หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 309

ที่ภักดีสรวงกรุ๊ป ชวลิตยืนขมวดคิ้วอยู่ข้างหน้าอัญชสาพร้อมกับพูดว่า “คุณอัญชสาครับ มีคนที่ต่างประเทศจงใจขัดขวางพวกเราไม่ให้ตรวจสอบเรื่องของรษิกา โดยเฉพาะเรื่องลูกทั้งสองคน ดังนั้น…”

“นายไม่ได้ข้อมูลอะไรเลย!” อัญชสาพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ

ชวลิตได้แต่เงียบไป

บรรยากาศในห้องทำงานตึงเครียดอยู่ครู่หนึ่ง

อัญชสาจ้องหน้าเขาเป็นเวลานานก่อนที่เธอพูดโดยกัดฟันแน่น “ผ่านไปตั้งนานแต่นายไม่ได้เรื่องได้ราวอะไรเลย นายมันไร้ประโยชน์สิ้นดี”

“ไปให้พ้น!” เธอตวาดชวลิตก่อนที่เขาจะทันได้อ้าปากพูดอะไร

ชวลิตจึงเดินออกไปทันที

อัญชสาโกรธจัดในขณะที่เธอมองประตูห้องทำงานที่ค่อยๆ ปิดลง

เป็นเวลาหลายวันแล้วที่เลอศิลป์บอกเธอว่าเขาต้องการถอนหมั้นกับเธอ และเธอเองก็ยังไม่ได้ข้อมูลเพื่อแฉรษิกาด้วย

ถ้าเลอศิลป์ประกาศถอนหมั้นกับฉันไป มีแนวโน้มสูงมากว่านังผู้หญิงแพศยาคนนั้นจะได้เป็นว่าที่ภรรยาเขา นังสารเลวนั่นเคยแย่งคนของฉันไปเมื่อหกปีก่อน และหกปีต่อมามันก็ยังตามมาหลอกหลอนฉันอยู่อีก! ฉันต้องอับอายขายหน้าแน่นอนที่เลอศิลป์จะถอนหมั้น และถ้าเป็นนังตัวดีตัวเดิมที่มาแย่งเลอศิลป์ไปจากฉันอีกครั้งล่ะก็ คนอื่นคงมองฉันเป็นตัวตลกแน่ๆ! ไม่ได้การแล้ว! ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่ปล่อยให้นังรษิกากลายเป็นภรรยาของเขาเด็ดขาด

หลังจากนั่งในห้องทำงานสักพัก อัญชสาก็หรี่ตาลงก่อนที่จะโทรหาศศิตา

ศศิตาเพิ่งทานอาหารเช้าเสร็จ เมื่อเธอเห็นว่าอัญชสาโทรเข้ามา เธอจึงอดไม่ได้ที่จะคิดถึงคำพูดตัวเองเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ก่อนที่เธอจะรู้สึกผิดเข้าเต็มเปา

ศศิตาหยุดพูดชั่วครู่ก่อนที่จะปลอบใจอัญชสาอีกครั้ง “เธออย่ากังวลไปเลย เดี๋ยวฉันจะคุยกับเขาเรื่องนี้อย่างแน่นอน การหมั้นหมายของเธอกับเขาจะขาดสะบั้นแบบนี้ไม่ได้”

หลังจากที่เธอพูดจบ อัญชสาก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ขมขื่น “คุณศศิตา ฉันไม่เคยบอกคุณเหรอคะ? ว่าฉันมองคุณเป็นเหมือนแม่ของฉันคนหนึ่ง แม้จะไม่มีเลอศิลป์ แต่ฉันก็เคารพรักและชื่นชมคุณเสมอ เรื่องการหมั้นของฉันและเขา… เขาได้ตัดสินใจเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว ฉันรู้ดีว่าเลอศิลป์ไม่ใช่คนที่จะโน้มน้าวได้ง่ายๆ ฉันจึงไม่หวังอะไรแล้วค่ะ สิ่งเดียวที่ฉันหวัง คือขอให้ความสัมพันธ์ระหว่างเรายังเหมือนเดิมก็พอ”

ศศิตายิ่งได้ฟังยิ่งเจ็บปวด เธอตอบเบาๆ ว่า “แน่นอนจ้ะ”

ดวงตาอัญชสาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม แต่เธอยังคงพูดต่อไปว่า “คุณพอจะว่างเมื่อไรคะ? ฉันอยากไปเดินซื้อเสื้อผ้าใหม่ และอยากให้คุณช่วยเลือก”

ศศิตายิ้มและตอบว่า “สุดสัปดาห์นี้ก็น่าจะว่างจ้ะ”

อัญชสาตกลงตามนั้น จากนั้นเธอก็ยกยอปอปั้นศศิตาต่ออีกเล็กน้อย ก่อนที่จะวางสายไป