ในรถที่อยู่ตรงข้ามกับถนนสายหลัก คนขับรถสังเกตว่าบรรยากาศได้เปลี่ยนแปลงในทันที ฝ่ามือของเขาเริ่มมีเหงื่อออก อากาศรอบตัวดูเหมือนจะลดลงไปสองสามองศา
หลังจากนั้นไม่นานเลอศิลป์ก็ละสายตาจากทางเข้าโรงแรม "กลับกันเถอะ" เขาสั่งด้วยน้ําเสียงเย็นชา
คนขับขานรับคำสั่งของเขา ก่อนจะติดเครื่องยนต์แล้วขับรถไปที่โรงแรมที่เลอศิลป์พักอยู่
รษิกาไม่รู้ว่าเลอศิลป์เห็นเธอ เธอเปิดประตูฝั่งผู้โดยสารและเข้าไปนั่งในรถของรณภพ
ทันทีที่เธอเข้าไปในรถ เธอก็ถอดเสื้อโค้ทของรณภพออกอย่างสุภาพและวางมันไว้ที่เบาะหลัง
หลังจากรู้ที่อยู่ของโรงแรมของเธอ รณภพก็เร่งเครื่องยนต์ออกไป
ทั้งคู่ยังคงนั่งเงียบตลอดการเดินทาง รษิกาหันออกไปนอกหน้าต่างและมองวิวทิวทัศน์ด้านนอก ในไม่ช้าเธอก็ตกอยู่ในความคิดที่อยู่ข้างในใจลึกๆ
เธอไม่เข้าใจความคิดของเลอศิลป์ก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย
"คุณออกมาแบบนี้ แล้วคุณเลอศิลป์ล่ะ?" รณภพถามทันที
รษิกากลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง คิ้วของเธอขมวดคิ้วด้วยความสับสน "มันเกี่ยวอะไรกับเขาเหรอ?"
รณภพมองเธอผ่านกระจกมองหลัง "คุณเลอศิลป์เป็นคนพาคุณไปงานเลี้ยงนี่นา ใช่ไหม?"
แม้ว่ารษิกาจะบอกว่าเธอพบกับเลอศิลป์ในโถงโรงแรม แต่รณภพก็รู้ความจริงจนได้เมื่อเขาพบว่ารษิกาไม่ได้ขับรถมา
รษิกาอึ้งไปชั่วขณะ เธอหันกลับมาและสบตากับรณภพ
รษิกาพยายามฝืนยิ้มและตอบว่า "คุณพูดถูก แต่เราเจอกันโดยบังเอิญที่ห้องเสื้อเท่านั้นแหละ มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดหรอกนะ"
ชายคนนั้นออกไปก่อนฉันเสียอีก เขาจะรู้ได้อย่างไรล่ะว่าฉันออกมาตอนไหน?
เท่าที่เขารู้รษิกากําลังมองหาหุ้นส่วนในเมืองหัสดิน อย่างไรก็ตาม จักรินอยู่ในเมืองธนาคิม รณภพสงสัยว่าพวกเขาติดต่อกันได้อย่างไร ยิ่งกว่านั้นจักรินดูเหมือนจะนับถือรษิกาเป็นอย่างมาก
"คุณจักรภพแนะนําเราให้รู้จักกัน พูดแล้วก็ฉันต้องขอบคุณเขาที่ช่วยเหลือฉันไว้" รษิกากล่าว
เมื่อได้ยินว่าจักรภพเป็นคนแนะนำ รณภพก็พยักหน้าตอบ "คชาเรศกรุ๊ปมีความสัมพันธ์ที่ดีกับสถาพรชัยกรุ๊ป แต่ดูเหมือนว่าคชาเรศกรุ๊ปมีความสัมพันธ์ที่ดีกว่ากับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปนะตอนนี้คุณจักรภพได้ช่วยแนะนําคุณให้รู้จักกับสถาพรชัยกรุ๊ป เขาก็เหมือนต้องอยู่คนละฝั่งกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ หากทางฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปรู้เรื่องนี้ เรื่องต่างๆ อาจจะไม่จบลงด้วยดี"
รษิกาขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอเป็นห่วงจักรภพ
แม้ว่าจักรภพจะบอกว่าฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปจะไม่สังเกตเห็นเรื่องนี้ แต่ทั้งคู่ก็รู้ดีว่ายังคงมีความเสี่ยงที่ฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปจะรู้การตัดสินใจของเขาที่จะช่วยรษิกา
อย่างไรก็ตาม รษิกาก็มาไกลถึงขนาดนี้แล้ว เธอไม่อยากยอมแพ้ง่ายๆ
ท้ายที่สุดแล้วเป้าหมายของศศิตาก็คือการไล่เธอออกไป เมื่อเธอแก้ปัญหาทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิจัยและออกจากเมืองหัสดินแล้ว เธอคิดว่าศศิตาอาจจะหยุดไล่ล่าเธอก็เป็นได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...