หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 780

หลังจากตรวจแล้ว รษิกาก็ลุกขึ้นและขอให้เลอศิลป์ออกไป โดยไม่ให้โอกาสเขาพูดคุยกับเด็กๆ อีก

“ในเมื่อมันเช้าแล้ว คุณควรรีบพาไอวี่กลับบ้านนะ คุณเลอศิลป์ แล้วคุณควรทำความสะอาดบ้านของคุณให้ทั่วถึงโดยเร็วที่สุดด้วย”

ไม่มีช่องว่างเหลือให้เขาคัดค้านเธอเลย

เลอศิลป์เลิกคิ้วขณะที่แสดงสีหน้าไม่แยแส จากนั้นเขาก็มองไอรดา

เธอเบะปากด้วยความไม่เต็มใจ “พ่อกลับไปคนเดียวได้นะ”

ไอรดายังคงรู้สึกไม่ปลอดภัยเล็กน้อยหลังจากเพิ่งหายจากอาการป่วยที่กะทันหันและรุนแรงเมื่อคืนนี้

เธอคิดว่าเธอสามารถอยู่เล่นกับรษิกา อชิ และเบนนี่ได้มากขึ้นในวันนั้น แต่เธอก็ไม่คาดคิดว่ารษิกาจะดูกระตือรือร้นที่จะให้เธอกลับบ้านไปทันทีหลังจากที่เธอตื่นขึ้นมา

เลอศิลป์และรษิกาขมวดคิ้วพร้อมกันหลังจากได้ยินคำพูดของไอรดา อย่างไรก็ตาม ความคิดที่แวบเข้ามาในหัวของพวกเขาแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

เมื่อคืนนี้เธออนุญาตให้ไอรดาอยู่ที่บ้านของเธอโดยไม่ลังเลใจ

แต่หลังจากที่เธอคุยกับเลอศิลป์เมื่อคืน รษิกาก็ต้องพิจารณาถึงแม่ผู้ให้กำเนิดของไอรดาให้มาก

ในความเห็นของเธอ ไอรดาผูกพันกับเธอมากเกินไปเพราะเด็กหญิงตัวน้อยไม่เคยได้รับความรักจากแม่จากเธอ พอพูดอย่างนั้น รษิกาก็รู้ว่าเธอไม่ใช่แม่ของไอรดา ฉันไม่อาจปล่อยให้ไอวี่คิดว่าฉันเป็นแม่ของเธอต่อไปได้ เพราะไม่ช้าก็เร็วแม่ที่แท้จริงของเธอก็จะกลับมา

ในทางกลับกัน เลอศิลป์รู้สึกไม่พอใจเพราะเขาสัมผัสได้ถึงความลังเลของรษิกา

“ไอวี่...” รษิกาอ้าปากพูดและทำได้เพียงเรียกชื่อไอรดาเพราะเธอไม่รู้ว่าจะปฏิเสธเด็กหญิงตัวน้อยอย่างไรดี

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะพูดอะไร รษิกาก็ตระหนักได้ว่าคำแนะนำของเลอศิลป์ไม่ต่างจากสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ ถ้าฉันปล่อยให้ไอวี่อยู่ที่นี่ต่อ เขาก็จะไม่ต้องทิ้งเธอไว้ที่บริษัทตามลำพัง

เขาจ้องมองเธอครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้าตอบ จากนั้นเขาก็หันหลังออกจากห้องของเด็กๆ ไป

รษิกานำขวดสเปรย์ที่เหลือใส่ในรถของเขา และเตือนเขาอย่างละเอียดเกี่ยวกับวิธีการฆ่าเชื้อในบ้านที่เหมาะสม

“ถ้าคุณกังวลมากก็เชิญติดตามผมไปด้วยได้นะ คุณรษิกา” เลอศิลป์ล้อเลียนขณะขมวดคิ้ว

เธอเงียบไปทันทีที่ได้ยินเช่นนั้นและขยับตัวออกไปด้านหนึ่ง ในไม่ช้า เธอก็มองดูรถของเขาเร่งความเร็วลับหายไปจากสายตาเธอ

จากนั้นเธอก็กลับมาในบ้านด้วยหัวใจที่หนักหน่วง

แม้ว่าสิ่งที่เลอศิลป์ทำเมื่อคืนนี้จะเกินขอบเขต แต่ความรับผิดชอบและจรรยาบรรณวิชาชีพของรษิกาในฐานะแพทย์ก็ทำให้เธอยังรู้สึกกังวลอยู่เล็กน้อย เธอกลัวว่าเขาจะติดเชื้อโรคมาอีกครั้งระหว่างกระบวนการฆ่าเชื้อ