หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 265

ณ ขณะนั้น พวกเขาปลูกต้นกล้าต้นที่สองเสร็จแล้ว

ในขณะที่รษิกาลุกขึ้นเพื่อเอาต้นอ่อนต้นที่สามให้เขา ความโกลาหลก็เกิดขึ้นอยู่ไม่ไกลนัก

“คุณอัญชสา คุณมาทำอะไรที่นี่คะ?” ครูพิมพ์รภาพูดขึ้นด้วยความตกใจเมื่อเห็นอัญชสาที่ประตูทางเข้า

อัญชสาสวมชุดกระโปรงสีแดงและแว่นกันแดดราคาแพงที่เข้ากับผมหยักศกของเธอ

เธอเดินไปหาครูพิมพ์รภาก่อนที่จะถอดแว่นกันแดดออกและสำรวจมองฝูงชน “เลอศิลป์บอกว่าที่โรงเรียนมีกิจกรรมครอบครัวในวันนี้ ฉันเป็นห่วงไอวี่ก็เลยรีบมาโดยเร็วที่สุด พวกเขาอยู่ไหนกันเหรอ?”

ครูพิมพ์รภาชี้ไปทางรษิกาพร้อมกับบอกว่า “อยู่ตรงนั้นกับอชิและเบนนี่ค่ะ ไอวี่ชอบพวกเขามากจนไม่ยอมแยกจากพวกเขาเลย แม้กระทั่งกิจกรรมนี้ก็เช่นกัน”

สายตาของอัญชสาเริ่มเย็นชาเมื่อได้ยินเช่นนั้น จากนั้นเธอก็กล่าวขอบคุณครูพิมพ์รภา และรีบเดินไปหารษิกาทันที

ผู้ปกครองคนอื่นๆ สวมชุดกีฬาเพื่อมาปลูกต้นไม้กับลูกๆ ทำให้ชุดกระโปรงสีแดงสดของอัญชสาโดดเด่นยิ่งนักเมื่อเธอเดินผ่านทุกคนไป

ใครที่จำเธอได้ ก็ชำเลืองไปที่รษิกาทันที และเตรียมพร้อมชมฉากเด็ดที่กำลังจะเกิดขึ้น

รษิกาหน้าเจื่อนทันทีที่เห็นอัญชสาพุ่งเข้ามาหาพวกเขา

ยิ่งเธอได้ยินสิ่งที่อัญชสาพูดทางโทรศัพท์เมื่อคืนนี้ เธอจึงรู้ดีว่าอัญชสาไม่มีวันยอมแพ้ง่ายๆ แต่ทว่าเธอเองก็ไม่คาดคิดว่าอัญชสาจะบุกมาแบบนี้

“อยู่นี่เองสินะเลอศิลป์!” อัญชสาทักทายอย่างกวนประสาทขณะที่ยืนอยู่ข้างๆ พวกเขา

จากนั้นเธอหันไปมองรษิกาพร้อมกับพูดว่า “สวัสดีค่ะคุณรษิกา! ไม่เจอกันนานเลยนะ!”

ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ฉันยืนกรานให้แต่งงานกับอัญชสา ฉันคงยกเลิกการแต่งงานไปนานแล้ว!

แต่ทางด้านไอรดากลับทำหน้ามุ่ย และไปหลบด้านหลังของเด็กชายทั้งสองด้วยความประหลาดใจ

ฉันไม่ชอบนางมารร้ายคนนี้เลย! ฉันยังจำที่เธอตีฉันได้! ไม่มีทางที่ฉันจะให้เธอกอดเด็ดขาด!

สายตาอัญชสาเริ่มเศร้าเมื่อเห็นไอรดาดึงตัวออกจากเธอ แต่เธอยังคงทำใบหน้ายิ้มแย้มพร้อมกับกล่าวขอโทษ “เธอยังโกรธฉันเรื่องที่เกิดขึ้นคราวก่อนอยู่เหรอไอวี่? ฉันขอโทษที่ฉันปรี๊ดแตกนะ ยกโทษให้ฉันได้ไหม?”

ไอรดาเม้มปากและส่ายหัวโดยไม่พูดอะไรสักคำ

นังเด็กบ้านี่! ถ้าเราไม่ได้อยู่ต่อหน้าคนพวกนี้ ป่านนี้ฉันสั่งสอนเด็กไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงอย่างแกไปแล้ว!

อัญชสาได้แต่ด่าในใจหลังจากถูกปฏิเสธเป็นครั้งที่สอง