ศศิตาไม่ได้คาดหวังให้เขาพูดเช่นนี้
เอกพลคอยสนับสนุนเธอมาโดยตลอดแม้ว่าเขาจะไม่ได้แสดงจุดยืนของเขาอย่างชัดเจนตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็ตาม
แต่ตอนนี้เขาแสดงท่าทีที่จะสนับสนุนลูกชายของเขาแล้ว
“เราจะทำให้อัญชสาผิดหวังหลังจากที่รอคอยมานานหลายปีหรือเปล่า?” ศศิตาพยายามโน้มน้าวผู้เป็นสามี
เอกพลขมวดคิ้ว และแววความสิ้นหวังปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
พวกเขาทั้งสองคนเป็นครอบครัวของฉัน แต่ตอนนี้ความเห็นของพวกเขากลับมาขัดแย้งกัน
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เอกพลก็ถอนหายใจและพูดว่า “คุณกับลูกจะทำอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการ ผมไม่เก่งในการจัดการกับสถานการณ์แบบนี้ แล้วผมก็มีเรื่องต้องจัดการที่บริษัท ยังไงวันนี้คุณกินข้าวเที่ยงคนเดียวได้เลยนะ”
เนื่องจากเขาต้องรับมือกับงาน ศศิตาจึงทำได้เพียงเดินไปส่งเขาที่ประตูอย่างไม่เต็มใจ
แม้ว่าจะรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงย้ำอย่างแผ่วเบาว่า “คืนนี้รีบกลับนะคะ อย่าทำงานหนักมากไปล่ะ”
เอกพลพยักหน้าแล้วขับรถออกไป
ขณะที่รถของเอกพลหายไปจากสายตา เสียงของพ่อบ้านก็ดังอยู่ข้างหูของเธอ "คุณนายศศิตาครับ ดูเหมือนคุณจะได้รับข้อความทางโทรศัพท์นะครับ”
ศศิตาหันหลังกลับด้วยความสับสนหลังจากได้ยินเช่นนี้
หัวใจของเธอจมดิ่งเมื่อเธอแตะบนหน้าจอและเห็นเบอร์โทรจากคนที่ไม่รู้จัก
เธอรู้เบอร์นี้แม้ว่าจะไม่รู้จักก็ตาม
เป็นคนเดียวกันกับที่ส่งรูปมาให้ฉันเมื่อวาน และตอนนี้คงส่งรูปมาให้ฉันเพิ่ม
ศศิตารู้สึกสิ้นหวังอย่างบอกไม่ถูก เธอรีบไปที่โซฟาแล้วแตะดูภาพด้วยใบหน้าบึ้งตึง
งั้นเจตนินก็เข้ากันได้ดีกับลูกชายของเธอ
ฉันคงจะโง่ที่เอาแต่สงสัยว่าการโต้เถียงกันในออนไลน์นั้นเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า
เมื่อคิดได้อย่างนั้น ศศิตาก็ลุกขึ้นอย่างโกรธจัด
"คุณนายศศิตา คุณจะไปไหนครับ?” พ่อบ้านเดินตามเธอไปด้วยความสับสนเมื่อเห็นเธอเดินไปที่ประตู
ศศิตาตอบอย่างเย็นชาโดยไม่หันกลับมา“ ฉันจะไปที่บ้านภักดีสรวง บอกเลอศิลป์ด้วยว่าให้ไปหาฉันที่นั่นถ้าเขามาที่บ้าน”
“เข้าใจแล้วครับ” พ่อบ้านพูด จากนั้นเขาก็มองดูศศิตาขึ้นรถแล้วเคลื่อนตัวออกไป
ศศิตาต้องการขอให้อัญชสาไปกับเธอ ทว่าเธอก็เปลี่ยนใจเมื่อตระหนักได้ว่าอัญชสาเพิ่งออกไปจากบ้านของเธอ และการโทรหาอัญชสาอาจจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก
นอกจากนี้อาจกล่าวได้ว่าเธอต้องการจะขอความเมตตาจากอัญชสาในการเดินทางไปครั้งนี้
แม้ว่าจะไม่มีรูปถ่ายทั้งหมดนี้ ฉันก็ยังต้องชี้แจงเรื่องต่างๆ กับอัญชสาอยู่ดี รษิกาจะทำทุกอย่างเพื่อก้าวไปสู่จุดสูงสุด คนอะไรน่ารังเกียจเช่นนี้ ไม่ว่ายังไงก็ตาม ฉันจะไม่ยอมให้เธอแต่งงานเข้ามาในตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์อีกเด็ดขาด! ฉันมีศักดิ์ศรีของฉันที่ต้องรักษาไว้ และรษิกาจะไปทำอะไรไร้ยางอายก็ได้ตามที่เธอต้องการ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...