หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 630

ทันทีที่ไอรดาได้ยินอย่างนั้น เธอก็ยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าก่อนจะเงยหน้ามายิ้ม

รษิกาตกใจมากที่เห็นว่าเด็กหญิงร้องไห้ออกมาจริงๆ “ฉันขอโทษที่ทำให้หนูเสียใจนะ” เธอโน้มตัวลงมาลูบแก้มเด็กหญิง

ไอรดาส่ายหน้าจากนั้นก็วิ่งไปหาเลอศิลป์ เธอหยิบบัตรคอนเสิร์ตออกมาจากกระเป๋านักเรียนและส่งให้รษิกา

ผู้หญิงคนนั้นแม้จะรู้สึกขัดแย้ง แต่สุดท้ายก็ยอมรับบัตรมา ก่อนที่เธอจะทันได้พูดอะไร เสียงของไอรดาก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“ลาก่อนค่ะ คุณรษิกา!” เด็กหญิงกลัวว่ารษิกาจะเปลี่ยนใจ เธอจึงรีบโบกมือลาและตรงเข้าไปในโรงเรียนหลังจากส่งบัตรคอนเสิร์ตให้แล้ว “ไว้เจอกันที่คอนเสิร์ตนะคะ!”

รษิกากลืนคำพูดตัวเองลงคอไปหมดและพยักหน้าให้ไอรดา

จากนั้นเด็กทั้งสามก็จูงมือกันเดินเข้าไปในโรงเรียน ทิ้งให้รษิกากับเลอศิลป์อยู่กันตามลำพังที่ประตูทางเข้า

ขณะที่ก้มลงมองบัตรคอนเสิร์ตในมือ เธอรู้สึกได้ชักเจนถึงสายตาที่รุนแรงแต่มองไม่เห็นของชายผู้นั้นที่จ้องมองเธอจากด้านหลัง ความวุ่นวายของอารมณ์พลุ่งพล่านในตัวเธอเกือบจะในทันที

การตอบรับจะไปดูคอนเสิร์ตกับไอวี่หมายความว่าฉันจะต้องใช้เวลาอยู่กับเลอศิลป์อีกแล้วสินะ

หากเป็นรษิกาคนเก่า เธออาจจะโน้มน้าวใจตัวเองได้ว่าเธอจะใช้เวลากับเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

แต่พูดตามตรง เธอกลัวขึ้นมานิดหน่อยหลังจากเหตุการณ์เมื่อวานนี้เกิดขึ้น

เพราะถึงอย่างไรเธอก็ไม่รู้ว่าเลอศิลป์จะทำหรือจะพูดอะไรบ้างที่คอนเสิร์ตนั้น

“คุณรษิกา” ขณะที่เธอกำลังจมอยู่กับความคิด เสียงของเลอศิลป์ก็ดังมาจากข้างหลัง

รษิกาตื่นจากภวังค์ เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหันมามองหน้าเลอศิลป์

เลอศิลป์เลิกคิ้วขึ้นอย่างมีนัยยะขณะที่เขาพูดว่า “ขอบคุณที่รับคำเชิญครับ ผมจะไปรับพวกคุณไปดูคอนเสิร์ตนะ”

เขาจะต้องคิดแผนทั้งหมดนี้เอาไว้แล้วว่าฉันจะไม่มีโอกาสได้ปฏิเสธเขา! ฉันยังลังเลอยู่ว่าจะไปดีไหม แต่คำพูดเขาก็เบนความสนใจฉันไปหาเรื่องที่ว่าจะไปงานยังไงแทน พูดอีกอย่างก็คือฉันได้ยอมรับอย่างเงียบๆ ที่จะไปดูคอนเสิร์ตกับเขา

ความคิดนั้นทำให้รษิการู้สึกหงุดหงิดไปหมด

ระหว่างนั้น เลอศิลป์ขับรถไปยังที่ทำงานเขาอย่างรวดเร็ว

ตลอดเวลานั้น ท่าทีของรษิกาก่อนหน้านี้ก็แวบเข้ามาในความคิดของเขาอยู่บ่อยครั้ง

เมื่อนึกถึงเรื่องที่เธอถูกเขาชี้นำไปก่อนหน้านี้ ชายคนนั้นก็ยิ้มจางๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันใช้เล่ห์กลแบบนี้กับคนอื่น ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอตกหลุมพรางง่ายขนาดนี้

เลอศิลป์เริ่มตั้งตารอให้ถึงวันนั้น