หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2060

เลอศิลป์ไม่ยอมให้รษิกาดูการขุดร่างและดึงเธอไปที่ทางเข้าของสุสานเพื่อรออยู่ที่นั่น

“อย่าเป็นห่วงนะที่รัก เจ้าหน้าที่พวกนี้มีความเป็นมืออาชีพมาก พวกเขาแค่ต้องการกระดูกบางส่วนสำหรับการตรวจสอบ เมื่อการตรวจสอบเสร็จสิ้น กระดูกจะถูกส่งคืนอย่างสมบูรณ์ จะไม่มีอะไรสูญหาย!” เลอศิลป์พูดเพื่อทำให้เธอมั่นใจ

รษิกาไม่ใช่คนที่เชื่อในเรื่องโชคลาง แต่เธอเสนอความคิดเห็นว่า “ที่รัก หลังจากการตรวจสอบเสร็จสิ้น เราย้ายหลุมศพของแม่ได้ไหม? ถึงแม้ว่าฉันจะไม่คิดว่าพ่อของฉันมีค่าพอที่จะถูกฝังอยู่ข้างแม่ แต่แม่ของฉันรักเขามากในช่วงชีวิตของแม่ นั่นคือเหตุผลที่แม่เสียสละตนเอง หากเพียงแม่สามารถตัดสินใจได้ว่ามันพอแล้ว ทุกอย่างอาจจะต่างออกไป!”

เลอศิลป์พยักหน้าเห็นด้วยเพราะไม่ใช่ปัญหาในการทำเช่นนั้น สุสานแห่งนี้มีขนาดเล็กและอยู่ไกล ซึ่งทำให้การเยี่ยมเยียนไม่สะดวกอยู่แล้ว

หลังจากทำงานไปเกือบสามชั่วโมง บรรลือและกลุ่มเจ้าหน้าที่ออกมา เจ้าหน้าที่ตำรวจพยักหน้าให้รษิกาและเลอศิลป์ก่อนพูดว่า “เราสามารถยืนยันได้ว่าร่างของคุณแม่รษิกามีสัญญาณของการวางยาพิษก่อนการตาย และมันค่อนข้างรุนแรง แน่นอนว่าเราต้องนำตัวอย่างกลับไปเพื่อทดสอบต่อไปว่าใช้พิษชนิดไหน แต่จะไม่ใช้เวลานานนะ คุณจะต้องรอเพียงหนึ่งหรือสองวันสำหรับผลลัพธ์ครับ!”

เมื่อบรรลือได้ยินเช่นนี้ เขาก็มีความกังวลและพูดว่า “ไอ้หนุ่ม พวกนายควรทำงานล่วงเวลาและให้ผลลัพธ์ภายในวันเดียว!”

เจ้าหน้าที่คนอื่นๆ รีบพยักหน้าเห็นชอบ

บรรลือขอให้เจ้าหน้าที่หนุ่มออกไปก่อนแล้วเดินกลับไปที่รถกับเลอศิลป์และรษิกา

ประโยคแรกที่เขาพูดคือข้อสรุปของเขา “ถ้าผมคิดไม่ผิด มันคือการวางยาพิษด้วยปรอท!”

ปรอท หรือที่รู้จักกันในชื่อของควิกซิลเวอร์ เป็นโลหะชนิดเดียวที่มีอยู่ในรูปของเหลวภายใต้ความดันและอุณหภูมิปกติ มันสามารถระเหยได้ที่อุณหภูมิห้อง และไอและสารประกอบของปรอทมีความเป็นพิษสูง

อุปกรณ์วัดอุณหภูมิก็ใช้สารนี้ และหากทำแตก อาจต้องระมัดระวังเป็นอย่างมากเนื่องจากพิษของไอปรอท

รษิกาตกใจเมื่อได้ยินคำตอบ

ความเจ็บปวดนั้นแย่กว่าตายอีก! วิชุดา ฉันหวังว่าจะฆ่าเธอให้ตายไปจริงๆ!

ในขณะที่น้ำตาของรษิกาไหล เลอศิลป์โอบกอดเธอแน่นและกระซิบบอกคำปลอบโยนใส่หูของเธอ

ใบหน้าของบรรลือกลายเป็นเคร่งขรึม แต่ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความมุ่งมั่นขณะที่เขาสัญญาว่า “ไม่ต้องห่วง ผมจะช่วยคุณจับคนที่ทำให้แม่คุณต้องตายมาให้ได้!”

เมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน อารมณ์ของรษิกายังคงหนักเกินกว่าที่จะอยู่เฉยๆ เธอรู้สึกอยากเผชิญหน้ากับวิชุดาและทำให้เธอประสบกับความทุกข์ทรมานเช่นเดียวกับความทุกข์ทรมานจากพิษปรอท

ไม่นานนัก ครรชิตได้ให้ข้อมูลกลับมาว่าวิชุดาได้ฮุบเหยื่อลงและตกลงที่จะพบกับผู้คนที่เลอศิลป์จัดเตรียมไว้เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับราคาขายคฤหาสน์ในคืนนั้น อย่างไรก็ตาม เพื่อให้แน่ใจว่าวิชุดาจะไม่สามารถหนีไปได้ เลอศิลป์จึงสั่งให้ครรชิตจัดคนจำนวนมากเพื่อปิดเส้นทางออกทั้งหมดจากเมือง

เมื่อตกค่ำ ตำรวจก็ยืนยันว่าร่างแม่ของรษิกานั้นประสบกับการวางยาพิษด้วยปรอทที่สะสมมานาน และพวกเขากำลังเตรียมหมายจับ เมื่อกระบวนการได้รับการอนุมัติ พวกเขาสามารถดำเนินการจับกุมและสอบปากคำผู้ต้องสงสัยได้