หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2010

จักรภพจำชายคนนั้นได้ทันที

ชายคนนั้นคือพ่อแท้ๆ ของเมธินี ซึ่งเธอเกลียดมากจนไม่อยากพูดถึงเลย เขาคือผู้ชายที่ทอดทิ้งภรรยาและลูกสาวเพื่อไปแต่งงานกับคนอื่นเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัว

“เขาคือณัฐพงษ์ ชิษณุวงศ์ ประธานของชิษณุวงศ์กรุ๊ปในเซนเดล คุณคงเคยได้ยินชื่อเขามาก่อน เขาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในโลกธุรกิจ แต่สำหรับฉัน เขาเป็นเพียงขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น!”

เมธินีกัดฟันแน่นขณะที่ดวงตาของเธอแดงก่ำ

ผู้หญิงที่ไปกับณัฐพงษ์คือมัทนา ฮันตระกูลจากตระกูลฮันตระกูล คนที่รังแกผู้อื่นอย่างน่ารังเกียจซึ่งใช้อำนาจของเธอข่มเหงเมธินีกับเรขาในอดีต

หลังจากทราบเรื่องการเกิดของเมธินี มัทนาก็ระบุว่าเธอเป็นลูกนอกสมรสของณัฐพงษ์และมองว่าเธอเป็นคำสาป

ด้วยเหตุนี้ เมธินีจึงขาดวัยเด็กที่ปกติและไม่สามารถไปโรงเรียนได้เช่นเดียวกับเด็กคนอื่นๆ มัทนาพยายามแทรกแซงชีวิตของพวกเขาโดยตั้งใจที่จะขับไล่เมธินีและเรขาออกไป

ยิ่งไปกว่านั้น มัทนายังถึงกับพาลูกสาวทั้งสองคนของเธอมาที่บ้านของเมธินีกับเรขาเพื่อรังแกพวกเธอและทำลายข้าวของด้วย

เมื่อเมธินียังเป็นเด็ก ณัฐพงษ์มาเยี่ยมอยู่สองสามครั้งและให้เงินพวกเธอไว้ แต่มัทนาก็ใช้กำลังแย่งเงินไปจากพวกเธอ

โชคดีที่เมธินีเป็นคนเข้มแข็งและเป็นอิสระมาโดยตลอด

เรขาทำงานหนักด้วยแรงงานเพื่อหาเงินมาจ่ายค่าเล่าเรียนให้ลูกสาว เมื่อเมธินีเข้าเรียนมัธยมปลาย เธอก็เริ่มทำงานพิเศษเพื่อหาเงินจ่ายค่าเล่าเรียนเอง

เมื่อถึงเวลาที่เมธินีต้องเรียนต่อ เรขาก็ตัดสินใจให้เมธินีเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยในหัสดินเพื่อที่เธอจะได้อยู่ห่างจากเซนเดล วิธีนี้จะทำให้ชีวิตของเธอจะปราศจากสิ่งรบกวน

ในทางกลับกัน เรขายังคงทนทุกข์ทรมานจากอาการป่วยทางจิตเป็นเวลาหลายปี และอาการดังกล่าวก็ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของเธอ

แต่ณัฐพงษ์ไม่ได้เข้ามาเสนอความช่วยเหลือใดๆ เลย

จนกระทั่งเมธินีพาเรขามาที่ฮอริงตัน รษิกาจึงสามารถช่วยชีวิตเธอไว้ได้

ความคับข้องใจและความเศร้าโศกที่สะสมมาหลายปีพรั่งพรูออกมาจากเมธินีเหมือนน้ำท่วมที่พังทลายลงมาในเขื่อน

น้ำตาไหลอาบแก้มของเธอขณะที่เธอโอบกอดจักรภพแน่นและร้องไห้ไม่หยุด

“ไม่เป็นไร ทุกอย่างจะดีขึ้น เมื่อผมอยู่ที่นี่ ผมจะจัดการทุกอย่างเอง แม้ว่าจะหมายถึงการเผชิญหน้ากับณัฐพงษ์ ผมจะไม่ยอมแพ้ ผมไม่กลัวเขา! ไม่มีใครรังแกคุณได้เพราะคุณคือรักแท้ของผม!” จักรภพยังคงปลอบใจเธอ คำพูดปลอบโยนของเขาทำให้หัวใจของเธออบอุ่นขึ้นในทันที

หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็หยุดร้องไห้และค่อยๆ กลับมามีสติอีกครั้ง ดีจังที่มีเขาอยู่ข้างๆ ฉัน!

จู่ๆ เธอก็รู้สึกกล้าหาญขึ้นมาก

“เขาจะโทรมาแน่นอน ฉันแน่ใจว่าเขาพาแม่ของฉันไปเพราะเขาอยากให้ฉันทำอะไรบางอย่างให้เขา” ตอนนี้เมธินีมีจิตใจแจ่มใสและคิดอย่างมีเหตุผลมากขึ้น

จักรภพพยักหน้า “ไม่ต้องกังวลหรอก เราแค่รอรับสายจากเขา”