หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 676

คำพูดของเธอทำให้เลอศิลป์ขมวดคิ้วแน่นและจ้องมองวิเคราะห์ความคิดเธอด้วยความเศร้าหมอง

หากเขาได้ยินที่เธอพูดมาไม่ผิด นั่นหมายความว่ารษิกาเริ่มหวั่นไหวกับเขาแล้ว

รษิกากะพริบตาเมื่อเธอสบตาเลอศิลป์ จากนั้นเธอก็ละสายตาไปพร้อมทำท่าเหมือนสงบใจดี

นาทีต่อมา เสียงทุ้มต่ำของเลอศิลป์ก็ดังขึ้นมา “ผมไม่เคยชอบเธอฉันชู้สาวเลย และผมจะไม่แต่งงานกับเธอแน่ นั่นเลยเป็นเหตุผลที่ผมไม่มีอะไรต้องอธิบายกับคุณ”

รษิกาตกใจกับคำตอบของเขา

หากเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหกปีก่อน เธอคงไม่คาดคิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากปากของเลอศิลป์

เขาไม่เคยชอบอัญชสาในเชิงชู้สาวเหรอ? มันจะเป็นไปได้ยังไง?

เธอยังคงจำได้ดีที่เลอศิลป์ประกาศออกมาว่าเขาจะแต่งงานกับอัญชสาเพียงคนเดียวเท่านั้นเมื่อหกปีก่อนหน้านี้ อันที่จริง เขาไม่สนด้วยซ้ำที่จะทำให้รษิกาชอกช้ำใจและหนีจากเขาไป

ถ้าเขาพูดแบบนี้ในตอนนี้ แล้วเรื่องที่เกิดเมื่อหกปีก่อนมันคืออะไรกัน?

เลอศิลป์จ้องมองเธอ เขาจึงเห็นอารมณ์ของเธอที่ปรากฏขึ้นในสีหน้า

เมื่อเขาเห็นว่าเธอตกใจ เขาก็ขมวดคิ้ว เพราะรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เขาจึงขอโทษเธอด้วยเสียงทุ้มต่ำ “เรื่องที่เกิดเมื่อหกปีก่อนมันเป็นความผิดของผมเอง คุณจะโทษผมเรื่องนั้นก็ได้ และผมจะไม่เถียงเลยสักคำ”

นั่นทำให้รษิกายิ่งอึ้งและพูดไม่ออกมากขึ้นไปอีก

เธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะได้ยินเลอศิลป์ขอโทษกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อหกปีก่อนนี้

“คุณ…” นาทีต่อมา รษิกาก็เริ่มพูดอีกครั้ง “คุณไม่ต้องทำอะไรแบบนี้หรอกค่ะ ฉันบอกคุณแล้วว่าเราจะคิดต่อกันเหมือนเป็นคนแปลกหน้า และเราไม่มีอะไรติดค้างต่อกันเลยค่ะ”

“แต่ผมไม่คิดว่าเราจะเป็นแค่คนแปลกหน้าต่อกันนะครับ” เลอศิลป์ตัดบท เขาขมวดคิ้วแน่น

รษิกาเองก็ขมวดคิ้วเหมือนกันขณะที่เธอหลุบตาลงต่ำและเงียบไป

พวกเขาสนิทกันมากแค่ไหน? รษิกาถึงได้เล่าเรื่องความสัมพันธ์ของเราให้เขาฟัง

รษิกาอึ้งไปพักหนึ่งก่อนจะขมวดคิ้วแน่นขณะที่แววตาก็มีร่องรอยของความเคร่งขรึม

“ฉันบอกคุณไปหลายครั้งแล้วว่ารณภพกับฉันเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น เขาช่วยฉันมาหลายครั้งมากตอนที่ฉันเจอเรื่องลำบากในชีวิต คุณเลอศิลป์คะ อย่าถามเรื่องแบบนี้อีกต่อไปเลยนะคะ คำถามของคุณมันทำให้รณภพกับฉันลำบากใจ!”

เลอศิลป์ถามรษิกาไปหลายครั้งแล้วเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับรณภพ และในตอนนี้ รษิกาก็เริ่มจะหงุดหงิดกับการถามย้ำของเขาขึ้นมาแล้ว

เธอคิดว่าเลอศิลป์จะปล่อยเรื่องนี้ไปหลังจากเธออธิบายไปแล้ว แต่เขากลับพูดต่ออย่างไม่ลังเลใจ “แล้วเจตนินล่ะ? คุณกับเขาคิดยังไงกัน?”

รษิกาตกตะลึง เพราะเธอไม่รู้เลยว่าเลอศิลป์จะถามเธอแบบนี้ทำไม

ฉันรู้จักกับเจตนินได้ไม่นานนัก อะไรทำให้เขาคิดว่าเราสองคนมีอะไรบางอย่างต่อกัน?

เมื่อคิดได้อย่างนั้น รษิกาก็มองเขาด้วยสีหน้าสับสน ในเวลาเดียวกัน เธอก็เห็นว่าเขาจริงจังกับคำถามนี้มาก

เขากังวลจริงๆ ว่าเธอจะมีความสัมพันธ์ฉันคนรักกับเจตนิน