสมุนไพรที่เราเตรียมไว้ให้สถาบันวิจัย เราควรจะเก็บเอาไว้ต่อไหมครับ?”

ก่อนหน้านี้ เจตนินสั่งให้เก็บเอาไว้ เพราะเขาแน่ใจว่ารษิกาจะต้องเปลี่ยนใจมาร่วมมือกับเขา

เขาไม่คิดเลยว่าเธอจะไปร่วมมือกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปและคชาเรศกรุ๊ปแทน

หลังจากใคร่ครวญอยู่นาน เขาก็ตอบอย่างเย็นชาว่า “ปล่อยไว้อย่างนั้น โทรหาคุณรษิกาแล้วจัดการประชุม ผมต้องการคุยกับเธอ”

แม้ว่ารษิกาจะไปทำข้อตกลงกับอีกสองบริษัทแล้ว เจตนินก็ไม่เชื่อว่าพวกเขาจะจัดหาสมุนไพรส่งไปให้สถาบันได้ในระยะเวลาอันสั้น

เขายังคงมีโอกาสตราบใดที่ได้คุยกับเธอก่อนที่เธอจะได้รับสมุนไพรเหล่านั้น

เมื่อได้รับคำสั่งแล้ว กวินก็ไปทำตาม

รษิการับสายโดยไม่รอช้า

“คุณรษิกาครับ ผมเป็นผู้ช่วยของคุณเจตนินนะครับ ผมไม่แน่ใจว่าคุณพอจะมีเวลาว่างบ้างไหม เพราะคุณเจตนินต้องการจะคุยกับคุณครับ”

งานแถลงข่าวเพิ่งจบไป และรษิกาก็กำลังกลับบ้านไปพร้อมกับเลอศิลป์

“นังคนเนรคุณ!”

การถูกจุลพัฒน์ดุด่าและเกือบจะเสียสิทธิ์ในการควบคุมตระกูลดำรงกุลไป ทำให้เจตนินยิ่งโมโหกับคำปฏิเสธของรษิกา

กวินเงียบสนิท เพราะตั้งแต่เขาทำงานมาจนนานขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นเจตนินโมโหมาก

เป็นผลในห้องทำงานเงียบไปถนัดตา

ไม่นานนัก เจตนินก็โบกมือใส่กวิน “ออกไปได้แล้ว!”

กวินถอนหายใจโล่งอก เขาหันหลังแล้วรีบออกไปจากห้อง

ภายในห้องทำงาน เจตนินที่มีแววตาร้ายกาจลุกขึ้นมาจากโต๊ะแล้วไปหยิบเตาอโรมามาจากลิ้นชัก

“รษิกา ผมให้โอกาสคุณตั้งมากมายแล้วนะ แต่คุณกลับไม่รับโอกาสเหล่านั้นเลย ทีนี้ก็อย่ามาโทษผมแล้วกันที่ต้องหยาบคายแบบนี้!”