“เป็นยังไงบ้าง? ทางคชาเรศกรุ๊ปก็จะถอนตัวจากการร่วมงานกับเราด้วยงั้นเหรอ?” รษิกาถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
คมสันพยักหน้ารับทราบด้วยสีหน้าที่ดูน่ากลัว
โดยปกติแล้วคมสันจะเป็นสุภาพบุรุษและเป็นคนมารยาทดี นี่เป็นครั้งแรกที่เขามีสีหน้าดูน่ากลัว
แม้ว่ารษิกาจะไม่รู้ว่าเขาไปได้ยินอะไรมา แต่เธอคิดว่าอาจเป็นคำพูดที่ไม่ดีของผู้รับผิดชอบที่ทำให้คมสันโมโหมาก
“อย่างที่พูดไปแล้ว เรื่องนี้แก้ไขไปก็ไม่คุ้มและนี้มันเป็นเรื่องของฉันเพราะงั้นให้ฉันไปหาวิธีแก้ไขเอง” เธอยิ้มอย่างเรียบเฉยและพูดปลอบใจ
คมสันรู้สึกว่าการทดสอบทั้งหมดนี้มันไม่ยุติธรรมกับรษิกาและสถาบันวิจัยเลย “บริษัทใหญ่อย่างคชาเรศกรุ๊ปจะไม่ทำตามสัญญาได้ยังไง?”
รษิกาผงะเล็กน้อย
“ในตอนนั้น ไม่มีหมอสักคนเดียวที่รักษาอาการของคุณอัครพลได้ และมีเพียงการรักษาคุณเท่านั้นที่ทำให้เขาฟื้นตัวได้ การที่จะลดราคาให้ครึ่งหนึ่งเป็นสิ่งที่ตระกูลคชาเรศได้ให้สัญญาไว้ แล้วพวกเขาจะกลับคำแบบนั้นได้ยังไง!” ยิ่งคมสันคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไรเขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น “ผมจะไม่แนะนำให้คุณไปพบเขาแต่แรกเลยถ้าผมรู้ว่าพวกเขาเป็นคนอกตัญญูแบบนี้!”
เวลาที่คมสันพูดจาฉุนเฉียวมันดูไม่เข้ากับบุคลิกของเขาเสียจนรษิการู้สึกว่ามันค่อนข้างตลก
“ผมฉันต้องไปถามเหตุผลกับพวกเขา!” คมสันทุบมือทั้งสองข้างบนโต๊ะและลุกขึ้นจากโซฟา จากนั้นเขาก็ไปที่ประตู
เขาคิดว่าตัวเองค่อนข้างเคารพและคุ้นเคยกับตระกูลคชาเรศ เมื่อคชาเรศกรุ๊ปขอให้เขาออกไปหาวิธีรักษาอัครพล ดังนั้นเขาจึงตั้งใจแน่วแน่ที่จะไปพูดแทนรษิกาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
รษิกาตกตะลึงกับความหุนหันพลันแล่นที่เกินคาดของเขา เธอถึงกับต้องใช้เวลาสักครู่เพื่อดึงสติให้กลับมาจากนั้นก็รีบลุกขึ้นเพื่อรั้งเขาไว้ “คุณอย่าเพิ่งทำอะไรวู่วามเลย เพราะฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปเป็นคนยุยงให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น การเผชิญหน้ากับพวกเขาคงไม่ช่วยอะไร ใจเย็นๆ ก่อนนะ”
“ช่างมันเถอะผมใส่อารมณ์มากเกินไป คุณไม่จำเป็นต้องบอกอะไรผมถ้าคุณไม่สะดวกใจที่จะเล่า” คมสันเลิกมองและนวดหน้าผากตัวเองด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย
รษิกาเม้มปากอย่างรู้สึกผิด “ฉันขอโทษนะ แต่เราคุยกันเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ มันเป็นเรื่องส่วนตัวเกินไป แต่ฉันมั่นใจว่าจะแก้ไขปัญหาให้สถาบันวิจัยได้”
คมสันพยักหน้า
“เหตุการณ์ที่คชาเรศกรุ๊ปมันไม่ง่ายอย่างที่คุณคิด ในช่วงเวลาที่ฉันรักษาคุณอัครพล ฉันค่อนข้างเป็นมิตรกับคุณจักรภพและคุณอัครพลก็ค่อนข้างดีกับฉันเช่นกัน งั้นให้ฉันจัดการเรื่องคชาเรศกรุ๊ปแล้วอีกไม่นานฉันจะไปที่นั่นด้วยตัวเอง”
รษิกากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง จากนั้นจึงพูดว่า “คุณอยู่ที่สถาบันวิจัยนะ และช่วยตอบข้อกังวลของพนักงานหากพวกเขาถามเกี่ยวกับส่วนผสมของยา”
คมสันตอบตกลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...