หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1718

ทั้งสองคนกอดกันด้วยความรักใคร่

คนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของหน้าจอก็รู้สึกซาบซึ้งไปด้วยเมื่อเห็นภาพนั้น ไม่มีใครกล้าจะแอบมองเลย

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของจักรภพก็ดังขึ้น

เขาก้าวออกจากห้องแล็บ จากนั้นก็เหลือบมองที่หน้าจอ

ฝนทิพย์เป็นคนโทรเข้ามา

เขารู้ว่าฝนทิพย์ไม่ชอบรษิกา และเธอก็แค่ช่วยหาตัวพงศกรมาเพราะเขาขอให้เธอทำ

โทรมาทำไมตอนนี้? เขาขมวดคิ้วและลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะกดรับสาย

“พี่จักรภพ พี่อยู่โรงพยาบาลหรือเปล่า?” ฝนทิพย์ถามทันทีที่สายเชื่อมต่อสำเร็จ

เมื่อชโยดมไม่รู้เรื่องอะไร และไม่สามารถติดต่อพงศกรได้มาสองสามวันแล้วหลังจากพงศกรมาถึงเมืองหัสดิน เขาก็ขอให้เธอโทรหาจักรภพเพื่อถามสถานการณ์

พอจักรภพได้ยินเธอถามถึงที่โรงพยาบาล เขาก็รู้สึกสับสน “เธออยากจะถามเรื่องอะไร?”

“คุณหมอรษิกาเป็นยังไงบ้าง? เธอฟื้นขึ้นมาหรือยัง?” ฝนทิพย์ถาม

เธอดูสนใจสถานการณ์ของอาจารย์หมอพงศกร ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันว่าก็ไม่จำเป็นต้องสงสัยเธอเลย “เธอไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก อาจารย์หมอสบายดี พี่จะดูแลอาจารย์เอง ทุกคนที่นี่ก็เคารพอาจารย์มาก”

จักรภพอึ้งไปพักหนึ่ง

เมื่อดูจากอาการรษิกาตอนนี้ที่แย่มากๆ แล้ว ฉันก็สงสัยว่าจะมีอะไรแย่กว่านี้ไปได้อีก แล้วอีกอย่าง ถ้าฉันบอกฝนทิพย์ไปว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง เธออาจจะไปพบชายคนนั้นอีกครั้ง ใครจะรู้ บางทีเขาอาจมีไอเดียใหม่ๆ ก็ได้ เมื่อเขาคิดเช่นนั้นแล้ว เขาก็เปิดเผยว่า “อาจารย์หมอทำให้รษิกาฟื้นไม่ได้ เลอศิลป์ก็เลยไปหาเจตนินเพื่อเอายาถอนพิษมา แต่ยามันก็ช่วยให้รษิกามีชีวิตอยู่เพิ่มขึ้นนิดหน่อยเท่านั้น ยามันจะหมดฤทธิ์คืนนี้ อาจารย์ก็เลยวิจัยและหาทางรักษาเธออยู่กับเราในตอนนี้”

“อะไรนะ?” ฝนทิพย์อุทาน “ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเจตนินจะคิดแผนชั่วร้ายแบบนั้นออกมาได้! น่ารังเกียจจริงๆ!”

จักรภพถอนหายใจและเห็นด้วย “ใครจะไปคิดว่าทายาทตระกูลดำรงกุลจะเลวร้ายได้แบบนั้น?”

จากนั้นเขาก็นึกอะไรออกแล้วย้ำเตือนว่า “ถ้าข่าวเรื่องนี้แพร่ไป ชื่อเสียงตระกูลดำรงกุลจะต้องย่อยยับไปโดยมีเจตนินเป็นตัวการ เธอน่าจะรู้นะว่าเธอควรหรือไม่ควรทำอะไร!”