อย่างไรก็ตามชายคนนี้ก็มาจากคชาเรศกรุ๊ปและจักรภพก็ได้มอบหมายเรื่องนี้ไว้ให้ผู้ชายคนนี้จัดการ นั่นหมายความว่าเขาก็เป็นคนของจักรภพด้วย ดังนั้นรษิกาจะไม่ทำให้เขาต้องตกที่นั่งลำบาก แต่สิ่งที่เธอพูดก่อนหน้านี้เป็นเพียงการเตือนให้เขารู้ว่าสถาบันวิจัยไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการและเขาจะต้องพยายามมากขึ้นในเรื่องนี้ในอนาคต
เมื่อกลับมามีสติราเมศก็ถอนหายใจออกมาดังๆ ด้วยความโล่งอก จากนั้นเขาก็จับมือของรษิกาอย่างรวดเร็ว พยักหน้าอย่างแรง “แน่นอนครับ มันแน่นอนอยู่แล้ว!”
รษิกาส่งยิ้มสุภาพให้เขา “ถ้าอย่างนั้นฉันหวังว่าเราจะได้ร่วมงานกัน”
ราเมศปาดเหงื่อเย็นที่หน้าผากและรับคำของเธอ
ในขณะที่คมสันตรวจนับสมุนไพรเสร็จแล้ว จากนั้นเขาก็ให้พนักงานย้ายกล่องก่อนที่จะเดินไปกับพนักงานอีกสองคน
ราเมศเคยทำงานที่คล้ายกันมาก่อนนี้นี่ เพราะเขารีบส่งเอกสารให้คมสัน เมื่อเห็นชายอีกคนเดินเข้ามาหาพวกเขา
คมสันชำเลืองมองรษิกาซึ่งในทางเทคนิคแล้ว ผู้รับผิดชอบควรเป็นผู้ลงนามในเอกสาร
อย่างไรก็ตามรษิกาพยักพเยิดให้ไปทางคมสัน
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง คมสันก็รับเอกสารไปและลงนาม
แม้ว่าหลังจากที่คมสันเซ็นเอกสารไปตั้งนานแล้วราเมศก็ไม่นำมันกลับมา ดูเหมือนว่าราเมสกำลังจะจมอยู่ในความคิดของตัวเอง
คมสันมุมปากกระตุกก่อนที่เขาจะเรียกอย่างเร่งเร้า “คุณราเมศ?”
เมื่อได้ยินที่คอมสันเรียก ราเมศก็กลับมามีสติสัมปชัญญะและหยิบเอกสารกลับอย่างงุ่มง่าม จากนั้นเขาก็ขอโทษอีกรอบก่อนที่รษิกาจะใช้งานมาเป็นข้อแก้ตัวเพื่อให้เขากลับไป
หลังจากส่งคนจากคชาเรศกรุ๊ปออกไปแล้ว ทั้งสองก็เข้าไปในสถาบันวิจัย
“สมุนไพรพวกนี้เพียงพอหรือเปล่า?” รษิกาถามอย่างจริงจัง
จักรภพรับสายอย่างรวดเร็ว อันที่จริง เขาเริ่มพูดก่อนที่รษิกาจะพูดด้วยซ้ำ “คุณหมอรษิกาได้รับสมุนไพรจากคชาเรศกรุ๊ปไหมครับ?”
รษิกาหัวเราะเบาๆ "ได้รับแล้วล่ะค่ะ คนของบริษัทคุณมาถึงก่อนฉันเสียอีก แล้วก็เห็นว่าทางคชาเรศกรุ๊ปส่งของมามากกว่าที่สั่งไว้ คุณจักรภพตั้งใจใช่ไหมคะ?”
จักรภพไม่ได้ตอบรับ “เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานสร้างความลำบากให้กับสถาบันวิจัยของคุณ หลังจากที่คุณกลับไป คุณปู่ก็ดุผม อันที่จริงเราควรรับผิดชอบเรื่องนี้ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะชดเชยให้คุณได้ยังไง เพราะงั้นคุณหมอรษิกาผมหวังว่าคุณจะรับสมุนไพรเหล่านี้เอาไว้นะครับ”
การที่ราเมศนำสมุนไพรที่มีจำนวนมากกว่าที่สั่งไปส่งให้สถาบันวิจัยนั้นเป็นความต้องการเพื่อผลประโยชน์ของตัวจักรภพเอง ส่วนหนึ่งก็คือเขาหวังว่ามันจะช่วยกอบกู้ชื่อเสียงของคชาเรศกรุ๊ปในแวดวงของรษิกาและคนอื่นๆ
รษิกาไม่ได้ปฏิเสธจักรภพ เพราะเธอรู้ว่าสมุนไพรที่แถมมาให้พิเศษนั้นเป็นเพียงของจำนวนเล็กน้อยสำหรับ คชาเรศษกรุ๊ป เธอกลับพูดว่า “ขอบคุณค่ะ ถ้าอย่างนั้นก็เป็นความจริงที่ชุดสมุนไพรของคุณช่วยแก้ไขวิกฤตในปัจจุบันของฉันได้ ฉันจะไปพบคุณเพื่อขอบคุณเป็นการส่วนตัววันหลังนะคะ”
“เยี่ยมไปเลยครับ” จักรภพหัวเราะคิกคัก “คุณปู่ถามตลอดว่าเมื่อไรเขาจะได้พบคุณ”
หลังจากพูดคุยสัพเพเหระเสร็จ ทั้งสองจึงวางสาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...