หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 381

หลังจากรษิกาวางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ เธอก็อ่านข้อมูลเกี่ยวกับการใช้สมุนไพรล่าสุดของสถาบันวิจัยและปวดหัวขึ้นมาทันที

ความจริงแล้ว เธอวางแผนทั้งหมดไว้ตั้งแต่เมื่อคืนก่อนว่าเธอจะขอความช่วยเหลือจากจักรภพให้แนะนำผู้จำหน่ายสมุนไพรให้เธอสักสองสามราย

แต่คชาเรศกรุ๊ปส่งมอบสินค้าให้พวกเขาแล้วเมื่อตอนเช้า ถ้ารษิกาขอความช่วยเหลืออื่นๆ อีก เธออาจจะถูกมองว่าเป็นคนโลภมาก อันที่จริงแล้ว เธอลังเลอยู่นานก่อนที่จะโทรหาและลงเอยด้วยการไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้จักรภพฟังเลย

ดังนั้น เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากติดต่อรุ่นพี่ที่เธอเคยพบในการประชุมทางการแพทย์เมื่อครั้งก่อน

รษิกากังวลว่าพวกเขาจะยังคงจำเธอได้หรือไม่

รษิกาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหงุดหงิดขณะที่เธอกำลังเลื่อนดูรายชื่อเพราะเมื่อวานเธอเหนื่อยมากและคืนนั้นเธอก็นอนหลับไม่ค่อยสนิทอีกด้วย

ทุกอย่างที่สถาบันวิจัยดำเนินไปอย่างราบรื่น และพวกเขายังทำโครงการสำคัญหลายโครงการภายใต้การนำของเธอ

แต่ในชั่วพริบตาเดียว พวกเขาก็กลับไปจุดเริ่มต้นอีกครั้ง ซึ่งความจริงแล้ว สถานการณ์เลวร้ายกว่าเมื่อก่อนมาก

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะศศิตา

ด้วยเหตุนั้น รษิกาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธแค้น

ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แล้วทำไมศศิตาถึงไม่ปล่อยฉันไป?

ความโกรธแค้นทวีคูณขึ้นมาจนขีดสุดหลังจากที่ไม่มีใครรับสายของรษิกาเลย

เธอขมวดคิ้วและนวดขมับเบาๆ เป็นอีกครั้งหนึ่งที่เธอถูกบีบคั้นให้ยอมรับว่าเธออ่อนแอและหมดหนทางแค่ไหน

ในขณะเดียวกัน ฝนทิพย์รู้สึกว่าเธอพลาดไปแล้ว เพราะเรื่องที่อัครพลดุด่าเธอนั้นมีแค่เรื่องเดียว แต่ชายชราก็ถึงกับยึดอำนาจของเธอทั้งหมดในคชาเรศกรุ๊ปไป

แม้ว่าฝนทิพย์จะบ่นไม่พอใจให้อัญชสาฟังเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ยิ่งฝนทิพย์ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไร เธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น ท้ายที่สุดแล้วในคืนนั้นเธอก็แทบไม่ได้นอนเลย

เช้าวันต่อมาหลังทานอาหารเช้า ฝนทิพย์ก็รีบไปที่คชาเรศกรุ๊ป

เธอไม่กล้าส่งเสียงคัดค้านใดๆ ให้อัครพลฟัง แต่เธอกล้าและมั่นใจที่จะโน้มน้าวพี่ชายของเธอแทน

เธอมาทำอะไรที่นี่?

ฝนทิพย์ยิ้มและหยิบแก้วกาแฟจากเขาก่อนจะพูดอย่างอารมณ์เสียว่า “ฉันมาที่นี่แบบไม่มีเหตุผลไม่ได้เหรอ? ฉันก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลคชาเรศเหมือนกันนะ!”

จักรภพตอบด้วยความโมโห “เมื่อก่อนตอนที่เธอทำงาน เธอก็ไม่เคยมาเช้าขนาดนี้เลย”

พอได้ยินคำพูดเช่นนั้น ฝนทิพย์ก็เงียบไปสักพัก จากนั้นเธอก็แก้เขินด้วยการจิบกาแฟเพื่อซ่อนความรู้สึกผิดของตัวเอง

จักรภพสามารถอ่านใจของเธอออก แต่เขาก็ไม่พูดอะไรออกมา เขากลับลุกขึ้นหยิบเอกสารแล้วเดินไปนั่งอ่านเอกสารเหล่านั้นบนเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆ เธอระหว่างที่รอให้ฝนทิพย์สารภาพเหตุผลที่เธอมาที่ห้องทำงานของเขาเอง

ครู่หนึ่งต่อมา ฝนทิพย์ก็พูดออกมาจนได้ “พี่จักรภพ พี่คุยกับคุณปู่แทนฉันหน่อย ช่วยขอให้คุณปู่อนุญาตให้ฉันอยู่ที่คชาเรศกรุ๊ปต่อได้ไหม?”

พอเธอพูดแบบนั้น จักรภพก็หยุดอ่านเอกสารและทำหน้าบูดบึ้ง “ขอเหตุผลที่พี่ต้องทำแบบนั้นที”

ความหงุดหงิดในตัวฝนทิพย์พุ่งเพิ่มขึ้นเมื่อเธอเห็นสีหน้าบูดบึ้งของพี่ชาย

ฉันถ่อมตัวแล้วนะ แต่เขาก็ยังทำท่าทางราวกับว่าฉันไปทำอะไรแย่ๆ มา!