หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2054

“แล้วถ้าฉันทำล่ะ? คุณมีหลักฐานอะไรไหม?” วิชุดากล่าวอย่างหน้าด้านๆ พร้อมกับส่งยิ้มเหยียดออกมา

หลังจากที่ถูกทำร้ายและเจ็บปวด เธอก็ไม่มีที่ระบายความโกรธ

ในตอนนั้น สิ่งเดียวที่ทำให้เธอมีอารมณ์ดีคือการเห็นรษิกาโกรธ แม้ว่าฉันจะโดนทำร้ายอีกครั้ง แต่ผู้หญิงบ้าๆ คนนี้ก็ไม่กล้าจะทำฉันจนตาย

ความคิดนี้อยู่ในใจของเธอ ก่อนจะขมวดคิ้วขึ้น และเมื่อรู้สึกว่าเธอสามารถขยับแขนได้อีกครั้ง วิชุดาจึงเช็ดใบหน้าของเธอและค่อยๆ ลุกขึ้นยืน “รษิกา แม่ของเธอตายไปนานกว่าสิบปีแล้ว เธอคิดว่าเธอยังจะหาหลักฐานอะไรได้ไหม? แม้ว่าเธอจะรู้ว่าฉันเป็นคนทำ เธอจะทำอะไรได้บ้าง? ฮ่าๆ! เธอใช้เข็มของเธอทำให้ฉันเจ็บต่อไปก็ได้ บางทีฉันอาจจะกลับมาสุขภาพดีขึ้นเมื่อถูกกระตุ้นเส้นประสาทซ้ำๆ!”

รษิกาตกตะลึง

ความโกรธที่ไม่รู้จบหลั่งไหลอยู่ในอกของเธอ และดูเหมือนว่าจะระเบิดออกมาเหมือนภูเขาไฟ

อย่างไรก็ตาม เหมือนกับว่าการระเบิดนั้นถูกกดทับโดยบางอย่างในช่วงเวลาสุดท้ายก่อนที่เธอจะระเบิดอารมณ์

ไม่ว่าจะใช้คำพูดหรือการกระทำก็ไม่สามารถจัดการกับคนชั่วร้ายอย่างวิชุดาได้

นั่นเป็นครั้งแรกที่รษิการู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงและเจ็บปวดจากความโกรธ

การหายใจของเธอกลายเป็นไม่สม่ำเสมอ และเธอก็หายใจไม่ออก

เลอศิลป์รู้สึกถึงสถานการณ์ที่ผิดปกติของภรรยาของเขาและรีบเข้ามากอดเธอ พร้อมกับกระซิบคำปลอบใจเพื่อปลอบประโลมเธอ “ใจเย็นๆ นะ อย่าตื่นตระหนกไป ผมจะหาทางออก ผมจะหาทางแก้ไขได้ จงแน่ใจว่าคุณคิดถึงเด็กๆ ในท้องของคุณ อย่าโกรธจนเกินไปนะ ที่รัก คุณแค่โดนเธอแกล้ง อย่าไปตกหลุมพรางของเธอ”

รษิกามองเห็นภาพพร่ามัวเล็กน้อย และความดันโลหิตที่เพิ่มสูงขึ้นจากความโกรธทำให้เธอรู้สึกเวียนศีรษะ

ในขณะนั้น รษิกาเอนตัวพิงอกสามีของเธอ แต่เธอก็เริ่มกลับมาสู่สภาพปกติอีกครั้ง

มีเพียงความคิดเดียวที่อยู่ในใจของเธอ ฉันจะทำให้วิชุดาต้องชดใช้สำหรับอาชญากรรมของเธอ!

“วิชุดา ไม่มีการหมดอายุความสำหรับการฟ้องร้องในประเทศของเรา ตราบใดที่ฉันสามารถหาหลักฐานได้ ความหายนะของคุณจะหลีกเลี่ยงไม่ได้” รษิกาตอบอย่างเฉยเมย

วิชุดาไม่แสดงความกลัว แต่กลับยิ้มเยาะและแสดงสีหน้าเกลียดชัง “จริงเหรอ? ถ้าอย่างนั้น ฉันจะรอดูว่าเธอจะทำให้ฉันต้องพบจุดจบยังไง”

เธอหัวเราะเยาะอย่างไม่เชื่ออย่างเต็มที่ ผ่านไปแล้วกว่าสิบปี หลักฐานสำคัญอะไรที่รษิกาจะสามารถหามาได้?

ตั้งแต่ช่วงที่การันต์สังเกตเห็นความผิดปกติเกี่ยวกับบันทึกทางการแพทย์ วิชุดาก็ได้คาดการณ์ไว้มากมายในใจว่า บันทึกทางการแพทย์พิสูจน์ได้ว่าเป็นการเป็นพิษจากโลหะหนัก กรณีนี้ไม่เคยถูกตั้งคำถามเมื่อก่อนเลย แล้วการตรวจสอบศพอีกครั้งเพื่อยืนยันสาเหตุการตายเดียวกันในตอนนี้จะไปมีความหมายอะไร? สุดท้ายแล้ว หลักฐานก็มีความสำคัญอย่างยิ่ง ทั้งเป็นพยานและหลักฐานทางกายภาพ จะมีใครเห็นสิ่งที่ฉันทำบ้างไหม? ไม่มี! และสำหรับโลหะหนักนั้นก็ถูกทิ้งไปนานแล้วและไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน!