หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 743

เลอศิลป์รู้ดีว่าเธอต้องการพูดอะไรไม่มากก็น้อย ดังนั้นเขาจึงขมวดคิ้วรอแม่ของเขาอย่างเงียบๆ

ศศิตาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “แม่ยังคงพูดเหมือนเดิมนะ เลอศิลป์ อัญชสารอลูกมาหกปีแล้ว และทุกอย่างก็ยากลำบากสำหรับเธอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ลูกจะต้องไม่ทำให้เธอผิดหวังสิ!”

พวกเขาเคยคุยกันแบบนี้มาก่อนหลายครั้ง มันบ่อยมากจนทำให้เขาปวดหัวทุกครั้งที่ได้ยิน นอกจากนี้ยังทำให้เขาหมดแรงที่จะโต้เถียงกับเธออีกด้วย

เธอยังคงพูดต่อไปในขณะที่เขาฟังอย่างเงียบ ๆ

ภายในคฤหาสน์ ไอรดาจ้องมองผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโซฟาและคว้าชายเสื้อของคติยาอย่างตะขิดตะขวงขณะแสดงสีหน้าระแวดระวัง

เมื่อสังเกตเห็นความเกลียดชังที่เด็กหญิงมีต่อเธอ อัญชสาก็รู้สึกไม่พอใจ แต่เธอก็ยังแสร้งทำเป็นเป็นคนดี “ดูสิ ฉันเอาของขวัญมาให้เธอด้วยนะ ไอวี่”

จากนั้นเธอก็ดึงตุ๊กตาออกมาจากกระเป๋าของเธอ "หนูชอบไหม?"

เด็กหญิงส่ายหัวโดยไม่ลังเล ฉันจะไม่ชอบอะไรก็ตามที่ผู้หญิงบ้าคนนี้เอามาให้ฉัน!

เมื่ออัญชสาเห็นเด็กหญิงส่ายหัว สีหน้าของเธอก็นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะกลับสู่สภาวะปกติ “ไม่เป็นไรถ้าหนูไม่ชอบมัน ฉันจะพาหนูออกไปซื้อสิ่งที่หนูชอบคราวหน้านะ”

ไอรดาหลบไปข้างหลังคติยาโดยไม่พูดอะไร

“คุณหนูไอรดาเพิ่งกลับจากโรงเรียนค่ะ คุณอัญชสา เธอคงจะเหนื่อยแล้ว คุณควรรอที่นี่ในห้องนั่งเล่นขณะที่ฉันพาคุณไอรดากลับไปที่ห้องของเธอก่อน” คติยาเฝ้าดูไอรดาเติบโตมา เธอจึงเข้าใจอารมณ์ของเด็กน้อยเป็นอย่างดี

เธอมองออกว่าไอรดากลัว ดังนั้นเธอจึงยืนอยู่ตรงหน้าไอรดาทันทีเพื่อปกป้องเด็กหญิงตัวเล็กๆ ขณะที่เธอพูดกับอัญชสาอย่างสุภาพ

ไอรดายังคงส่ายหัวพลางเม้มปากแน่น

อัญชสาต้องจิกเล็บของเธอลงบนฝ่ามืออย่างลับๆ เพื่อระงับความโกรธเกรี้ยวของเธอไว้ นังเด็กบ้านี่! เธอกล้าปฏิเสธฉันได้ยังไง ในเมื่อฉันขอให้เธอทำตัวดีๆ กับฉันแล้ว! ดูเหมือนเธอจะลืมไปแล้วว่าฉันเคยลงโทษเธอยังไง! ถ้าคติยาไม่อยู่ตรงนี้ ฉันคงแสดงให้เธอเห็นถึงผลที่ตามมาจากการไม่เชื่อฟังฉัน!

เด็กมักจะอ่อนไหวต่ออารมณ์ของผู้ใหญ่ แม้ว่าอัญชสาจะพยายามระงับอารมณ์ของเธอแล้ว แต่ไอรดาก็ยังคงสัมผัสได้ถึงความโกรธของเธอ ดังนั้นเด็กหญิงจึงกำเสื้อของคติยาไว้ทันทีอย่างระแวง

เมื่อสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของเด็กน้อย คติยาก็ทำได้เพียงปกป้องเธออย่างเงียบๆ เธอไม่กล้าที่จะพูดอะไร

“เป็นเด็กดีนะ โอเคไหม? ไอวี่ ต่อไปฉันก็จะเป็นแม่ของเธอ ไม่อยากอยู่กับแม่เหรอ?” อัญชสากัดฟันพูดโดยดึงไพ่ตายใบสุดท้ายออกมา

เธอคิดว่านั่นจะทำให้เด็กหญิงร่วมมือกับเธอ แต่ที่น่าประหลาดใจคือทันทีที่เธอพูดจบประโยค ความเกลียดชังบนใบหน้าของไอรดากลับชัดเจนยิ่งขึ้น