หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 307

เมื่อเลอศิลป์ออกจากบ้านรษิกา สายตาของคนสองคนที่เดินผ่านไปผ่านมาอยู่ละแวกนั้นก็เปลี่ยนไป ก่อนที่พวกเขาจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาใครบางคน

ขณะที่อัญชสามาถึงที่ทำงานและกำลังจะจัดการเรื่องการประชุมในตอนเช้า จู่ๆ ก็มีสายเรียกเข้า เธอจึงสั่งให้ชวลิตเป็นประธานในการประชุมแทนเธอ ก่อนที่เธอจะเดินเข้าห้องทำงานตัวเองเพื่อไปรับสายนั้น

“คุณอัญชสา พวกเราด้อมๆ มองๆ อยู่หน้าบ้านรษิกามาสองสามวันแล้ว คุณเลอศิลป์และคุณไอรดามาที่บ้านเธอเมื่อวานนี้ และเพิ่งกลับออกไปเมื่อเช้านี้นี่เองครับ” ชายจากปลายสายโทรแจ้งอัญชสา

อัญชสามีท่าทีขุ่นมัวขึ้นมาทันใด

ตั้งแต่ที่เลอศิลป์บอกเธอว่าเขาต้องการถอนหมั้น เธอจึงส่งคนไปสอดแนมรษิกา เพื่อที่เธอจะได้รู้ว่าเลอศิลป์สนิทสนมกับผู้หญิงอื่นมากน้อยแค่ไหน

แม้ว่าเธอจะจับตามองมาหลายวัน แต่คนที่เธอจ้างไปสอดแนมกลับเห็นเลอศิลป์ไปที่บ้านรษิกาเพียงครั้งเดียว และเขาก็กลับออกมาอย่างรวดเร็วเสมอ

ตอนแรกเธอคิดว่าเธอคาดเดาผิด

จริงๆ แล้วเลอศิลป์ไม่ได้เพียงแค่มาหารษิกาที่บ้าน แต่ครั้งนี้เขายังค้างคืนที่นั่นอีกด้วย

อัญชสาสั่งลูกน้องทั้งสองคนว่า “จับตามองเอาไว้ โดยเฉพาะผู้ชายที่มาบ้านรษิกา”

ทั้งสองคนตอบรับคำสั่ง

หลังจากวางสาย อัญชสาจ้องมองเอกสารบนโต๊ะเป็นเวลานาน ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นและกวาดทุกอย่างกระจัดกระจายลงกับพื้นด้วยความโมโห

เลอศิลป์ไปค้างคืนที่บ้านนังรษิกา! ตอนนี้พวกนั้นสนิทสนมกันถึงขั้นนี้เชียวเหรอ? แถมพวกเขาก็เคยอยู่ร่วมห้องกันตอนทำกิจกรรมครอบครัวที่โรงเรียนอนุบาลด้วย!

อัญชสายังจำที่เลอศิลป์บอกเธอในตอนนั้นได้ เขาบอกว่าห้องที่โรงแรมไม่เพียงพอ

แต่เธอเริ่มรู้สึกแล้วว่า ตอนนั้นเลอศิลป์ต้องโกหกเธอแน่ๆ

นังรษิกา นังสารเลวนั่น! ตอนแรกเธอก็หายหน้าหายตาไปอย่างเงียบๆ แต่ตอนนี้ดันโผล่หัวกลับมาแล้วสินะ แถมยังเกาะติดเลอศิลป์เป็นปลิงอย่างหน้าไม่อายเลยสักนิด!

อัญชสากำลังเดือดดาล

ก่อนที่การประชุมช่วงเช้าของภักดีสรวงกรุ๊ปจะสิ้นสุดลง จู่ๆ ก็มีคนเปิดประตูห้องประชุมเข้ามา

คุณอัญสชางั้นเหรอ?

ฉันรอต่อไปไม่ไหวแล้ว อะไรก็ตามที่ฉันไม่ได้มา ฉันก็จะไม่ปล่อยให้นังนั่นได้ไปง่ายๆ เด็ดขาด

แม้ว่าชวลิตจะคุ้นชินกับอารมณ์โมโหร้ายของอัญชสามานานแล้ว แต่ใจเขาก็ยังตกไปอยู่ตาตุ่มก่อนที่จะตอบอย่างระมัดระวังว่า “คุณอัญชสาครับ คือผม… ผมมีปัญหาในการสืบค้นเรื่องนี้ครับ”

“หมายความว่ายังไง?”

ชวลิตเงยหน้าขึ้นมองเจ้านาย เมื่อเขาเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธของเธอ เขาก็ก้มหน้าลงอีกครั้งอย่างเงียบๆ “ดูเหมือนว่ามีคนจงใจลบบันทึกข้อมูลเธอที่ต่างประเทศ แม้ว่าคนของเราพยายามกู้มันกลับคืนมายังไง แต่ก็ไม่ได้ผลเลยครับ”

อัญชสาเริ่มมีท่าทีเคร่งเครียดขึ้นเรื่อยๆ

บรรยากาศในห้องทำงานก็เริ่มมาคุ

ชวลิตไม่กล้าแม้แต่จะหายใจด้วยซ้ำ

สักพักอัญชสาก็พูดขึ้น “ฉันไม่สนหรอกนะว่านายจะจัดการด้วยวิธีไหน ฉันอยากให้นายสืบต่อไป ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะปิดบังทุกอย่างไว้ได้!”

ชวลิตตอบตกลงและให้ความมั่นใจกับเธอทันทีว่าเขาจะทำเช่นนั้น