หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2056

เลอศิลป์ปลอบแม่บ้านอย่างใจเย็นและโทรหาครรรชิตทันทีเพื่อให้จัดการเรื่องการตายที่บ้านจารุวิทย์

รษิกาไม่ต้องการกลับไปที่นั่นในคืนนั้น ด้วยพ่อแบบนั้น ก็ไม่มีความจำเป็นต้องไปดูใจเขาเป็นครั้งสุดท้าย

เลอศิลป์ใช้เวลาทั้งคืนคุยกับรษิกา และจนกระทั่งตีสามหรือตีสี่ พวกเขาจึงรู้สึกง่วงนอน หลังจากที่รษิกาหลับไป เขายังคงกอดเธอไว้เบาๆ

พวกเขาไม่ได้นอนนานนัก เพราะยังมีหลายสิ่งที่ต้องทำ

เมื่อเอกพลและศศิตาได้ยินข่าวนี้ พวกเขาไม่ได้แสดงความเศร้าหรือโศกเศร้าใดๆ แทนที่จะเป็นอย่างนั้น พวกเขากลับคิดว่าทำไมการันต์ถึงฆ่าตัวตาย มันเกิดจากความรู้สึกผิดที่มีต่ออดีตภรรยาหรือเพราะเขาต้องการปกป้องชู้ของเขากันนะ?

“แม่คะ พ่อคะ ให้เราจัดงานศพของการันต์ง่ายๆ ดีกว่า ไม่ต้องทำให้เป็นที่สาธารณะ เราจะไปไว้อาลัยวันนี้และส่งเขาไปในวันพรุ่งนี้!” รษิกาบอกกับผู้สูงอายุ

“ได้เลย เด็กๆ ก็ไม่ต้องไปโรงเรียนวันนี้ ทุกคนจะไปไว้อาลัยกัน เพราะยังไงเขาก็คือคุณตาของพวกเขา” เอกพลพยักหน้าเห็นด้วย

ครอบครัวจัดเตรียมทุกอย่างตามที่รษิกาต้องการ โดยทำให้เรียบง่ายที่สุด เด็กทั้งสามก็มีความเข้าใจในเรื่องการตายของคุณปู่

“แม่ หนูคิดว่าคุณตาคงไปอยู่กับคุณยายแล้ว อย่าเศร้าจนเกินไปนะคะ!” ไอรดาปลอบรษิกา

อชิและเบนนี่ก็พยักหน้าเห็นด้วย

รษิกาจึงกอดเด็กทั้งสามและจูบที่แก้มของพวกเขา

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา รษิกาได้ออกจากตระกูลจารุวิทย์อย่างถาวรและกลายเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์

ในช่วงบ่าย มีการตั้งศาลาไว้ที่บ้านจารุวิทย์ รษิกาและเด็กๆ ไปไว้อาลัยและจัดการเรื่องการฌาปนกิจ โดยมีเลอศิลป์และพ่อแม่ของเขาอยู่เคียงข้างพวกเขาตลอดการดำเนินการทั้งหมด

อย่างที่คาดไว้ ปฏิกิริยาของยุพดีก็ไม่ต่างไปจากยศวินมากนัก ราวกับว่าการตายของการันต์ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ

“เขาตายแล้วเหรอ? ดี! แค่ไม่ต้องมารบกวนเราเรื่องงานศพก็พอ ในเมื่อรษิกาเป็นคนรวยอยู่แล้ว เธอสามารถจัดงานศพอย่างหรูหราให้เขาได้! ฉันไม่เคยคิดว่าผู้ชายคนนี้คือพ่อของฉัน”

ยุพดีวางสายไปโดยไม่พูดอะไรอีกเลย

เวลาผ่านไปนาน วิชุดาก็ทำลายความเงียบด้วยคำถาม “ยศวิน ลูกคิดว่าการันต์ฆ่าตัวตายเพื่อปกป้องแม่ไหม?” เธอกระซิบ

ยศวินไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย เขาขมวดคิ้วและพูดว่า “ไม่เอาน่า ทำไมแม่ถึงคิดเรื่องนั้น? ถ้าเขาใส่ใจแม่จริงๆ ทำไมเขาถึงบอกความจริงกับรษิกาก่อนที่เขาจะตาย? เขาน่าจะเก็บความลับนี้ลงไปในหลุมศพซะ แม่มั่นใจไหมว่ารษิกาจะหาวิธีเอาคืนแม่ไม่ได้?”

“แม่มั่นใจว่าไม่มีทางที่เธอจะทำได้ พูดตามตรง ตอนนี้การันต์ตายไปแล้ว มันเหมือนจักรวาลเล่นตลกกับเธอจริงๆ เมื่อลูกหายดีแล้ว เราจะขายบ้านและหนีออกจากเมืองหัสดินกัน!”