หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1695

รษิกาไม่มีข้อสงสัยเรื่องความสามารถในการบริหารงานของเขา

เธอเบาใจขึ้นเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำตอบ

หญิงสาวมั่นใจว่าเลอศิลป์จะชดเชยส่วนที่เสียไปจากบริษัทลูกทั้งสิบบริษัทได้

จากนั้นก็นึกถึงหญิงแปลกหน้าที่เพิ่งเจอเมื่อครู่ก่อน “คุณอรอุษาคือคนที่คุณแต่งงานด้วยใช่ไหม?”

นัยน์ตาของรษิกาขุ่นมัวขณะถามคำถามนั้น

ถึงเลอศิลป์จะทำไปเพื่อช่วยชีวิตเธอ แต่การคิดว่าเขาแต่งงานกับผู้หญิงอื่นก็ทำให้เธอหัวเสีย ที่จริงรษิกาถึงกับเริ่มดึงมือกลับเพราะอยากรักษาระยะห่างกับเขา

ดวงตาของเลอศิลป์ฉายแววโกรธขึ้งแวบหนึ่ง เขาบีบมือหญิงสาวแน่นเมื่อรู้สึกว่าเธอดิ้น “คุณเชื่อมั่นในตัวผมน้อยนิดขนาดนั้นเลยหรือ?”

ชายหนุ่มกำลังพูดถึงความเป็นพ่อแม่ของไอรดา อชิ และเบนนี่

รษิกาตัวแข็งเมื่อรู้สึกได้ว่าเขาโกรธ แล้วครู่ต่อมาก็เกิดความหวัง

เขาหมายความว่าเรื่องนี้มีเบื้องหลังใช่ไหม? แต่ก็ได้ยาถอนพิษมาช่วยชีวิตฉันแล้วนี่นา ไม่มีทางเกิดเรื่องอื่นขึ้นได้แน่

หญิงสาวที่อยู่บนเตียงเพิ่งฟื้นจากอาการโคม่า เลอศิลป์จึงไม่อาจโกรธเคืองเธอได้ เขาข่มใจอธิบายด้วยเสียงแผ่วเบา “อรอุษาไม่ได้สนใจผมในทำนองนั้น ส่วนผมก็เช่นเดียวกัน การแต่งงานปลอมๆ กับเธอเป็นแค่ก้าวหนึ่งของการตอบโต้เจตนิน”

รษิกาฟังแล้วรู้สึกอยากขอโทษ เธอเผยอริมฝีปาก แต่ไม่รู้ว่าจะขอโทษเขาอย่างไร

บางอย่างในใจบอกเธอว่าเลอศิลป์จะไม่โมโหขนาดนี้ถ้าเหตุผลมีเพียงเท่านั้น

ขณะที่เงียบกันไปทั้งคู่ ก็มีเสียงดังขึ้นจากข้างนอก

เมธินีและอรอุษากลับมาพร้อมกับหมอกลุ่มหนึ่ง

หมอเดินเข้าไป แต่แล้วก็ต้องชะงักกับบรรยากาศตึงเครียดภายในห้อง

รษิกาหน้าร้อนผ่าว เธอลอบมองชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ ก่อนจะขอบคุณอรอุษาอีกครั้ง

อรอุษายิ้มตอบและเงียบไป

“เอ่อ…” หมอเปรยอย่างระมัดระวัง “พวกเราจะตรวจอาการของคนไข้ครับ คือ…”

พวกเขาอยากขอให้เลอศิลป์กับคนอื่นๆ ออกจากห้องผู้ป่วย แต่ไม่กล้าพูดออกไปเมื่อเห็นเลอศิลป์หน้าบึ้ง

โชคดีที่รษิกาช่วยพวกเขาไว้ “ตอนนี้พวกคุณออกไปข้างนอกก่อนเถอะค่ะ”

เลอศิลป์มองรษิกาอยู่นาน ซึ่งหญิงสาวก็ยิ้มตอบให้อุ่นใจ “ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว อีกอย่าง ยาถอนพิษก็เป็นยาที่คุณนำมาเองนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ”

เลอศิลป์จึงลุกขึ้นยืนและออกจากห้อง