หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1639

“ในเมื่อคุณนายรษิกาถูกพิษผ่านการสูดดม เธออาจจะสูดสมุนไพรบ้างอย่างเข้าไป” แพทย์คนหนึ่งแนะ “มันจะเป็นสมุนไพรอะไรได้บ้าง?”

ถ้าพวกเขาสามารถระบุชนิดของสมุนไพรได้ มันก็จะง่ายสำหรับพวกเขามากขึ้นในการคิดสูตรยาถอนพิษ

ทุกคนเริ่มระดมสมองและพูดคุยกันถึงความเป็นไปได้

ห้องนั้นเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยดังลั่นและการสนทนาอย่างต่อเนื่องในทันที

ในตอนแรก เลอศิลป์รอพวกเขาสรุปอย่างมีน้ำอดน้ำทน แต่ผ่านไปเกือบสามสิบนาที พวกเขาก็ยังคงจมอยู่กับการพูดคุย

ด้วยความหงุดหงิด ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปในห้องพักฟื้น

ห้องนั้นเงียบสงบมากขนาดที่รษิกายังคงนอนอยู่ในอาการโคม่า

เลอศิลป์เดินเข้าไปข้างเตียงเธอ ก่อนจะโน้มกายลงไปมองเธออย่างตั้งใจ

“ไม่ต้องกลัวนะ รษิกา ผมกำลังหาทางช่วยคุณอยู่ แล้วคุณจะต้องกลับมามีสติในไม่ช้านี้แหละ”

สิ้นคำนั้น เขาก็จูบเธอบนริมฝีปากราวกับว่าเธอได้ยินเขาจริงๆ

จูบนั้นจบลงอย่างกะทันหันเหมือนตอนเริ่มต้น เลอศิลป์ลูบผมยาวสลวยของเธอและพึมพำกับตัวเองว่า “เมื่อคุณตื่นขึ้นมา คุณจะต้องยอมรับคำขอแต่งงานของผม และเราจะมีงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่าคุณเป็นของผม”

หลังจากเหตุการณ์นี้ เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าทำให้รษิกาเป็นภรรยาของเขาอย่างเป็นทางการ

เลอศิลป์หรี่ตาลงมาปกปิดความเจ็บปวดในดวงตาของเขา มือที่เขาวางไว้บนผมของรษิกาสั่นเล็กน้อย

“มันเป็นความผิดของผมเอง ผมควรจะรู้ว่าเจตนินเป็นคนหน้าซื่อใจคด และขอให้คุณอยู่ห่างจากเขา แทนที่จะช่วยให้คุณไปเจรจากับเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ถ้าคุณอยู่ห่างจากเขา คุณก็คงไม่มาอยู่ในสภาพนี้…”

เลอศิลป์นึกถึงการที่พวกเขาต่อสู้กับเจตนินหลายต่อหลายครั้งและรู้สึกตัวชาด้วยความโกรธ

ถ้าไม่ใช่เพราะเจตนิน ตอนนี้เราคงได้อยู่ด้วยกัน!

มันเป็นสายจากเมธินี

เขาจำได้ว่าเมธินีเป็นเพื่อนสนิทของรษิกา จริงๆ แล้ว เธอเป็นแม่ทูนหัวของอชิและเบนนี่ด้วย

สิ่งสำคัญที่สุดคือเธอเป็นหมอที่มีความสามารถ

เลอศิลป์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรับสาย

“รษิกา เธอใช้เวลานานขนาดนั้นเลยเหรอกว่าจะรับสายฉัน?” เมธินีบ่นเมื่อสายเชื่อมต่อสำเร็จ “ในที่สุดฉันก็มีวันหยุดหนึ่งวัน พาอชิกับเบนนี่ออกไปสนุกกันเถอะ!”

เลอศิลป์เหลือบมองรษิกาก่อนที่จะตอบว่า “นี่ผมเอง”

เมธินีผงะเมื่อได้ยินเสียงของเขา เธอนึกถึงความสัมพันธ์ของพวกเขาอย่างรวดเร็วและหยอกล้อว่า “คุณเลอศิลป์ คุณอยู่กับรษิกาหรือเปล่า? เธออยู่ที่ไหน? คุณอยากมาสนุกด้วยกันไหมล่ะ?”