หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 376

ฝนทิพย์ค่อนข้างสับสน

เป็นไปได้ไหมว่า... อัญชสายังมีเล่ห์เหลี่ยมอะไรอีก?

เมื่อคิดเช่นนั้น ฝนทิพย์จึงถามอย่างระมัดระวังว่า “อัญชสา งั้นคุณก็หมายความว่าคุณยังมีวิธีอื่นในการสั่งสอนรษิกาเหรอ?”

เอ่อ เธอน่ารำคาญมากเลย ถึงฉันจะมีกลอุบายอื่นอีก ฉันจะบอกให้เธอรู้ไปทำไม เธอช่วยอะไรไม่ได้เลย!

อย่างไรก็ตาม อัญชสารู้ว่าเธอยังคงต้องการความช่วยเหลือจากฝนทิพย์เข้าสักวันหนึ่ง ดังนั้น เธอจึงต้องยืนยันกับฝนทิพย์ว่า “อย่ากังวลไปเลย ฉันจะไม่ปล่อยให้นังนั่นได้เปรียบเพราะมันคือเหตุผลที่ทำให้คุณโดนคุณอัครพลกับคุณจักรภพตำหนิ ฉันจะล้างแค้นให้คุณเองและทำให้มันได้รับสิ่งที่สมควรได้รับอย่างสาสม!”

เพียงไม่กี่คำอัญชสาได้ตำหนิรษิกา

ฝนทิพย์พยักหน้าอย่างฉุนเฉียว “ตั้งแต่ฉันเจอมัน คุณปู่กับพี่จักรภพก็เอาแต่จ้องจับผิดฉัน ฉันเป็นคนในครอบครัวแท้ๆ แต่พวกเขาก็เอาแต่เข้าข้างมันอยู่นั้นแหละ! เราคงต้องสั่งสอนให้มันหลาบจำจริงๆ”

เมื่อบรรลุเป้าหมายแล้วอัญชสาก็หรี่ตาด้วยความพอใจ เธอตบไหล่ฝนทิพย์และพูดว่า “อย่าลืมว่าเราไม่ใช่คนเดียวที่เกลียดรษิกา”

คำพูดของเธอทำให้ฝนทิพย์ตะลึงงัน ต้องใช้เวลาสักครู่กว่าที่จะเข้าใจว่าอัญชสาหมายถึงอะไร

อ้อ ฉันลืมไปเลยว่าศศิตาเป็นคนที่คิดแผนทำให้รษิกาตกที่นั่งลำบาก ไม่มีทางที่รษิกาจะได้ในสิ่งที่เธอต้องการ!

ศศิตาต้องการให้รษิกาพ่ายแพ้เพื่อเป็นการช่วยอัญชสา

ตามที่ทุกคนก็เห็นว่าศศิตาชื่นชอบอัญชสามาตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ฝนทิพย์ยิ้มอย่างมีเลศนัย "คุณศศิตาก็รักคุณ ส่วนรษิกามันรังแกคุณ ดังนั้นศศิตาจึงต้องสั่งสอน

รษิกา เพราะคุณคือลูกสะใภ้ในอนาคต”

อัญชสาปากกระตุก “เราต้องรอการตัดสินใจของเลอศิลป์”

ฝนทิพย์ไม่ลดละ "คุณศศิตาอยู่เคียงข้างคุณ หลังจากที่เธอไล่รษิกา ออกจากเมืองหัสดินได้ คุณจะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่เคียงข้างกับเลอศิลป์แล้วเขาจะแต่งงานกับใครได้อีกนอกจากคุณ? เพียงอดทนรอวันที่จะมาถึง ไม่นานคุณก็จะเป็นภรรยาของเขาในอนาคต”

อืม ก็จริงของเธอ ความคิดนั้นทำให้หัวใจของอัญชสาพองโตด้วยความสุขอย่างสุดจะพรรณนา