ไอรดาไม่ได้มาค้างคืนที่บ้านรษิกาเป็นเวลานาน เธอจึงรู้สึกตื่นเต้นมากเมื่อก้าวเข้าไปในบ้านและเริ่มวิ่งเล่นรอบๆ ไปกับเด็กชายทั้งสองคน พวกเขาหยุดวิ่งไล่กันเมื่อรษิกาเรียกพวกเขาไปทานมื้อเย็น
หลังมื้อเย็น รษิกาเล่นกับเด็กๆ สักพักก่อนที่จะให้พวกเขาลองชุด
โรงเรียนอนุบาลแห่งนี้เป็นโรงเรียนที่ใหญ่โตและอู้ฟู่ ดูเหมือนว่าพวกเขาลงทุนไปกับเครื่องแต่งกายในการแสดงไปมากโขเพื่อเฉลิมฉลองวันครบรอบ เด็กๆ เริ่มแปลงร่างเป็นตัวละครที่พวกเขาแสดงทันทีที่พวกเขาสวมชุด
อชิและเบนนี่สวมใส่ชุดแบบเดียวกันแต่คนละสี โดยชุดหนึ่งเป็นสีน้ำเงินและอีกชุดหนึ่งเป็นสีเขียว นอกจากจะได้ใส่ชุดที่มีปีกแล้ว พวกเขายังได้ใส่หูแหลมๆ อีกด้วย
แม้ว่าจะไม่ได้แต่งหน้า แต่เมื่อสวมชุดแล้ว ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเด็กชายทั้งสองนั้นเหมือนเอลฟ์คู่หนึ่งจริงๆ
ส่วนไอรดา เธอได้รับชุดคลุมแม่มดสีดำ หมวกสีดำ และไม้กายสิทธิ์
เธอดูแปลกตามากเมื่อสวมชุดดังกล่าว เพราะใบหน้าที่สุดแสนจะไร้เดียงสาของเธอ ทำให้เธอดูเหมือนนางฟ้าตัวน้อยที่อยู่ในชุดแม่มด
เด็กๆ ต่างสนุกสนานที่ได้เห็นแต่ละคนในชุดของตัวเอง พวกเขาเอียงคอถามรษิกาว่า “แล้วชุดแม่ล่ะครับ?”
เมื่อสวมเครื่องแต่งกาย พวกเขาเหมือนหลุดมาจากเทพนิยายจริงๆ
เด็กๆ จึงอดใจรอไม่ไหวที่จะได้เห็นรษิกาในชุดของเธอบ้าง
รษิกายิ้มจางๆ ก่อนที่จะเดินไปที่ห้องเธอพร้อมกับชุดที่ตัวเองต้องใส่
ไม่นานนัก เธอก็เดินออกมาจากห้อง
เด็กๆ ต่างตื่นเต้นกันถ้วนหน้าเมื่อได้ยินเสียงประตู
แต่พวกเขาก็ต้องงุนงงกันยกใหญ่ เมื่อเห็นว่ารษิกายังคงสวมชุดเดิมที่ใส่ก่อนหน้านี้
“ชุดพอดีตัวเลย” เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าพวกเขา รษิกาก็ยิ้มกว้าง “ฉันจะใส่ชุดนี้ในวันพรุ่งนี้เท่านั้นจ้ะ เอาล่ะเด็กๆ ได้เวลานอนกันแล้ว ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเดี๋ยวนี้เลย”
เธอไม่รู้ว่าเจ้าหญิงนิทราชอบเจ้าชายหรือไม่
ในขณะที่รษิกากำลังพยายามคิดหาคำตอบ ไอรดาก็ถามขึ้นมาอีกคำถามหนึ่ง “แล้วคุณรษิกาล่ะคะ? ชอบพ่อหนูไหม?”
ไอรดายังคงยิงคำถามที่ร้อนแรงใส่รษิกาอย่างต่อเนื่อง จนรษิกาไม่สามารถตอบคำถามเหล่านั้นได้
“คุณเลิกตีตัวออกหากเราได้ไหมคะ? คุณรษิกา” เสียงไอรดากึกก้องอยู่ในห้องน้ำ “หนูชอบคุณมากนะคะ แต่ดูเหมือนคุณไม่ชอบพ่อหนูเลย พ่อทำอะไรผิดเหรอคะ?”
รษิกานิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบอย่างลังเลว่า “เปล่าจ้ะ เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย”
“แล้วทำไมคุณต้องหลบหน้าพวกเราด้วย?” ไอรดายืนกรานที่จะสะสางเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด
รษิกาตอบด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ “ฉันไม่ได้หลบหน้าใครทั้งนั้น แต่งานฉันเยอะมาก แล้วฉันก็ไม่ได้เกลียดพ่อหนูด้วย ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เราก็ดูเข้ากันได้ดีไม่ใช่เหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...