หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 758

เมื่อสังเกตเห็นว่าทั้งสองไม่ได้เข้าไปในห้องแม้จะผ่านไประยะหนึ่งแล้ว เด็กทั้งสามก็อดไม่ได้ที่จะออกไปข้างนอกเพื่อตรวจดู

ทันทีที่พวกเขาไปถึงประตู พวกเขาก็รู้สึกถึงความตึงเครียดระหว่างผู้ใหญ่สองคน

"แม่ครับ" เบนนี่ดึงเสื้อของรษิกาอย่างระมัดระวังและถามด้วยความกังวลว่า “แม่ทะเลาะกับคุณเลอศิลป์หรือเปล่า?”

เสียงของเขาทำให้รษิกากลับมามีสติอีกครั้ง เธอสงบอารมณ์และยิ้มบางๆ ให้เขา “เปล่าจ้ะ เราแค่มีความคิดขัดแย้งในบางเรื่อง”

หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็มองเลอศิลป์ด้วยความหวังว่าเขาจะสงบสติอารมณ์ต่อหน้าเด็กๆ

โชคดีที่เลอศิลป์ใส่ใจเด็กๆ มากพอที่จะทำให้สีหน้าของเขาอ่อนลง

เขามองลงไปที่ไอรดาแล้วพูดว่า “ไอวี่ มันเย็นมากแล้ว ถึงเวลากลับบ้านแล้วลูก”

เมื่อสัมผัสได้ถึงความเยือกเย็นรอบๆ ตัวพ่อของเธอ ไอรดาก็ทำหน้าบูดบึ้งและส่ายหัว “ไม่ค่ะ”

เลอศิลป์ขมวดคิ้ว

ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร ไอรดาก็ประกาศว่า “หนูอยากอยู่กับคุณรษิกา! หนูไม่อยากกลับบ้าน!”

เธอได้ตัดสินใจแล้วในขณะที่เล่นกับอชิและเบนนี่ก่อนหน้านี้

ในเมื่อคุณรษิกา อชิ และเบนนี่ไปอยู่บ้านของเราไม่ได้ ฉันก็จะอยู่ที่นี่กับพวกเขาแทน ฉันไม่อยากกลับบ้านไปเจอคุณอัญชสาที่น่ากลัว แถมตอนนี้พ่อก็ดูน่ากลัวเหมือนกัน นั่นหมายความว่าเขาจะไม่ได้ใช้เวลากับฉันมากนักเมื่อเรากลับไปถึงบ้าน

การไม่ยอมกลับบ้านของไอรดารุนแรงขึ้นอีกเมื่อเธอตระหนักได้เรื่องนั้น

ถ้ารษิการู้ความจริงในอนาคต เธอจะคิดว่าฉันโหดร้ายกับไอวี่มากเกินไปหรือเปล่า?

ด้วยเหตุนี้ เธอพบว่ามันยากยิ่งขึ้นที่จะพูดแทนและขอให้เขาปล่อยให้ไอรดาอยู่ที่นี่ต่อ

ไอรดาหันไปหารษิกาแล้วมองเลอศิลป์ด้วยความหงุดหงิดใจ เธอกระทืบเท้า วิ่งกลับไปที่ห้องนั่งเล่น และนั่งลงบนพื้นด้านหลังโซฟา ดูเหมือนเธอจะตั้งใจที่จะอยู่ที่นั่น เว้นแต่เลอศิลป์จะมาลากเธอออกไป

เมื่อมองดูท่าทีบูดบึ้งของไอรดา รษิกาก็ทำอะไรไม่ถูก เธอมองเลอศิลป์อีกครั้ง คราวนี้ด้วยสีหน้าอ่อนโยนยิ่งขึ้น

เนื่องจากเลอศิลป์ยังโกรธอยู่ เขาจึงไม่มีทางยอมให้ไอรดาออกมาอยู่กับเธอได้ เขายังคงยืนหยัดในความคิดของเขา

ตอนนั้นเอง พ่อและลูกสาวก็มาถึงทางตัน รษิกาได้แต่แอบถอนหายใจและตัดสินใจเข้าหาไอรดาเพื่อไปปลอบเธอก่อน

เนื่องจากเธอไม่สามารถโน้มน้าวใจผู้ใหญ่ที่กำลังโกรธเธออยู่ได้ เธอจึงทำได้เพียงพยายามจัดการกับเด็กน้อยเท่านั้น